Mijn grootste angst is geen mislukking, het leeft een gewoon leven

Ik was altijd bang om te falen en mezelf eruit te laten zien als een idioot, wat me weerhield van het nemen van risico's en het uitproberen van nieuwe dingen. Nu realiseer ik me dat het nemen van risico's waar het in het leven om draait en als ik het niet op zijn minst probeer, dan zal ik elke dag van mijn leven hetzelfde doen. Ik wil geen middelmatig leven - ik wil een buitengewone.

Ik wil dingen proberen die ik nog nooit heb geprobeerd. Het is zenuwslopend om uit mijn comfortzone te stappen, maar ik weet dat als ik niet op zijn minst nieuwe dingen probeer, ik nooit als een persoon zal groeien. Ik haat de gedachte aan het verspillen van mijn leven door elke dag hetzelfde te doen, omdat ik te bang ben om iets nieuws te proberen. Als ik succesvol wil zijn, kan ik niet in mijn eigen bubbel blijven - ik moet het verkennen.

Ik moet elke dag nemen zoals die komt. Ik ga niet teveel nadenken over de toekomst, want dat maakt onnodige zorgen. Ik weet niet wat mijn toekomst inhoudt, maar ik kan er zeker van zijn dat het een goede is door mijn denkwijze te veranderen, want dat is het verschil tussen een gewoon en een buitengewoon leven. Niet elke dag zal een goede zijn, maar daar kan ik wel tegen. Trouwens, ik weet dat ik ergere dagen heb gehad en ik ben er doorheen gekomen.

Ik wil niet in dezelfde routine vervallen. Soms voelt het alsof mijn leven wordt besteed aan werken, benadrukken en piekeren over de toekomst. Het voelt zo herhalend. Ik weet dat concentreren op werk belangrijk is, vooral als ik vooruitgang wil boeken in mijn carrière, maar ik wil niet dat dit het enige is waar mijn leven om draait. Ik wil werken om te leven, niet leven om te werken.

Comfortzones zijn beperkend. Ik ben er zo aan gewend geraakt om in mijn comfortzone te blijven dat ik me de laatste keer dat ik iets heb gedaan waar ik trots op ben, niet kan herinneren. Om eerlijk te zijn, stap ik zelden uit mijn comfortzone, wat betekent dat ik beperkt ben tot dezelfde routine. Als iemand me vraagt ​​wat er in mijn leven is gebeurd, zeg ik meestal iets in de trant van: "Ik ben druk bezig geweest met werken." Hoe vervelend is dat? Ik wil het soort persoon zijn die altijd een goed verhaal te vertellen heeft. Ik moet veranderen om dat te laten gebeuren.

Ik moet meer risico's nemen. Risico's nemen is angstaanjagend, want wie weet wat er zal gebeuren? Ik zou kunnen falen of mezelf in verlegenheid brengen en dat zou echt mijn zelfvertrouwen kunnen uithollen. Ik weet dat het me zwak doet klinken, maar ik vertrouw meestal op andere mensen. Soms heb ik het gevoel dat ik zelf niet iets kan doen, dus ik vraag het aan iemand om het voor mij te doen en dan zal ik er een lange tijd spijt van hebben. Ik haat het om altijd als een mislukkeling te voelen, dus als ik wil groeien als een persoon en succesvol wil worden, dan moet ik meer risico's nemen.

Ik streef ernaar om meer spontaan te zijn. Eerlijk gezegd kan ik me de laatste keer dat ik iets heb gedaan niet herinneren zonder er eerst aan te denken. Ik plan meestal weken van tevoren dingen op en doorloop het meerdere malen in mijn hoofd om er zeker van te zijn dat ik alles goed heb. Ik wil niets verpesten, wat betekent dat ik voortdurend druk uitoefen over alles en het is vermoeiend. Ik moet me zo veel zorgen maken en meer spontaan zijn. Who cares als het niet lukt? Ik heb het tenminste geprobeerd.

Ik ga elke kleine prestatie vieren. Soms is het een groot probleem om uit bed te komen en aan het werk te krijgen, en dat moet ik vieren. Het lijkt misschien niet zo geweldig voor anderen, maar het betekent heel veel voor mij. Zelfliefde is de eerste stap naar een geweldig leven, dus op die dagen dat ik me negatief voel over het leven, zal ik mezelf herinneren aan alles wat ik tot nu toe heb bereikt.

Ik ga nieuwe plekken gaan verkennen. Het leven is niet bedoeld om op één plek geleefd te worden. Als mensen zijn we bedoeld om naar verschillende delen van de wereld te reizen en nieuwe dingen te ontdekken. Ik heb altijd al willen reizen maar gebrek aan geld, tijd en de angst om naar een plek te gaan waar ik nog nooit eerder ben geweest, houden me allemaal tegen. Ik wil niet over een paar jaar terugkijken en beseffen dat ik zoveel tijd verspild heb met wensen, in plaats van te doen. Ik wil dingen voor mezelf zien en leren over verschillende culturen en hoe andere mensen leven.

Ik moet dingen veranderen als het saai wordt. Het leven wordt saai als je dezelfde outfits draagt, hetzelfde doet en tegen dezelfde mensen spreekt. Er is niets mis met verandering. Het is zelfs het enige dat me scherp houdt en het leven interessanter maakt.

Ik blijf niet bij een tijdlijn. Sommige mensen hebben een tijdlijn waar ze zich aan houden - een baan vinden, een huis kopen, trouwen, twee kinderen krijgen, oud worden. Het is zo beperkend en ik heb geen flauw idee wat ik wil, dus hoe kan ik een levensplan volgen? Misschien zal ik nooit trouwen en kinderen krijgen, maar dat betekent niet dat ik geen geweldig leven heb. Uiteindelijk gaat het er alleen maar om dat ik blij ben met het leven dat ik heb. Al het andere komt daar ondergeschikt aan.