Ik bleef bij een man die ik niet liefhad omdat ik van zijn kinderen hield

Toen ik een jongen met kinderen begon te daten, had ik het gevoel dat ik een instant familie had gekregen. Helaas duurde het niet lang voordat mijn bubbel van geluk barstte. Ik moest de man uit elkaar halen, maar het kon me niet echt schelen hem kwijt te raken, het waren zijn kinderen die ik niet wilde verlaten.

Eerst dacht ik dat de man en ik een geweldige match waren. Ik vond het geweldig om zijn kinderen te prijzen, maar in het begin vond ik de man ook echt leuk. Er was absoluut een vonk op onze eerste date en we genoten van elkaars gezelschap. Toen hij me vertelde dat hij twee kinderen uit een vorig huwelijk had, maakte ik me een beetje zorgen. Ik was nooit echt een kind, maar ik stond open voor het idee.

Ik was erg nerveus om de kinderen te ontmoeten. Het ontmoeten van de ouders van een jongen is moeilijk, maar zijn kinderen kennis laten maken met de situatie was nog stressvoller. Ik hoopte echt dat ze me leuk zouden vinden, want anders zouden ze mijn relatie met zijn vader verpesten. Hij maakte zijn kinderen tot een prioriteit, zo zou het moeten zijn, dus ik wist dat als zijn kinderen me niet wilden hebben, ik zou moeten vertrekken. Rond onze vierde of vijfde date, besloot hij dat we serieus genoeg waren om ons te introduceren. Eek!

Het was een match gemaakt in de hemel! Zijn twee dochters, op de leeftijd van 5 en 8, waren fantastisch! Ik vond het heel leuk om hen te leren kennen en we hadden allemaal zo'n leuke tijd samen. Ik had het gevoel dat ik twee jongere zussen had gekregen die ik als jongste in mijn familie altijd opgroeide. Op een gegeven moment tijdens onze bijeenkomst vergat ik dat mijn vriend er was. De kinderen en ik hadden net zoveel gelachen. De serveerster in het restaurant waar we aan het eten waren vroeg zelfs of we zussen waren.

Datums werden verbonden met zijn kinderen. Ik heb altijd zoveel plezier gehad in het huis van mijn vriend toen zijn dochters daar waren. Ik vond het leuk om hun haar te doen, hen te helpen met hun huiswerk en naar hen te luisteren om over hun leven te praten. Ik besefte dat ik heel goed ben met kinderen, wat geweldig was om over mezelf te leren.

data zonder zijn kinderen waren heel anders. Toen zijn dochters twee weken met hun moeder op vakantie gingen, waren mijn vriend en ik alleen en ik moet toegeven dat het echt niet hetzelfde was. Ik miste het hebben van zijn dochters en ik merkte dat ik me afvroeg of ik met hem zou willen daten als hij geen kinderen had. Het was een nogal schokkende gedachte, maar het was beslist belangrijk om erover na te denken.

Ik moest de balans opmaken van de situatie. Ik nam de tijd om met die vraag te worstelen. Ik wist in mijn hart dat er problemen waren in onze relatie. We waren niet zo compatibel met elkaar. Het hielp niet dat we een leeftijdskloof van negen jaar tussen ons hadden. We hadden ook verschillende toekomstige doelen. Het enige gemeenschappelijke element in onze toekomstige doelen was dat zijn kinderen een deel van hen waren.

Houston we hebben een probleem. Ik vond het niet leuk meer tijd door te brengen met mijn vriendje. Toen hij datums had gepland waar zijn dochters niet aanwezig zouden zijn, keek ik niet uit naar hen. Naarmate de tijd verstreek, werd hij behoorlijk humeurig en wilde soms gewoon werken in plaats van echte quality time met mij door te brengen. Hierdoor zag ik dat ik niet de enige in de relatie was die dacht dat we serieuze problemen hadden.

Ik vocht om het uit te maken. Hoewel ik geen toekomst zag met de man, wilde ik onze relatie niet beëindigen, want dat zou natuurlijk betekenen dat ik ook met zijn dochters zou moeten 'breken'. Ik was heel verdrietig bij de gedachte dat ik nooit meer met hen zou doorbrengen, maar ik wist ook dat het voor iedereen oneerlijk was om te proberen daar te blijven om mijn eigen egoïstische redenen.

Het was tijd voor een schone pauze. Ik wist ook dat ik geen contact kon houden met zijn kinderen. Dat zou gewoon pijn doen, dus ik moest een schone pauze maken. Ik had niet verwacht dat mijn BF zo hard voor me zou zijn. Hij liet me niet eens afscheid nemen van hen. Ik was er kapot van maar ik moest verder.

Maanden later kwam zijn dochter in contact. Zijn oudste dochter stuurde me een sms om te zeggen dat ze me kende en dat haar vader het had begeven, maar ze wilde alleen maar zeggen dat ze me miste. Verdorie, het was zo hartverscheurend. Ik praatte een tijdje met haar maar wist dat ik me niet kon vastbijten. Ik heb de tijd genomen om afscheid te nemen. Ik heb het einde van de relatie wekenlang bedroefd omdat ik zijn kinderen miste. Het was veel gemakkelijker om over die vent heen te komen.

Ik ben op mijn hoede om relaties met vaders aan te gaan. Sinds die relatie en moeilijke uiteenvallen, ben ik heel voorzichtig geweest over het aangaan van relaties met mannen die kinderen hebben. Door de relatie besefte ik hoezeer ik van kinderen hou. Ik wil geen verbindingen met de kinderen van mijn partners riskeren omdat het het verbroken verbindingen alleen maar moeilijker maakt. Ik vermijd liever alle rommelige complicaties die kunnen ontstaan, mijn grote hart is daar een van.