Waarom liefde niet genoeg is om je relatie te redden
Liefde wordt beschreven als "een gevoel van sterke of constante genegenheid voor een persoon" door Merriam-Webster Dictionary. Maar is dat alle liefde, alleen een gevoel van sterke genegenheid voor iemand? Het lijkt wel of het meer is dan dat wanneer een andere persoon je elke gedachte binnenvalt of je wereld uit elkaar valt nadat de persoon van wie je houdt, je verlaat. Hoe zit het met toewijding? Moet dat niet deel uitmaken van de definitie van liefde? En wat gebeurt er wanneer die liefde en toewijding niet genoeg is? Stel dat je alles gaf wat je had en het nog steeds niet lukte? Soms is liefde gewoon niet genoeg om het te laten werken.
Soms is de compatibiliteit er niet. Je kunt echt om iemand geven, maar als je niet goed voor elkaar bent, heb je gewoon niet gelijk. Het verandert niets aan het feit dat je echt kinderen wilt en hij niet, het zal het feit dat hij een fervent roker is niet veranderen en je bent allergisch voor sigaretten, en het zal de uitkomst niet veranderen. Echt toegewijd zijn en van hen houden is niet genoeg om het ook te veranderen.
Het echte leven staat in de weg. Soms gebeuren er dingen die je voor altijd veranderen, of het nu gaat om een sterfgeval in de familie, het ontdekken van een ziekte of een aantal andere omstandigheden. Deze dingen zijn buiten je controle, maar ze kunnen alles in je leven veranderen. U kunt besluiten dat u iets anders wilt of dat u een verandering nodig hebt. Je legt misschien niet zo veel nadruk op je relatie, waardoor deze afbrokkelt. Het gebeurt soms.
Je kunt de acties van een ander niet besturen. Je kunt niet bepalen wat je verlangens zijn of wat ze willen van het leven. Je kunt heel veel van iemand houden en het zal hun gedachten niet veranderen. Zoals Death Cab For Cutie zegt: "Er is geen schuld voor hoe onze liefde langzaam vervaagde." Het is niet de schuld van iemand; het klopt gewoon niet.
Je bent opgegroeid en je significante ander niet (of omgekeerd). Persoonlijke groei gebeurt in de loop van de tijd, en je groeit samen op of je groeit uit elkaar. Je interesses, overtuigingen en behoeften veranderen in de loop van de tijd en als ze in tegengestelde richtingen veranderen, gaat het gewoon niet werken.
Jullie zijn allebei niet bereid om compromissen te sluiten. Ik sprak met een vriend toen mijn ex en ik in een van onze miljoen gevechten zaten en zij vroeg of een van ons bereid was om het uit te proberen. Tot mijn verbazing antwoordde ik niet alleen dat mijn ex geen compromis wilde sluiten, maar ik ook niet. Het deed er niet toe of ik van deze persoon hield of niet. Het zou niet lukken als geen van ons beiden zou toegeven.
Je vergeeft je belangrijke ander voor dingen waarvoor je iemand anders niet zou vergeven. Je wilt niet toegeven dat hij of zij fouten heeft, omdat je van hen houdt en je wilt niet dat de relatie ophoudt, dus je snijdt het voort en verzint excuses. Van iemand houden moet niet inhouden dat je compromitteert wie je bent om het te laten werken, vooral niet met iemand die je niet respecteert. Onthoud dat alleen al omdat ze je soms gelukkig maken, dat geluk niet opweegt tegen de routineuze droefheid die ze je ook laten voelen. Je kunt meth echt leuk vinden, maar dat neemt niet weg dat meth je kan doden. Giftige mensen en relaties functioneren op dezelfde manier. Schop de gewoonte.
