Hoe uw faalangst u tegenhoudt
In een perfecte wereld zou falen niet bestaan. We zouden allemaal slagen in alles wat we hebben geprobeerd, en we zouden nooit zorgen hoeven te maken over dingen die niet werken. Helaas zijn er geen garanties, maar dat zou u er niet van moeten weerhouden om het te proberen. Zoals ze zeggen: "Wanneer een deur sluit, wordt er een andere geopend", zodat je nooit weet hoeveel verbazingwekkende dingen er uit een enkele mislukking kunnen komen. Je moet gewoon bereid zijn om het te laten gebeuren en je faalangst niet laten overnemen.
Je neemt nooit risico's. Het is onvermijdelijk dat sommige risico's tot een mislukking zullen leiden, maar als je voorzichtig bent om gecalculeerde risico's te nemen in plaats van zomaar een oud risico dat je in je hoofd kruipt, zullen ze waarschijnlijk wel eens aflopen. En uiteindelijk, de keren dat je do slagen zal alle tijden goedmaken die jij niet hebt
Je plaatst jezelf nooit daarbuiten. Als je nooit uit gaat, hoe zal je ooit iemand nieuw ontmoeten? Als u nooit ergens van toepassing bent, hoe krijgt u dan ooit een baan? De meeste dingen die je uit het leven wilt, zullen niet zomaar in je schoot vallen. Je moet daar naar toe gaan en ze achtervolgen.
Je denkt dat falen altijd een slechte zaak is. Natuurlijk, het voelt niet goed om ergens in te falen. Maar een mislukking kan je veel leren over jezelf en je doelen. Het kan je zelfs inspireren om nog harder te werken voor wat je wilt of opnieuw te beoordelen wat dat is.
Je weet niet hoe je een tegenslag kunt overwinnen. Iedereen moet leren terug te stuiteren na een mislukking. Wat je niet doodt, maakt je sterker, juist?
Je denkt waarschijnlijk dat je feilloos bent. Als je nog nooit hebt gefaald, begin je misschien te denken dat je onoverwinnelijk bent. We weten allemaal dat iedereen soms fouten maakt. Het is hoe je herstelt van die fouten waardoor je wordt wie je bent.
Je blijft bij wat je weet werkt. Je weet dat je gepatenteerde manier van doen altijd leidt tot succes, dus je neemt nooit de landschappelijke route. Daardoor loop je onderweg waarschijnlijk veel onverwachte leerervaringen mis. Omwegen zijn niet altijd een slechte zaak, maar je zult nooit weten of je er niet voor openstaat.
Je kunt geen beslissing nemen. Je angst om een verkeerde keuze te maken zal ervoor zorgen dat je uitstelt totdat je geen keuze meer hebt. Zelfs als je iets kiest, heb je nooit vertrouwen in die keuze, en heb je de neiging om terug te grijpen naar dingen die de gelegenheid krijgen. Je wordt liever schilferig genoemd dan een mislukking.
Je saboteert jezelf. Je bent zo bang om alles goed te doen en nog steeds faalt, dat je vaak kleine dingen doet (zoals uitstellen) die je kansen uiteindelijk zullen schaden. Je denkt dat je je beter voelt als je weet dat er iets was dat je waarschijnlijk anders had kunnen doen, maar in werkelijkheid maak je het minder waarschijnlijk dat je ook zult slagen.
Je bent te hard voor jezelf. Je bent zo'n perfectionist geworden dat je zelfs een lichte terugval niet aankunt. Het is veel productiever om jezelf te prijzen voor elke vooruitgang die je boekt, want niet elke stap die je maakt maakt het tot een groot succes. Succes is niet zwart en wit - er zit veel grijs tussenin, het hangt er alleen maar vanaf hoe je ernaar kijkt.
Je bent veel te eigenwijs. Je bent zo ingesteld op een bepaald resultaat dat je het positieve niet ziet in het onverwachte. Dus alles ging niet precies zoals je het gepland had. Dat betekent niet dat het een totale verspilling was, want er is altijd een zilveren rand als je er hard genoeg naar kijkt.
