Mijn vrienden namen mijn ex's kant toen we uit elkaar gingen en het een vermomde zegen was

Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen na jaren van afspraak, namen onze vrienden zijn kant en liet ik me helemaal alleen achter. Hoewel de directe nasleep van de splitsing ongelooflijk uitdagend was, ben ik zo dankbaar voor hoe de zaken zijn verlopen. Dit is waarom het verliezen van mijn vrienden tijdens het uiteenvallen een zegen was.

Ik had een nieuwe start nodig. Ik was klaar om verder te gaan op het moment dat we uit elkaar gingen. Als ik bevriend was gebleven met de mensen waarmee ik tijdens de relatie in de buurt was geweest, had ik me beperkt en verzand in het verleden gevoeld. Ik had een schone lei nodig, en een deel daarvan betekende dat ik de vrienden die ik had niet kon houden.

De single me is heel anders dan de date met mij. Als ik een relatie heb, ben ik serieuzer en verzacht. Als ik vrijgezel ben, ben ik het leven van het feest en ben ik er totaal unapologically over. Mijn vrienden kenden de versie van mij die met iemand uitging en zelfs degenen die ik al eerder kende, waren niet langer gewend aan de single me. Na de breuk, ik betwijfel of ze me zelfs zouden herkennen.

Ik ontgroeide ze. Zelfs als mijn vrienden mijn ex niet hadden ingenomen, weet ik niet zeker of we vrienden konden zijn nadat de relatie was beëindigd. Toen ik met mijn ex aan het daten was, was ik lang niet zo avontuurlijk of extravert als ik nu ben. De persoon die mijn vrienden kenden bestaat niet meer. Ik ben veranderd. Tenzij ze met mij waren veranderd, hadden we niets meer gemeen.

Mijn ex had meer steun nodig dan ik. Het uiteenvallen sloeg mijn ex behoorlijk hard. Het was ook niet echt leuk voor me, maar het was duidelijk dat hij meer tijd nodig had om eroverheen te komen dan ik. Hoewel ik graag vrienden had gehad nadat we uit elkaar gingen, had hij ze veel meer nodig dan ik, en uiteindelijk was ik blij dat hij de hulp had die hij nodig had.

Alle vrienden die partij kiezen tijdens een breuk zijn geen echte vrienden. Regel nummer één van vriendschap: kies geen partij. Ze konden er gemakkelijk uit zijn gebleven en bleven zowel mijn ex als ik ondersteunen. Uiteindelijk zouden we waarschijnlijk uit elkaar zijn gedreven (of mijn ex zou van hen afgedwaald zijn), maar vrienden die klaar staan ​​om je meteen te laten vallen, zijn geen vrienden die je bij wilt houden.

Het dwong me om verder te gaan. Als mijn vrienden bij me waren gebleven en me hadden ondersteund door het uiteenvallen, zou ik twee keer zo lang hebben doorgebracht met wentelen aan mijn verdriet. Elke dag zien zou alleen me aan mijn ex hebben herinnerd en me hebben gedwongen om alles opnieuw te beleven. Mijn vrienden verliezen samen met de relatie betekende dat zodra het gebeurde, dat deel van mijn leven stevig achter me was en ik geen andere keuze had dan vooruit te gaan.

Mijn nieuwe vrienden zitten niet vast aan een oude versie van mij die niet meer bestaat. Zoals ik al zei, ik ben veel gegroeid sinds het uiteenvallen. Dit zou gebeurd zijn ongeacht of mijn vrienden bij me waren gebleven, maar het zou een stuk uitdagender en minder bevrijdend zijn geweest als ze dat hadden gedaan. Ik wil vrij zijn om de nieuwe ik te zijn zonder me veroordeeld of teruggehouden te voelen door mensen die niet met mij kunnen evolueren. Mijn nieuwe vrienden steunen me voor wie ik ben, niet voor wie ze denken dat ik zou moeten zijn.

Niemand vergelijkt de jongens die ik met mijn ex heb. Gelukkig voor alle jongens met wie ik tegenwoordig uitga, zit niemand me te vergelijken met mijn ex zoals mijn vrienden zouden hebben als ze nog steeds mijn vrienden waren. Op deze manier krijg ik een date met wie ik wil en denk ik niet eens aan hen in relatie tot mijn vorige partner.

Mijn nieuwe vrienden zijn 'volwassen' vrienden. Veel van de vrienden die ik had toen ik met mijn ex was, waren vrienden die ik op school heb gemaakt, en hoewel ik die tijden voor altijd zal koesteren, is er een grote transformatie die je doormaakt tussen het eindexamen en het draaien tot 30. Ik heb die transformatie doorgemaakt , maar mijn vriendschappen bleven steken op de universiteit. De vrienden die ik heb gemaakt sinds het uiteenvallen zijn volledig geïntegreerd in de volwassenheid, zoals ik ben, en onze vriendschappen weerspiegelen dat.

Ik heb me gerealiseerd dat een deel van de reden waarom het met mijn ex niet lukte, was dat onze vrienden nogal slecht zaten. Natuurlijk, mijn ex en ik hadden onze problemen, maar als ik erop terugkijk, zie ik dat ik echt klaar was om verder te gaan, zowel van mijn vrienden als van hem. Mijn vriendschappen voldeden gewoon niet meer, en die ontevredenheid zorgde ervoor dat mijn relatie met mijn ex verslechterde. Uiteindelijk was het uiteenvallen het gevolg van de behoefte om zich te scheiden van iedereen in dat hoofdstuk van mijn leven. Nu ik verder ben gegaan, heb ik de persoon kunnen worden waarvan ik wist dat ik het altijd al moest zijn.