Ik heb bijna de liefde opgegeven - Godzijdank heb ik dat niet gedaan

Vallen voor iemand die niet hetzelfde voor je voelt, is een mooie, ziel-verbijsterende ervaring en het was bijna genoeg om me de liefde voor het goede te laten opgeven. Bijna. Gelukkig hield ik mijn hart open en kwam er een man die me eraan herinnerde waarom het altijd de moeite waard is om nog een risico te nemen op liefde.

Ik liet mijn ingebeelde toekomst los. Toen ik de man ontmoette die mijn hart brak, was het een van die momenten waar je over hoort in de films. Ik was volkomen door de sterren getroffen, er waren vuurwerk toen we kusten, de hele kreng. Ik kon me geen toekomst zonder hem voorstellen en dat wilde ik niet. Nadat we gesplitst hadden, besteedde ik zoveel tijd aan het vasthouden aan de droom van hem en mij, dus toen er een nieuwe man vuurwerkvrij op het toneel verscheen, duurde het even voordat ik wist dat mijn droom dood was. Toen ik dat deed, besefte ik dat niet alle relaties een sprookjesachtige romance moeten zijn. Het maakt ze niet minder waardevol.

Ik heb geleerd dat een gebroken hart een onvermijdelijk deel van het leven is. Hand in hand met mijn levenslange toewijding aan mijn ex kwam verlammende angst. Ik was constant bang dat ik hem zou verliezen en toen ik dat deed, voelde het alsof de vloer van onder me viel. Ik was zo bang mijn hart weer te laten breken dat het betreden van een nieuwe relatie bijna het laatste was wat ik wilde doen. Het drong echter tot me door dat ik me alleen maar van geluk had onthouden. Relaties zijn vaak tijdelijk en soms pijnlijk, maar dat sluit het goede niet uit. Ongeacht de uitkomst, het wonder van liefde is het risico waard.

Ik vergaf mezelf voor mijn fouten in het verleden. De breuk die me brak werd een enorme bron van schuld. Ik gaf mezelf helemaal de schuld van het feit dat het mislukte en ik weigerde mezelf te vergeven omdat ik de man van mijn dromen had verloren. Door mezelf open te stellen voor een nieuwe gozer, realiseerde ik me dat het nooit allemaal eenzijdig is. Het was niet allemaal mijn schuld; mijn ex was net zo verantwoordelijk voor onze mislukte romance. Ook mezelf absoluut verslaan zou hem niet terug krijgen.

Ik kreeg weer het gevoel weer kwetsbaar te zijn. Om het voor de hand liggende te verklaren, doet hartzeer pijn. Ik sloot mezelf af voor liefde omdat ik geen pijn wilde doen. Toen mijn volgende relatie rolde, was mijn ware zelf angstaanjagend zijn. Wat als hij me zou afwijzen? Spoiler alert: hij niet, en mezelf kwetsbaar en authentiek laten blijken bleek meer lonend te zijn dan ik ooit had kunnen bedenken.

Ik hernieuwde mijn vertrouwen in mannen opnieuw. Ik ben er vrij zeker van dat het onmogelijk is om door een breuk heen te gaan en er niet uit te komen door een heel geslacht te haten. Ik had een slechte ervaring met een man, daarom waren alle mensen de geïncarneerde duivel. Als de man die ik dacht dat perfect was, me kon verraden, dan wilde ik niet nadenken over wat andere mannen zouden kunnen doen. Het heeft lang geduurd en een fatsoenlijke man om me te laten beseffen dat niet alle mensen slecht zijn.

Ik heb vrede gesloten met mijn ex. Oh jongen, deed mijn emoties achtbaan als het ging om mijn ex. Ik hield van hem, ik haatte hem, het kon me niet schelen, dan hield ik weer van hem ... Het was vermoeiend. Ik verspilde zoveel energie omdat ik boos was op wat hij me had aangedaan, maar ik wilde hem nog steeds zorgen. Het was allemaal volkomen zinloos. Vasthouden aan dat soort negativiteit diende me gewoon niet dus besloot ik het te laten gaan, verder te gaan met mijn leven en iemand nieuw te vinden.

Ik stopte met geobsedeerd te zijn over hoe ik "zou moeten" zijn. Zelfs toen ik wist dat mijn relatie voorbij was, was ik vastbesloten mijn ex terug te winnen. Ik lees talloze artikelen over hoe je moet handelen om hem weer van me te laten houden. Ik trok een masker om al zijn vrienden heen. Ik probeerde eruit te zien alsof ik gelukkig was en ervoor, zodat hij zou denken dat ik zelfverzekerd en brutaal was en dat hij helemaal terug in mijn armen zou komen rennen. Ik zou alles veranderen om te krijgen wat ik dacht dat ik wilde en het contact verliezen met wat me echt gelukkig maakte. Daten met iemand anders heeft me geleerd dat ik niet hoefde te doen alsof iemand van me hield.

Ik heb de hoop herontdekt. Die droom toekomst met mijn ex die ik noemde? Toen ik dat verloor, verloor ik de hoop voor de toekomst helemaal. Ik heb geen leven gezien waarin ik geen pijn had, waar mijn hart geen pijn deed, waar ik niet was verteerd met het missen van hem. Mijn ellende voelde eindeloos, maar langzaam verdween het verdriet. Toen ik het durfde om iemand nieuw te daten, begon ik te geloven dat ik misschien weer zou kunnen liefhebben. Tijd, geduld en een potentiële nieuwe romance herstelden mijn geloof in liefde.

Ik herinnerde me dat ik nog steeds de liefde waardig ben. Het is moeilijk om niet te twijfelen aan je waarde als je intiem bent met iemand en ze je afwijzen. Ik martelde mezelf maandenlang, in de overtuiging dat ik waardeloos, niet-geliefd, onzichtbaar was. Maar hier is het ding - de hele wereld zal niet van je gaan houden en dat is OK. Alleen maar omdat iemand je afwijst, maakt je niet minder waardig van liefde; je hebt gewoon niet de juiste persoon gevonden! Hoe graag ik het ook wilde, ik besefte het alleen, verliefd worden hielp me om te zien dat er nooit iets mis met me was. Ik was nog steeds de liefde waard, en wauw, hoe anders voelde het om het te ontvangen alleen omdat ik mezelf was.

Ik overwon mijn leven van angst. Angst voor nog een gebroken hart; vrees dat ik mijn ex nooit terug zou krijgen; angst om dezelfde fouten opnieuw te maken - een thema hier opmerken? Angst heerste absoluut over mijn leven en dat was het ook ellendig. Als je op deze plek bent, voel ik echt iets voor jou, en het beste advies dat ik je kan geven is dit: laat de controle los. Al deze dingen waarvan je vreest dat ze kunnen gebeuren of misschien niet anders dan bang te zijn voor hen, zullen de uitkomst niet veranderen. Ik besloot mijn zorgen te verdraaien, een nieuwe kans te maken op liefde, en ik ben dankbaar dat ik het elke dag gedaan heb.