Een brief aan de man die ik nooit zal stoppen met liefhebben
We hebben ze allemaal - degene die is ontsnapt - en ik ben niet anders. Jij was de tweede kerel die ik zei "ik hou van jou", maar jij was niet de laatste. Het verschil tussen de anderen en jou is echter dat ik nooit zal stoppen met van je te houden en ik ben niet bang om het toe te geven.
Ik ben nog nooit zo gepassioneerd geweest door een ander mens. We zijn misschien jong en roekeloos geweest, maar ons passie niveau was van de hitlijsten. Het is een gevoel dat ik sindsdien niet meer heb gehad en ik denk niet dat ik dat ooit nog een keer zal doen - maar ik heb tenminste de herinnering aan hoe het is om je zo sterk te voelen voor een andere persoon en dat komt door jou.
Jij was mijn eerste (en misschien enige) grote liefde. Ik heb van je gehouden maar met tegenzin. Ik zal nooit meer zoveel van iemand houden als ik van je hou, zelfs na al die jaren ben ik er zeker van. Grote liefdes zijn moeilijk te vinden en sommige mensen krijgen nooit de kans om er één te ervaren. Dat had ik tenminste bij je, hoe tijdelijk ook.
De manier waarop je van me hield is onvergelijkbaar. We hadden onze ups en downs, maar het feit blijft dat sindsdien niemand meer van me houdt. Met jou kon ik het tot in mijn ziel voelen en er is iets aan dat gevoel dat ik gewoon niet kan loslaten.
De persoon die je was toen niemand keek was opmerkelijk. Toen het alleen ons twee was en er niemand was om indruk op te maken, was je de beste persoon die ik ooit had ontmoet. Boeken kunnen over jou geschreven worden en al je soulvolle glorie.
Het blijkt dat ware liefde onvoorwaardelijk is. Wat er ook is gebeurd tussen ons, de jaren die voorbij zijn gegaan of wat je sindsdien hebt gedaan, ik zie je nog steeds op dezelfde manier als toen we samen waren. Ik hield toen van je en ik hou nu van je.
Niemand krijgt me zoals jij. Onze relatie gaf me altijd het gevoel deel uit te maken van een team. Ik wist dat ik altijd op je kon vertrouwen, en ik voelde me echt gelukkig om iemand te hebben waarmee ik mee kon doen. Sindsdien heb ik het niet meer gevoeld en door me te herinneren hoe het voelde, raak je me nog steeds door enkele melancholische tijden heen.
Ik ben dankbaar voor onze tijd samen. Er is niemand in de wereld waar ik me meer bij voelde. Je gaf me het gevoel dat ik mezelf kon zijn en gelukkig met de persoon die ik ben, en daarvoor ben ik eeuwig dankbaar. Je hebt me geholpen door te groeien naar de vrouw die ik nu ben door er te zijn, en dan door er niet te zijn.
Bij jou zijn heeft me veranderd. Het was misschien niet meteen van kracht, maar je houdt van mij, en ik jou, heeft me op de best mogelijke manier veranderd. Vanaf dat moment zijn de wijzigingen die ik heb aangebracht gedaan in de hoop dat je trots op me kon zijn, zelfs als je van veraf was.
Ik wens je al het geluk in de wereld. Hoewel ik soms hoop dat we ooit nog een kans krijgen, weet ik dat het goed komt als het niet gebeurt. Zolang ik weet dat je gelukkig bent, dan is dat goed genoeg voor mij.
