Hij dacht nog steeds na over zijn ex - en het verwoestte ons

We hebben allemaal relatiegeschenken, maar ik trek de streep bij het dateren van een jongen die nog steeds zijn vorige vriendin heeft opgehangen, maar zegt dat hij bij me wil zijn. Als een man de banden met zijn ex niet kan verbreken en een schone pauze kan maken, gaat het gewoon niet werken. Ik heb ooit de fout gemaakt om een ​​man te daten die nog steeds in zijn vorige relatie verwikkeld was en ik zal het nooit meer doen.

Ik wilde een schone lei. Aan de andere kant leek het hem goed te gaan met het uiteenvallen van zijn ex - en al zijn onopgeloste problemen - naar een nieuwe relatie met mij. Ik wilde iemand die kon zeggen dat de deur naar hun verleden stevig dicht en vastzat, maar met hem voelde het altijd alsof het verleden onze huidige macht beheerste.

Ik was bang dat hij uiteindelijk vals zou worden. Hij sprak over zijn ex op tedere manieren, en ik kon zien dat hij nog steeds verscheurd was door de breuk. Ugh. Dat is helemaal geen goed teken. Ik was bang dat als hij dit zou doen, hij uiteindelijk naar haar terug zou gaan. Ik wist dat ze graag vrienden met hem wilde blijven, dus het is mogelijk dat vriendschap in meer bloeit. Ze hadden toch eenmaal van elkaar gehouden. Wie zal zeggen dat het niet nog een keer kon gebeuren? Ik wilde daar niet voor blijven.

Ik wilde goede, eerlijke bedoelingen. Ik kon het niet helpen, maar voelde alsof hij me gebruikte als een rebound. Hij nam de tijd om dingen met mij officieel te maken en maakte zich toen zorgen over wat zijn ex zou zeggen over het feit dat hij een relatie had. Oh nee. Het is duidelijk dat hij een verborgen agenda had, en het was waarschijnlijk om me te gebruiken tot hij terug naar haar kon gaan. Zelfs als dat niet het geval is, gaat het erom dat hij haar mening laat vertroebelen door zijn beslissingen.

Ik kon zijn bagage niet aan. De minuut dat het serieus werd tussen ons, begon haar naam op te komen. Op een dag dat hij haar voor de derde keer in een gesprek noemde, dacht ik: "Waarom zouden zijn problemen mijn probleem worden?"

Ik voelde me als het derde wiel. Ze was fysiek niet in de buurt, maar het voelde alsof ze onze hele tijd in onze relatie was. Ik voelde me vaak een derde wiel, alsof ik met haar concurreerde. Soms vergelijkt hij me met haar, op een goede of een slechte manier. Hij zou bijvoorbeeld zeggen: "Je bent zoveel mooier dan haar" of: "Je maakt me een slecht persoon, zoals zij." Het was BS. Ik verdiende iemand die me zag voor wie ik was, niet in relatie tot andere mensen, maar puur gebaseerd op mijn eigen unieke kwaliteiten.

Hij was niet zeker van me. Hij beweerde van me te houden en wilde bij me zijn, maar ik wist wel beter. Hoe kon hij echt van me houden als hij nog steeds vast zat aan zijn verleden? Er waren duidelijk onopgeloste gevoelens die onze relatie in de weg stonden.

Ik ben geen psychiater. Een paar keer zou hij praten over zijn uiteenvallen en hoe gek hij nog was. Het begon als meer te voelen dan alleen een ongedwongen gesprek met de exen. Het voelde alsof hij al zijn problemen op mij aan het lossen was. Eh, ik reken niet per uur en ik ben geen professional. Misschien moet je er een vinden?

Hij kon zich niet binden. Hij worstelde om me te binden omdat hij 'bang was om gewond te raken'. Geweldig. Waar is dat gebleven? Hij moest dingen doorzoeken die in zijn romantische verleden waren gebeurd, maar niet in mijn tijd. Hij had gewoon vrijgezel moeten blijven, in hemelsnaam!

Ik confronteerde hem. Op een dag kreeg ik genoeg van hem om zijn ex te sms'en en ik confronteerde hem ermee. Hij beloofde me dat hij over haar was maar zijn acties vertelden me anders. Hij haastte zich altijd om haar te antwoorden toen ze sms'te, haar naam kwam vaak boven toen het gesprek aanvankelijk niet over haar was gegaan, en hij had nog altijd woede tegenover haar die zich als vermomde liefde voelde. Het was te veel om mee om te gaan.

Ik had het gevoel dat hij een handige back-upvriendin had. Ik wilde in de relatie blijven en proberen dingen te laten werken, maar ik kon het gevoel dat hij nog steeds verliefd op haar was niet afschudden. Wat het nog erger maakte, was dat ik het gevoel had dat ze zijn back-up was als dingen met mij niet lukten. Hoe handig. Het was het beste om hem te dumpen en verder te gaan naar iemand die van me houdt zonder veiligheidsnetten en mensen die in de coulissen wachten om nog een keer te schieten.

Hij projecteerde zijn problemen op mij. Hij vertrouwde me niet omdat ze hem had bedrogen. Hij was bang om serieus te worden, omdat ze een engagement-phobe was geweest. Ik begon het gevoel te krijgen dat ik de schuld gaf aan haar fouten, wat totaal onzin was. Ik kreeg het gevoel dat ik op de een of andere manier moest bewijzen dat ik waardig was, wat niet eerlijk was.

Zelfs als hij niet vals speelde, was hij nog steeds een micro-vals spelen. Hij had misschien niet vals gespeeld in onze relatie (ik bleef niet rondhangen), maar hij liet duidelijk tekenen van micro-cheating zien, zoals hoe hij met haar herinneringen ophaalde op belangrijke data van het jaar waarin iets groots voor hen was gebeurd. Het was zo ongepast!

We hadden verschillende ideeën over hoe om te gaan met exen. Misschien is een van de problemen die ons ervan hebben weerhouden om te werken, dat ik het soort persoon ben dat een reine doorbraak maakt met exen, zelfs als de relaties in der minne eindigen. Ik verwijder de telefoonnummers van mijn ex-vriendjes en blokkeer ze op sociale media, zodat ik verder kan gaan. Aan de andere kant houdt hij ervan om de deuren open te houden voor zijn exen zonder te beseffen dat die deuren soms nieuwe romantische kansen dicht kunnen slaan. Maar het is zijn verlies.