I'm In My 30s & I Have No Friends-WTF?
Toen ik ouder werd, wist ik dat het onvermijdelijk was dat ik begon te verliezen en te groeien buiten enkele van de vrienden die ik had gekend zolang ik me kan herinneren, maar hoe de hel deed ik eindigen met verliezen allemaal mijn vrienden?
Ik ben veel verhuisd na de universiteit. Ik was een van de weinige mensen uit mijn voorstad in het Midwesten die echt de sprong maakte en ging studeren. Dit zette mijn oudste vriendschappen onder druk en is een leidend thema telkens wanneer ik een grote stap zet naar een andere stad. Het is onvermijdelijk dat mensen die veel rondlopen, het moeilijker hebben om in contact te blijven met vrienden, maar we moeten echt het contact volledig verliezen?
Vriendschappen op lange afstand zijn moeilijk. Ze doen veel moeite en als beide partijen niet bereid zijn om die FaceTime-chats, lange e-mails en weekendbezoeken in te voeren, gaat het gewoon niet werken. We zijn allemaal erg druk en soms hebben we te maken met de minidrama's in onze ogenschijnlijk dichte luchtbel, alsof we alles kunnen vinden op een al overvolle sociale plaat. Ik geef toe dat ik niet altijd de moeite doe, maar dat komt vaak omdat ik de enige ben die dat doet.
Het is zo verdomd moeilijk om als volwassene nieuwe vrienden te maken. Naarmate we ouder worden, worden toevallige ontmoetingen met mensen met wie je een ton gemeen hebt en die deel willen uitmaken van je kring steeds minder en minder - en zelfs als ze zich voordoen, kunnen ze moeilijk te herkennen zijn. Naarmate het leven gecompliceerder wordt, raken we zo verstrikt in het controleren van dingen uit die oneindige to-do lijst dat we er niet in slagen een stap terug te doen en aanwezig te zijn in wat er nu aan de hand is..
Ik heb een serieuze relatie. Het duurde drie lange, verschrikkelijke jaren op Tinder maar ik heb officieel mijn persoon gevonden en we brengen veel tijd samen door. Ik weet dat ik absoluut schuldig ben aan het verdwijnen van die nieuwe relatie. Het is net alsof de persoon met wie je samen bent je nieuwe beste vriend wordt met wie je ook seks kunt hebben! Het voelt op dat moment als een win-win situatie, maar jij en je nieuwe partner die zich gedragen als twee sexy kluizenaars kunnen een serieuze tol eisen op je bestaande vriendschappen en de mensen in je leven een verwaarloosd gevoel geven. Vertrouw me, ik heb dit uit de eerste hand ervaren.
Ik ben nu oud en word super snel moe. Sinds het draaien van 30, is het alsof een schakelaar is omgedraaid en ik opeens raar en sociaal onhandig ben. De gedachte om uit te blijven tot sluitingstijd, schoten van Jameson tegen te houden en het soort kater te verzorgen dat me doet nadenken over mijn bestaan is nu ongelooflijk onaantrekkelijk. Mijn idee van een leuke avond is goed eten en een mooie rosé met een kleine groep vrienden die allemaal ruim voor middernacht eindigen.
Mijn prioriteiten zijn tegenwoordig anders. In plaats van gelukkige uren en bodemloze brunches, ben ik nu gedwongen me zorgen te maken over zaken als rare mollen, wat voor soort procedures mijn tandartsverzekering dekt (doe ik zelfs hebben tandartsverzekering?). Naarmate we ouder worden en het leven echt wordt, veranderen onze prioriteiten en kunnen ze niet zoals voorheen met anderen worden gesynchroniseerd. Het zou geweldig zijn om vrienden op dezelfde pagina te vinden, maar nogmaals, het ontmoeten ervan zou een serieuze serendipiteit vereisen.
De prioriteiten van mijn vrienden zijn ook anders. Waar gebeurd: ik heb onlangs een van mijn beste vrienden verloren aan muziekfestivals, helende kristallen en hallucinogene drugs. Ze is niet doodgegaan, ze houdt gewoon echt van dat Burning Man-leven en het lukt me niet om aan boord te komen. En hoewel ik respect heb voor elk van onze levenskeuzes en begrijp dat mensen soms uit elkaar groeien, is het nog steeds moeilijk om het ermee eens te zijn dat ik het contact met een goede vriend heb verloren.
Een gezin stichten kost veel tijd, zo is mij verteld. Ik ben een van de laatste holdouts van al mijn vrienden om geen echtgenoot of baby te hebben, iets waar Facebook me graag elk uur of elke dag aan herinnert. Dat gezegd hebbende, ik heb in principe iedereen gezien die ik ken, deze prachtige nieuwe families creëren en in wezen deze nieuwe levens, wat te verwachten is en best verbazingwekkend als je erover nadenkt. Ik zeg niet dat vriendschappen eindigen als je eenmaal getrouwd bent met kinderen, maar de dynamiek met degenen die alleenstaand en kinderloos zijn gebleven, verandert zeker.
Tv en films zijn nu zo goed. Eerlijk gezegd heb ik het gevoel dat de tv en films van vandaag extra aantrekkelijk zijn. Alleen al het FX-netwerk kan me van mijn eigen bruiloft afhouden en laat me zelfs niet beginnen aan de CW. Dit klinkt misschien triviaal, maar als ik een vrijdagavond bij een pizza, een fles pinot en een nieuwe Netflix-show verblijf, krijg ik het leven. Ik weet dat ik hierin niet alleen sta. Het leven als volwassene is stressvol en soms verdwaald raken in een zes seizoenen, 22 afleveringenkarakterboog in de loop van een weekend is de beste vorm van zelfzorg.
Ik ben nu een andere persoon. De oude ik die 25 vrienden had die ik op alle uren van de dag kon aankloppen, klaar om te wachten op iets dat zomaar zou verdwijnen, bestaat gewoon niet meer. Het kan moeilijk zijn om de persoon die je ooit was los te laten, maar opgroeien en verder gaan is gewoon weer een opstapje naar het leven. Ik denk dat de oude uitdrukking "kwaliteit boven kwantiteit" hier echt van toepassing is. Als je zelfs een of twee mensen hebt waarop je kunt vertrouwen en die je echt kennen, of het nu je SO is, je moeder of die rare werkvriend die je net krijgt, nou, dat is een geluk.
