Ik moest een nee-contact bestellen tegen mijn ex maar het hielp helemaal niet
Nadat mijn beledigende ex-vriendje begon te stalken en me lastig te vallen op onze universiteitscampus, werd ik gedwongen om een contactloos bevel tegen hem te krijgen dat elke vorm van contact verbood. Helaas was het gewoon niet genoeg om me een veilig gevoel te geven of om zijn dreiggedrag aan te pakken. Als het gaat om geweld van intieme partners, moet er meer worden gedaan om de slachtoffers te beschermen.
Mijn ex was nog steeds op de campus, dus ik moest nog steeds bij hem in de buurt zijn. Hoewel de campusveiligheid zijn misbruik had gedocumenteerd, moest de school nog steeds zijn rechten als student respecteren. Dat betekende dat hij nog steeds op de campus zat en erg betrokken was bij de sociale scene en het leiderschap op de campus. Op een gegeven moment registreerde hij zich zelfs voor een les die ik aan het nemen was. De school zei dat er niets aan te doen was tenzij hij tegen me sprak. Ik wilde niet in een kleine discussiegroep zitten met iemand die me had gestalkt en misbruikt, dus liet ik de klas vallen. Ik vermoed dat hij meer weet over de 'geschiedenis van de tsaren' dan ik. Jammer.
Hij kon nog steeds praten wat betreft me. Mijn ex kon niet praten naar Ik, maar dat weerhield hem er niet van om te praten wat betreft me. De energie die hij had doorgebracht met stalken, bedreigen en verbaal misbruik van me maken, ging nu over mij roddelen. We gingen naar een kleine school, dus zijn woorden vonden vaak hun weg terug naar mij. Hij stak ook zijn hand uit naar mijn vrienden om ongelofelijk persoonlijke informatie over mij te delen of op hen te komen, en met succes een aantal van mijn vriendschappen te beëindigen. Hij heeft zelfs persoonlijke berichten en foto's gedeeld met zijn frat brothers. Over het algemeen zou ik zeggen dat zijn strategie tamelijk succesvol was om me aangevallen en vervreemd te laten voelen. Maar omdat hij niet rechtstreeks met mij had gesproken, kon ik niets doen.
Ik heb me nooit op mijn gemak of thuis gevoeld. Omdat ik de hele tijd mijn ex op de campus tegenkwam en ik wist dat hij een PR-campagne tegen mij voerde, voelde ik me nooit helemaal veilig op de campus. Toen ik nieuwe vrienden maakte, wist ik dat hij ze misschien zou "waarschuwen" of met hen zou slapen. College is het moment waarop je contact kunt maken met mensen om erachter te komen wie je bent, maar met mijn ex-collega's voelde ik me nooit echt op mijn gemak om van de campus mijn veilige plek te maken. Pas toen hij afstudeerde, voelde ik me echt zelfverzekerd met het leven op de campus.
Hij stuurde me anonieme berichten. Mijn ex wist niet meer met me te praten door anonieme berichten op sociale media te sturen. Meestal waren het gewoon slechte sad-boy poëzie, maar contact opnemen met een beledigende ex kan je dag altijd verpesten. Andere keren waren zijn berichten vaag bedreigend, zoals liedteksten over dood en moord. Omdat ik niet kon bewijzen dat hij de berichten had verzonden, weigerde de campusveiligheid er iets aan te doen. In plaats daarvan waren de berichten slechts een pijnlijke herinnering dat hij me nog steeds onveilig kon laten voelen zonder gevolgen te ondervinden.
Hij kreeg geen hulp. De enige manier om de cyclus van misbruik te doorbreken, is dat beide partijen hulp zoeken. Het is belangrijk om het persoonlijke werk te doen om onze wonden te helen en destructieve patronen te beëindigen. Mijn ex beweerde dat hij naar therapie ging, maar deed dat in feite niet. In plaats daarvan zette hij zijn gekke gedrag tegenover vrouwen voort en voegde een drugsprobleem toe aan de cocktail van gek.
Ik heb de cyclus niet doorbroken. Ik zag onze relatie zelf als het probleem, dus toen het eindigde, zag ik geen reden om door te gaan met de therapie. Ik begreep nog niet hoe mijn vroegere trauma in onze giftige dynamiek was terechtgekomen. Niemand legde me uit dat ik ook verantwoordelijk was voor onze relatie en dat ik aan mezelf moest werken om het patroon van mishandeling te doorbreken. Het klinkt misschien hard om dat te zeggen tegen het slachtoffer van geweld van intieme partners, maar ik denk dat het machtiger zou zijn geweest om iets te beweren over de situatie.
We hebben nooit gesloten. Omdat onze relatie plotseling en juridisch tot een einde werd gebracht, hebben we nooit de kans gehad om het uit te praten voordat het uiteenvalt. Toegegeven, ik had geprobeerd de relatie een tijdje te beëindigen en hij was zo onredelijk dat ik toch niet zou hebben gekregen wat ik nodig had, maar het feit dat we plotseling stopten met spreken maakte het uiteenvallen er raar onwerkelijk aan. Ik denk niet dat een van ons echt in staat is om de splitsing te verwerken, te herstellen en verder te gaan.
De straatverbodsorder is uiteindelijk verlopen. De contactloze bestelling duurde slechts de duur van het schooljaar, wat betekende dat hij contact met me kon opnemen zodra de examens waren geëindigd. We hadden geen van beiden serieus werk gedaan om onszelf te genezen, dus het verstrijken van de beveling opende de deur voor een noodlottig reunie..
We zijn samen teruggekomen. Zonder sluiting en zonder persoonlijke groei, is het geen verrassing dat we uiteindelijk weer bij elkaar zijn gekomen. Hij begon bijna onmiddellijk contact met me op te nemen nadat de bestelling was verlopen. Zich niet bewust van mijn patronen en triggers, viel ik regelrecht terug in onze oude dynamiek. Soms zijn bekende gevoelens het meest comfortabel, zelfs als ze slecht voor je zijn. Binnen een maand nadat ik weer bij elkaar was, besefte ik dat het een grote vergissing was. Helaas miste ik het bewustzijn en de vastberadenheid om eruit te komen tot bijna een jaar later. Onze reünie was vreselijk pijnlijk en zelfs gevaarlijk, maar het dwong me om serieus aan mezelf te werken. Ik haat het om het toe te geven, maar ik ben nu een gelukkiger en gezonder persoon vanwege onze relatie.
