Waarom het verliezen van een vriend is erger dan het verliezen van een vriend
We praten 24/7 over onze gebroken harten en weten dat terwijl we gedumpt worden of degene zijn die de dumping doet, nooit gemakkelijk is, we kunnen er meestal wel doorheen komen met wat ijs, tv en onze BFF's. Maar wat gebeurt er wanneer juist die mensen die er altijd zouden moeten zijn om de stukken op te halen, degenen zijn die we kwijtraken? Vriendschapssplitsingen krijgen niet genoeg airtime ,, en toch hebben velen van ons er een (of zelfs meer) meegemaakt. Hier zijn 10 redenen waarom het verliezen van een vriend zeker slechter is dan het verliezen van een vriend:
Vrienden kunnen je op grote en kleine manieren verraden. Misschien praat je niet meer met je vriend omdat ze je geheim aan iemand anders heeft overgegeven, of ze heeft iets veel ergers gedaan (zoals je vriendje stelen). Natuurlijk kan de man met wie je bent op verschillende manieren een slecht vriendje zijn, maar het doet zoveel pijn als het een goede vriend is. Het zou tenslotte wel raar zijn als je vriendje zei dat hij het te druk had om vrijdagavond met je te eten ... en toch hoeveel keer een vriend ons hetzelfde heeft gezegd?
Jaloezie steekt vaak zijn lelijke kop op. Terwijl we door de enorme hoogten en superlage dieptepunten van onze 20s en 30s navigeren, hebben we vaak te maken met jaloerse vrienden. Het is onvermijdelijk omdat we nooit in dezelfde carrière / relatie / levensplaatsen zullen zijn als onze beste vrienden. Je zult een geweldige nieuwe gast tegenkomen en je BFF zal nog steeds ellendig single zijn of andersom. Of je loopt vast op zoek naar dingen die voor altijd aanvoelen en al je vrienden werken graag.
We verwachten dat jongens ons hart breken. Het is jammer maar waar. De man die rond blijft hangen is vrij zeldzaam en daarom is het zo geweldig als we eindelijk verliefd worden. Aan de andere kant verwachten we zeker niet dat onze vrienden ons hart breken. Er is een reden voor vrienden themanummer zegt: "Ik zal er voor je zijn." We willen dat, we hebben dat nodig, en het is verwoestend als we leren dat een vriend zich gedraagt als het tegenovergestelde van één.
Het is moeilijk om nieuwe vrienden te maken naarmate we ouder worden. Terug op de middelbare school en zelfs op de universiteit, hebben we vrienden gemaakt dankzij de nabijheid. Als we naast iemand in de Engelse les zaten of een slaapzaal met hen deelden, waren ze een instant vriend. Nu we allemaal super bezig zijn met ons werk en ons leven, kan het behoorlijk lastig worden om nieuwe sociale connecties te leggen. Als je het uitmaakt met je vriend, weet je dat je op een bepaald moment in de toekomst een andere kunt vinden.
We worden ook ghosted door onze vrienden. En we doen ook de nevenbeelden. Het is vrij gemakkelijk in onze drukke moderne cultuur om te lijken alsof we een vriend zijn vergeten - het enige wat we moeten doen is stoppen met het sturen van sms-berichten of Facebook-berichten, en het is alsof we in de eerste plaats nooit vrienden waren. Wanneer een vriend ons opeens negeert, is het superpijnlijk. Het is veel erger dan iemand te laten schrikken door een vent - we kunnen dat afschudden en ons gevoel van eigenwaarde behouden. Met een vriend vragen we ons af waarom onze eigenwaarde meteen begint te dalen. Niet leuk.
Er was een goede reden dat we vrienden werden. Natuurlijk is er een reden waarom je bij een bepaalde persoon terechtkomt, maar uiteindelijk gaat het om fysieke aantrekking en chemie. Met een vriend heb je een gemeenschappelijke interesse (misschien yoga of tv of zelfs maar roddelen over een glas wijn) of ontmoet tijdens een gedeelde ervaring zoals een afstudeerprogramma of een schrijfworkshop. Wanneer je een vriend verliest, verlies je de kans om te delen wat je leuk vindt of wat je herinnert aan die ene gekke leraar of dat klaslokaal dat nooit hitte had (waargebeurd verhaal).
Andere mensen snappen je grapjes of humor niet. Soms vinden alleen jij en een bepaalde vriend iets absoluut hilarisch. Als die vriend weg is, kan het voelen alsof je je hele gevoel voor humor hebt verloren omdat anderen je niet op dezelfde manier begrijpen. Daar gaan je inside jokes. Zucht.
Het verliezen van een vriend is gegarandeerd. Triest maar waar: in de toekomst verlies je minstens één van je vrienden. Ze gaan ver weg zonder contact te maken. Ze gaan zich verloven en vergeten hoe ze een mens kunnen zijn (ugh). Ze zullen een raar gevecht met je maken en dat zal het zijn, anders zul je gewoon uit elkaar groeien. Het is een feit van het leven, maar dat maakt het niet minder pijnlijk.
Mensen veranderen. Wanneer je met iemand uit elkaar gaat, weet je dat de tekenen er waren, of je in totale ontkenning was of niet. Als je het uitmaakt met een vriend, is het veel moeilijker om tekenen te zien. Het voelt alsof je in het gezicht, de maag of het hart (of alle drie) gestompt bent. Je kunt niet begrijpen waarom de vriend waar je in essentie verliefd op bent geworden nu een heel ander persoon is. Ik dacht dat iemand een goede vriend was en nu, na 7 jaar, is het absoluut tijd voor ons om onze eigen weg te gaan, omdat ze is veranderd en niet op een goede manier. Het is moeilijk om niet het gevoel te hebben dat het een dood is.
Het is te onhandig om ze terug te nemen. We hebben ons allemaal afgevraagd hoe het zou zijn om terug te gaan naar een ex-vriend en het opnieuw te proberen. Zou het beter of nog erger zijn? Met een vriend die je hebt verloren, snijdt het meestal zo diep dat je weet dat dingen nooit meer hetzelfde zouden zijn tussen jou. Het verliezen van een vriend is absoluut niet leuk, maar net als het einde van een slechte romance, komen soms vriendschappen op gang. Rouw op de gebruikelijke manier (misschien met minder ijs deze keer) en je komt wel goed.