Ik begin te willen settelen omdat ik me eenzaam voel

Na zoveel tijd alleen doorgebracht te hebben, begin ik me af te vragen hoe het zou zijn om gewoon genoegen te nemen met iemand, mijn normen een beetje te verlagen en liefde te geven of het me waardig is of niet. Ik weet dat dit geen briljant idee is, maar het is moeilijk om helder te denken als ik me super eenzaam voel.

Eenzaamheid is rotzooi. Eenzaam zijn is een pijn waar ik niet zo dol op ben, vooral als het een tijdje duurt. Nadat ik enige tijd alleen ben, begint de klassieke tape in mijn hoofd te spelen over hoe er iets mis is met mij. Ik weet dat het liegt, maar ik kan het niet helpen, maar luister er soms naar. Vrienden helpen de eenzaamheid tijdelijk onderdrukken, maar het is gewoon niet hetzelfde. Eenzaamheid is niet mijn favoriete ding om te voelen en alleen zijn brengt me echt op gang.

Ik ben al lang aan het daten zonder succes. Ik zit al een tijdje in de dating-game en probeer iets serieus te vinden. Het is vermoeiend om door alle mensen te gaan die ik heb en geen matches te vinden. Hoewel veel van de uitkomsten buiten mijn controle vallen, heb ik nog steeds het gevoel dat ik niet aan het daten ben, omdat ik geen persoon heb gevonden die goed bij me past. Ik weet dat mijn verhaal nog niet is afgelopen, maar dit maakt dat ik me wil settelen.

Ik wil alleen maar een partner. Ik weet dat ik een cliché hopeloze romanticus ben, maar ik wil alleen een aardige persoon zijn om mijn metgezel te zijn. Ik zoek liefde, maar ik moet het nog vinden. Dit weerhoudt me er niet van door te proberen. Het feit dat ik nog niet succesvol ben, maakt dat ik genoegen wil nemen met welke vorm van liefde dan ook die ik misschien kan vinden, zolang ze mijn partner willen zijn. Ik weet dat dit geen geweldig idee is, maar ik denk erover na.

Ik ben op het punt dat ik vind dat een bedrijf beter is dan geen ander. Ik begin het gevoel te krijgen dat ik sommige dingen kan laten vallen die ik normaal gesproken over iemand zou vragen. Niet noodzakelijk mijn dealbreakers, maar enkele van de kleinere aspecten waar ik gewoonlijk mee aarzel om verder te gaan. Ik weet niet of dit een redelijk iets is om te doen als de manier waarop ik aan het daten ben niet heeft gewerkt of als ik alleen maar genoegen neem. Ik denk dat ik er achter kom.

Ik ben opgebrand van daten en wil gewoon gedaan worden. Ik heb de dateringbel meegemaakt en hoe ik dingen heb gedaan, is niet gelukt. Ze hebben me gewoon verbrand en AF afgemaaid. Met zulke lage reserves in mijn dating energietank, neem ik een andere benadering en ben ik minder kieskeurig. Het enige dat ik wil, is dat ik het spel moet spelen en een leuke relatie heb. Mijn tunnelvisie kan me in de kont bijten, maar we zullen zien.

Ik denk dat dit een natuurlijk gevoel is. Ik ga mezelf niet opsluiten over deze gedachten en gevoelens die ik heb over eenzaamheid en relaties. Ik denk niet dat het helemaal abnormaal is om mijn handen in de lucht te willen gooien en te zeggen dat ik gewoon iemand zal vinden die van me kan houden en ik zal enkele van de gekke verwachtingen die ik heb laten vallen. Soms is het niet het beste idee, maar het betekent niet dat ik gek of gebroken ben omdat ik deze gedachten heb.

Relaties zijn niet het belangrijkste, maar ze zijn nog steeds belangrijk. Het is gemakkelijk voor een buitenstaander om te denken: "Oh mijn God, kom er gewoon over en geniet ervan alleenstaand te zijn." Wie zegt dat ik dat ook niet doe? Het is gewoon zo dat het natuurlijk is om ook een partner te willen hebben. Het is een menselijk verlangen. Het is misschien niet het belangrijkste in de wereld, maar er is nog steeds veel waarde in het verlangen naar gezelschap. Ik ben meestal goed met mijn verlangens.

Ik vraag me soms af of mijn normen te hoog zijn. Ik zeg dat ik genoegen neem, maar ik blijf hard en snel vasthouden aan mijn dealbreakers. Ik laat geen rode vlaggen voorbijgaan - ik blijf bij de normen die echt belangrijk voor me zijn. Waar ik mee concessiveer, zijn de meer grijze dingen in het gebied ... aspecten die ik liever had, waren anders, maar zijn geen totale dealbreakers. Ik denk dat ik in het verleden te veel gevraagd heb, dus we zullen zien waar deze methode mij brengt.

Als ik me uiteindelijk ga settelen, denk ik niet dat ik het lang zal volhouden. Als settelen was wat er gebeurde, denk ik dat ik het in mijn buik zou voelen. Ik heb een sterke verbinding met mijn intuïtie die me vaak vertelt wanneer iets niet helemaal klopt. Ik heb die ruk in mijn buik nog niet gehad en zei me toch dat het een beetje verkeerd is om mijn normen te verlagen. Het heeft me nog niet verteld dat ik me nu al heb neergelegd, dus misschien ben ik het niet ... of bedwing ik mezelf. De tijd zal het leren.

Mijn tijd zal komen. Ongeacht al deze waanzin en verwarring, uiteindelijk zal ik iemand vinden die goed voor me is. Ik heb het zelfbewustzijn en de bereidheid om te evolueren. Meestal ben ik geduldig met het proces en heb ik een gevoel voor humor over dit alles. Er is geen manier dat ik voor altijd alleen zal zijn. Ik zal uiteindelijk liefde vinden. In de tussentijd blijf ik vechten over mijn leven of niet.