Ik heb eindelijk een therapeut en het was zo de moeite waard
Na de diagnose van een angststoornis op de basisschool zag ik veel psychiaters, maar ik heb nooit therapeuten gezien, omdat ik niet dacht dat het nuttig zou zijn. Dat veranderde vorig jaar; na een smerig gevecht met depressie, kreeg ik eindelijk een therapeut en dat was het meer dan waard.
Medicatie kan niet alles oplossen. Begrijp me niet verkeerd, medicatie is een redder in nood voor geesteszieken. Voor mensen zoals ik, helpt de juiste medicatie ons onze werkelijke gedachten te scheiden van onze geestesziekte. Maar terwijl het mijn mentale ziekte onder controle houdt, maakt het het niet helemaal weg. Dat is waar een therapeut binnenkomt.
Het vinden van een was niet moeilijk. Toen ik begon met winkelen voor een therapeut, dacht ik dat het een onmogelijke onderneming zou zijn. Natuurlijk moest ik zoeken, maar ik vond een goede match nadat ik mijn huidige psychiater om aanbevelingen had gevraagd. Na mijn eerste ontmoeting wist ik dat ik de juiste persoon voor mij vond. Het feit dat het hele proces zo naadloos was, was extra geruststellend.
Het is duur maar de moeite waard. Ik haat het om het te zeggen, maar therapie is duur. Zonder verzekering is het moeilijk om iemand betaalbaar te vinden en zelfs als u dat doet, bieden veel plannen niet genoeg opties om aan uw behoeften te voldoen. Ik merkte dat mijn verzekering niet veel therapie droeg en in plaats daarvan moest ik uit eigen zak betalen. Het maakte een deuk in mijn financiën, maar het was elke cent waard.
Afspraken waren niet wat ik verwachtte.Ik heb veel tv-programma's en films gezien; Ik maakte me zorgen dat therapie zou inhouden dat ik op een bank lag en praatte over mijn ouders en mijn jeugdtrauma's. Blijkbaar is de moderne therapie verbeterd sinds Freud. Er is geen constante ondervraging over mijn moeder tenzij het belangrijk is voor mijn persoonlijke problemen. Ik was bang dat een therapeut een reden voor mijn angst zou proberen te vinden toen het duidelijk genetisch was. In plaats daarvan hebben we dat allemaal overgeslagen en aandacht besteed aan wat er toe deed.
Ik hou ervan om iemand onpartijdig te hebben om mee te praten.Zoals velen in het psychiatrische beroep mogen therapeuten niemand vertellen wat hun patiënten hen in vertrouwen vertellen, tenzij ze van plan zijn zichzelf of iemand anders actief pijn te doen. Het is een verademing om iemand te hebben die alle gedachten die je maakt met je deelt, is onaanvaardbaar. Je therapeut zal je niet veroordelen omdat je een donkere gedachte hebt; ze zullen je helpen er doorheen te werken.
Ik begon de dingen weer te voelen.Voordat ik een therapeut had, verkeerde ik in een type depressie dat werd gecategoriseerd door het aanhoudende gevoel van gevoelloos te zijn. Ik had problemen om iets te doen of te voelen, en hoewel medicatie mijn stemming niet constant donker liet zijn, had ik het emotionele bereik dat ik ooit bezat niet teruggekregen. Therapie heeft me geholpen babystapjes te ontdekken die ik kon nemen om mijn medicatie te helpen zijn werk te doen en welke dingen me zouden kunnen helpen verbeteren.
Ik ervoer geen oordeel.Ik ben dol op mijn goede vrienden, maar er zijn dingen waar ik me zorgen over maak. Niet iedereen begrijpt dat je tegen je eigen brein moet vechten. Met een therapeut is die zorg er niet; ze zijn er niet om je te beoordelen. Dat opent deuren om te praten over dingen die je moeilijk vindt om te delen met zelfs je beste vrienden, en het is een enorm gewicht.
Dingen hardop zeggen is nuttiger dan ik dacht.Praten over je gevoelens helpt je ze te verwerken - daarom wenden we ons tot onze vrienden. Een therapeut werkt op dezelfde manier; ze moedigen je aan om te praten over dingen die je in het verleden hebben beïnvloed en je te helpen ze te verwerken. Mijn therapeut was een grote hulp bij het omgaan met mijn angsten over dating.
Ze bieden een extern oogpunt voor je angsten.Bij een psychische aandoening is een van de grootste uitdagingen proberen uit te vissen welke gedachten van jou zijn en welke gedachten jouw ziekte zijn. Dat is waar een therapeut binnenkomt. Met hun hulp heb ik geleerd welke waarnemingen van mij echt waar waren en waar mijn ziekte actuele gebeurtenissen vertroebelde. Dat maakt het stoppen van gedachtes zoals denken dat niemand van me kan houden op hun sporen.
Ik heb nieuwe coping-mechanismen geleerd. Een deel van het omgaan met een psychische aandoening is het aanleren van mentale trucs om de verschillende trucs van je brein aan te kunnen. Therapeuten leren tientallen van deze trucjes en een deel van hun taak is om patiënten te leren hoe ze ze kunnen gebruiken. Van het voorkomen van angstaanvallen tot het herkennen van situaties die me op scherp zetten, therapie heeft me geholpen niet alleen mijn angst te overleven, maar ook te gedijen.
Therapie betekende niet dat ik het kwijt was.Een van de dingen die me zo lang van therapie weg hielden, was de bezorgdheid dat ik het 'verloren' had. Ik wilde niet het geesteszieke meisje zijn dat haar ziekte niet aankon en alles op mijn schouders wilde doen eigen. Het doorlopen van de therapie leerde me dat ik, hoewel ik goede bedoelingen had, mijn geestesziekte niet alleen met koppigheid kan behandelen. Veel mensen met chronische aandoeningen hebben regelmatige controles nodig, samen met medicijnen om hun ziekten aan te pakken. Ik zou iemand met chronische pijn niet de moeite geven om samen met hun medicatie fysiotherapie te ondergaan. Het werd tijd dat ik mezelf dezelfde gedachtengang opdroeg.
