Niemand heeft je vriend gestolen - hij is net vertrokken

Dumpen is pijnlijk, maar als je wordt overgelaten aan een andere vrouw, is dat een totale kwelling. Niet alleen hou je nog steeds van hem en ben je gekwetst door de breuk, maar je moet ook met hem aan een andere vrouw denken. Misschien wil je zelfs zover gaan dat je deze andere vrouw de schuld geeft, maar doe het niet. Waarom? Omdat ze je vriend niet heeft "gestolen" - hij verliet zijn eigen vrije wil.

Jij bezit hem niet. Het is niet stelen als het niet van jou is. Hij was volledig verantwoordelijk voor zijn eigen leven, dus ze stal hem niet weg. Hij koos ervoor om je te verlaten of je ontrouw te zijn. Ook al zou het kunnen doden voor jou om die realiteit onder ogen te zien, het is de wereld waarin je leeft. Het is tijd om het reine te komen met het feit dat jouw breuk niet haar schuld was - het was zijn.

Hij is de enige persoon die hier de schuld aan geeft. Dus plaats de schuld waar het moet. Hij is degene die jou verliet, niet zij. Het was zijn keuze en zijn acties, en hij zou degene moeten zijn die daar verantwoordelijkheid voor neemt. Er waren slechts twee mensen in je relatie - jij en hij. Laat haar eruit.

Het was nooit haar bedoeling om je pijn te doen. Ze wou misschien de man hebben die je liefhad, maar ze wilde nooit dat je gewond raakte. Ze probeerde je niet opzettelijk pijn te doen. Er was geen vendetta tegen jou. Ze werd verliefd op een man en helaas was je een slachtoffer van die liefde, maar het ging echt nooit over jou. Haar acties en het deel dat ze speelde in jouw breuk hadden alleen te maken met haar genegenheid voor hem.

Je weet niet echt hoeveel ze van je wist. Geef haar hier het voordeel van de twijfel. Je weet niet hoeveel ze wist over jouw situatie. Misschien heeft hij haar zelfs gezegd dat hij vrijgezel was en misschien wist ze niet eens dat je bestond. Als hij bereid was om tegen je te liegen, kun je erop vertrouwen dat hij ook dezelfde psychologische manipulatie met haar deed.

Je bent beter af zonder hem. Wanneer je erover denkt terug in zijn armen te zijn, onthoud dit: hij verdient je niet. Je bent een vangst, en als hij dat niet kon zien, dan is het zijn verlies, niet het jouwe. Je verdient een man die voor jou en alleen jij hals over kop staat. Je kunt het misschien nu niet zien, maar na verloop van tijd realiseer je je dat hij je achterliet echt een vermomde zegen was.

Dit was zijn keuze om te maken. Dus houd haar niet verantwoordelijk voor zijn fouten. Vrouwen moeten niet worden gedefinieerd door de mannen die zij tot nu toe hebben gekozen. Dat is volledig achterhaald logica. Ze kan niet meer aan zijn indiscreties worden toegeschreven dan je kunt. Hij maakte zijn keuze. Hij wordt niet gevangen gehouden. Hij koos haar en het is eindelijk tijd om dat te beseffen.

Vrouwen hebben geen controle over mannen. Zoveel als sommige vrouwen graag zouden denken dat ze de baas zijn over hun vriendjes en echtgenoten, zijn ze dat niet. De mannen in hun leven hebben nog steeds volledige macht over hun eigen vrije wil. Zie het op deze manier - ze kon hem niet van je laten verlaten, net zoals je hem niet kon laten blijven.

Hij speelde haar ook. Zelfs als ze wist wat je relatie was, smeekte hij haar nog steeds waarom hij moest vals spelen. Haar fout is gewoon voor hem vallen. Hij heeft je tot de slechterik gemaakt en het is stom dat ze daarmee akkoord is gegaan, maar ze is misschien gevallen voor zijn dromerige ogen en mond vol leugens, net als jij. Hij is de echte slechterik hier.

Hij was degene die geacht werd om om je te geven. Hij was degene met wie je een relatie had. Hij kende jou en hij zou van je houden. Dat was zijn werk als je vriend, en het was niet haar taak om ervoor te zorgen dat hij je goed behandelde. Hij had zijn verleiding moeten kunnen beheersen, maar dat deed hij niet. Hij had om jou moeten geven boven alle andere vrouwen, maar dat deed hij niet. Dit gaat over hem, niet zij.

Als hij wegliep, was hij nooit echt 'van jou'. Hoe kan iemand iets stelen dat nooit echt van jou was? Hij bevrijdde zichzelf en daarmee verloor hij je voor eeuwig. Het kan pijn doen en je wilt hem misschien terug, maar onthoud dat de seconde dat hij wegliep, de tweede was die hij niet meer waard was. Hij was niet echt van jou en nu hoef je jezelf niet meer als de zijne te beschouwen.

Hij is degene die jou verliet, niet zij. Het feit is dat ze hem niet heeft laten vertrekken. Er was geen echte manipulatie. Hij heeft je verlaten omdat hij niet gelukkig was en waarschijnlijk zal hij ook niet gelukkig met haar zijn. Ze is een tijdelijke oplossing, maar het echte probleem is hem hier. Hij liep naar je toe, niet naar haar. Dus je kunt haar alles de schuld geven wat je wilt, maar dat zal nooit veranderen dat hij niet gestolen werd. Hij koos eenvoudigweg om weg te lopen.