Startpagina » Leven » 9 dingen die je nooit tegen een vrouw met angst moet zeggen

    9 dingen die je nooit tegen een vrouw met angst moet zeggen

    Ik weet dat je ondersteunend en behulpzaam wilt zijn, maar er zijn bepaalde dingen die je niet kunt begrijpen over hoe het is om met angst te leven, tenzij je het zelf hebt meegemaakt. Het enige dat ik echt nodig heb, is dat iemand naar me luistert en mijn emoties accepteert, hoe onlogisch of intens ze ook lijken - en ik wil absoluut niets van deze dingen horen:

    "Je zou meer eruit moeten komen." Meestal,Ik voel me overweldigd door sociale situaties en zet mezelf daarbuiten. Hoewel het goed is om wat afleidingen te vinden, wil ik niet gedwongen worden iets te doen. Het zou mijn keuze moeten zijn om iets buiten mijn comfortzone te doen, niemand anders.

    "Ik raak ook gestrest." Stress en angst zijn twee totaal verschillende dingen. Iedereen in de wereld voelt zich op een gegeven moment gestrest, maar niet iedereen lijdt aan verlammende angst. Het vergelijken van mijn chronische aandoening met je werkproblemen zal me niet helpen. Het lijkt gewoon alsof je probeert te verminderen wat ik doormaak.

    "Het is geen big deal." Het lijkt misschien niet zo erg voor anderen, maar in mijn hoofd is het een groot probleem. Angst is consumeren en constant. Het beïnvloedt vrijwel elk aspect van mijn leven. Hoewel het behandelbaar en zeker niet hopeloos is, moet het serieus worden genomen en worden behandeld als een medische aandoening, omdat het een is. Je zou niet naar iemand met diabetes kijken en zeggen: "Het is geen probleem, eet gewoon minder suiker!"

    "Gewoon relaxen." Ik weet niet hoe het met je zit, maar als iemand tegen me zegt dat ik 'moet chillen', doe ik precies het tegenovergestelde, zelfs als ik in de kou stond! Niets is meer irritant dan iets proberen te luchten en je wordt gewoon verteld om 'te relaxen'. Het voelt neerbuigend en afwijzend, zelfs als dat niet de bedoeling is. Angstgevoelige vrouwen kunnen zichzelf niet dwingen kalm te worden. Als ik dat zou kunnen, denk je niet dat ik dat al had gedaan??

    "Een drankje doen." Artsen, therapie en medicatie zijn de aanbevolen behandeling voor angst, niet voor alcohol. Zelfmedicatie met drank, zelfs als het begint als een glas wijn om de rand eraf te halen, is een gevaarlijke en destructieve weg. Je zou een eventueel drinkprobleem kunnen stimuleren naast een angststoornis.

    "Alles komt goed." Als ik dacht dat alles goed zou komen, zou ik het natuurlijk niet erg vinden. Angst heeft ook niet altijd een "oorzaak" nodig. Soms is het gewoon het algemene gevoel dat niets goed is en alles beangstigend, zelfs als er geen onmiddellijke trigger is. Angst creëert ook illusies en verstoort de dingen, waardoor er uit gewone dingen negatieve gevoelens ontstaan. Iemand anders die zegt dat het OK is, is niet genoeg om dit te bestrijden.

    "Je hebt geluk - anderen hebben het erger." Veel angstigen hebben veel schuld, dus dit maakt me alleen maar erger. Natuurlijk is er altijd wel iemand die een slechtere dag heeft. Iedereen weet dat. Alleen omdat ik angstig ben, wil nog niet zeggen dat ik ondankbaar ben. Door me eraan te herinneren dat iemand anders verdriet heeft, wordt mijn ongerustheid groter, omdat ik me naast schuldgevoel zorgen maak over de vraag of mij dit kan overkomen. Het is ook belangrijk om te onthouden dat gevoelens geen competitie zijn. Niemand zou een gelukkig persoon zien en zeggen: "Ja, maar andere mensen hebben het beter dan jij."

    "Het zit allemaal in je hoofd." Alleen omdat angst een mentale kwestie is, wil nog niet zeggen dat het niet echt is. Op een bepaald niveau weet ik misschien dat mijn gedachten irrationeel zijn, maar dat maakt ze niet weg. Dit zeggen bagatelliseert ook wat ik voel en maakt het "nep". Angst voelt echt en onmiddellijk, dus iemand vertellen dat het "in zijn hoofd" is, zal als afwijzend en beledigend overkomen. Het voelt niet anders dan gek worden genoemd. Angst kan ook heel lichamelijke klachten veroorzaken, zoals overgeven of flauwvallen - zitten ook gewoon in mijn hoofd?

    "Is dit mijn schuld?" Nee dat is het niet. Betrek jezelf niet in mijn angst, want 99 procent van de tijd gaat het niet om jou. Een angststoornis is niet de schuld van iemand. Maar als je jezelf de schuld geeft, zal het me gewoon schuldig maken, omdat ik niet wil dat je dat doet. Angstgevoelens maken zich nu al zorgen over hun geliefden. Ik hoef me geen zorgen te maken dat anderen zichzelf de schuld geven voor mijn ziekte.