Ik ben een vriend met een paar dat door een vervelende break-up gaat - en ik zit vast in het midden

Mijn vrienden zijn gedateerd, zijn verliefd geworden, hebben lange tijd gedateerd ... en uiteindelijk geïmplodeerd met een vervelende breuk. Ik wil vrienden blijven met hen beiden en ik weet dat dit het juiste is om te doen, maar hoe moeilijk ik het ook probeer, ik kan het niet laten om partij te kiezen.

Ik was vrienden met ze voordat ze gingen daten. Ik had aparte vriendschappen met ze voordat ze samen kwamen. Sterker nog, ze zouden waarschijnlijk niet zijn begonnen met daten als ze in de eerste plaats niet beiden zo goede vrienden met me waren ... waardoor ik mezelf de schuld geef. Ik wou dat ze elkaar nooit hadden ontmoet en ik ben boos over hoe ze elkaar hebben behandeld. Ik was al eerder bevriend met hen, maar ik kan niet liegen - het is moeilijk om te weten hoe alles naar beneden ging en nog steeds vrienden met hen zijn na.

Ik waarschuwde hen dat als het eindigde, mijn vriendschappen met hen dat niet zouden doen. Dat betekent echter niet dat ik geen gevoelens heb voor hun uit elkaar gaan. Ik was al heel lang boos op hem vanwege de manier waarop hij haar verraadde. Ik stopte niet om vrienden met hem te zijn, maar onze relatie was gespannen. Ik stond niet toe dat hij over haar praatte en ik herinnerde hem eraan dat dit zijn fout was en hij had geen excuses voor zijn daden.

Ze hebben allebei hele dingen verpest in de relatie. Ze controleerde, en in ruil daarvoor behandelde hij haar als onzin. Ze deden allebei dingen die verkeerd waren, maar ik denk zeker dat de ene meer in de war was dan de andere. Mijn vriend bedroog mijn andere vriend en dat is gewoon niet oke. Erger nog, ik ontdekte het voordat ze het deed. Hij was een goede vriend, maar een waardeloze vriend die haar door de hel heeft geleid, en daarom nam ik haar kant.

Ik was degene die de stukken moest ophalen. Hij brak haar hart en hoewel ze allebei mijn vrienden waren, was zij degene die me nodig had. Ik moest er voor haar zijn. Hij had andere mensen om hem af te leiden, maar dat deed ze niet. Zij was degene die gebroken was en terwijl hij gewond was, was er echt geen vergelijking. Het uiteenvallen was misschien hun eigen fout, maar in mijn gedachten heeft hij meer fouten dan zij.

Ik bel ze op hun spullen. Als je vrienden met me bent, zul je te maken krijgen met mijn brutale eerlijkheid. Ik geloof dat als je echt goede vrienden met iemand bent, je in staat zou moeten zijn om hen de waarheid te vertellen, zelfs als het pijn doet. Als mijn vriend een douchebag is voor mijn andere vriend, zal ik hem bellen. Hij behandelde mijn vriend als een gek en ik ga niet doen alsof hij dat niet deed.

Ze stonden hun relatie toe om mijn vriendschappen met hen te beïnvloeden. Ik bracht altijd wat tijd met hen door, maar toen veranderde het in mij als het derde wiel of brachten ze al hun tijd samen door. Het veranderde mijn relatie met elk van hen en daardoor voelde het alsof ik de magie verloor die onze vriendschappen hadden. Ze vonden het niet erg om me in het kruisvuur te zetten, dus ik denk niet dat ze er rekening mee moeten houden als ik een kant kies.

Ik vroeg hen om niet te daten. Ik wist dat dingen niet tussen hen zouden werken. Hij was geen boyfriend-materiaal en dat wist ik altijd al, maar ik hoopte dat hij de dingen ernstiger met haar zou nemen omdat ze mijn vriend was. Hij deed het echter niet. Hij behandelde haar alsof hij alle meisjes behandelde - onvoorzichtig en tijdelijk. Ik heb hem gewaarschuwd haar geen pijn te doen. Ik waarschuwde haar dat hij haar pijn zou doen, maar ze kozen er allebei voor om hun eigen fouten te maken.

Ik ben een zeer beschermende vriend. Ik ben iemand die liever een paar hele goede vrienden heeft dan veel goede vrienden. Dat betekent dat mijn vrienden net als mijn familie zijn en dat ik erg beschermend over hen ben. Ik hou van ze en ik denk dat ze het beste verdienen, dus hoe moet ik handelen als ik weet dat mijn vriend het verdient beter te worden behandeld dan hoe mijn andere vriend haar behandelde? Ik kan het niet helpen dat ik boos ben op de man die haar pijn heeft gedaan, ongeacht het feit dat ik nog steeds van beide hou ...

Zij zijn degenen die me in het midden hebben geplaatst. Ze vroegen me om geheimen voor elkaar te houden. Als ze niet wilden dat ik zeggenschap had over hun relatie, hadden ze me niet moeten vragen om iets te zeggen over hun relatie. Wanneer ze elkaar pijn deden of boos op elkaar werden, wilden ze altijd mijn mening, alsof mijn stem zou bepalen wie gelijk had en wie ongelijk had. Ze plaatsen me in het midden en daarom voel ik me nog steeds in het midden.

Ik voel me alsof mijn vriend werd gespeeld. Hij rekte haar lang samen om "dingen casual te houden." Uiteindelijk stemde hij ermee in om een ​​relatie aan te gaan terwijl hij nog steeds de hele tijd met zijn ex sliep. Hij vertelde haar dat hij van haar hield, maar het is duidelijk uit de manier waarop hij haar behandelde dat hij dat niet deed. Ik zeg niet dat ze niets verkeerd heeft gedaan, maar als ze zich gek gedroeg, komt dat omdat hij haar zo heeft gemaakt.

Het deed pijn dat ze allebei bereid waren hun vriendschap met mij te riskeren. Dat is de eerlijke waarheid van mijn God. Ik heb het gevoel dat hun keuze tot nu toe me heeft verteld hoeveel ik echt voor hen betekende - niet zoveel als ze voor mij betekenden. Tenzij ze serieus zouden zijn over de relatie en dachten dat ze een toekomst hadden, dan hadden ze me nooit in een situatie moeten brengen waarin ik ertussenin zou zijn. Ik ben gekwetst en boos op hen allebei, maar ik kan toch niet anders dan aan haar zijde staan.