Dit is hoe ik wou dat ik spelers in mijn 20s behandeld had

Ik ging uit met veel schokken en spelers van in de twintig. Ik weet dat alle ervaringen me hebben geholpen groeien (en sommigen hebben me enorm gewekt), maar soms kijk ik terug en wou dat ik die spelers anders had behandeld.

Ik had moeten negeren in plaats van gesmeekt. Ik verspilde veel te veel tijd om te proberen de spelers te begrijpen met wie ik aan het daten was. Waarom waren ze niet aan het sms'en? Waarom hebben ze mij niet gezien? Waren ze in mij? En dan, erger nog, zou ik proberen met hen in contact te komen om antwoorden te krijgen. Ik heb uren en uren geprobeerd om erachter te komen. Wat een tijdverspilling! Ik had ze moeten negeren in plaats van energie te verspillen - ze wisten zichzelf waarschijnlijk niet eens.

Ik had na het slechte sms'en moeten schieten. Wanneer je iemand leert kennen, speelt sms-en een enorme rol bij het uitzoeken van hem. Spelers zijn vaak slecht in sms'en: ze duren een eeuwigheid om te antwoorden of antwoorden helemaal niet. In plaats van een datingadvies te volgen om te proberen mannen beter op tekst te krijgen, had ik mijn zendtijd moeten opslaan en hun nummers moeten verwijderen. Het was duidelijk dat ze niet zo geïnteresseerd waren in communicatie, dus waarom zou ik dat zijn geweest?

Ik had de club / feest / restaurant moeten verlaten. Ik kon mezelf schoppen voor het zien van bewijs dat ik niet de prioriteit van een man was, zoals genegeerd worden bij het bijwonen van een feestje met hem, of een uur in een restaurant blijven wachten tot hij aankwam, maar rondhangen in de hoop dat hij me zou geven aandacht. Welke BS. Als ik terug zou kunnen gaan, zou ik opstaan ​​en weggaan! Ik ben de schoothondje van niemand.

Ik had cool moeten blijven. Er waren tijden dat ik gek werd (en voor goede reden) op jongens omdat ik zulke eikels was, maar het hielp helemaal niet. Ze veranderden hun gedrag niet en ik was degene die zich daarna als een gek persoon voelde (en ze waren er snel bij om mij zo te noemen). Er is maar één manier om met spelers om te gaan: ik had ze geen reactie moeten geven omdat ze van het drama houden.

Ik had mijn hoop moeten doden. Na het daten van een speler, zou ik vallen voor het volgende denken dat hij anders zou zijn. Spoiler alert: dat zijn ze nooit. Als een man vanaf het begin een speler lijkt, wordt hij in de loop van de tijd alleen maar groter. Ik had de borden moeten lezen en mijn hoop hebben gedood voordat ik eraan vasthield. Het is gewoon destructief als het geen goede reden heeft om rond te blijven hangen.

Ik had de speler moeten verlaten voor de aardige vent. Jaren geleden dateerde ik met een man die een totale eikel was. Ik vermoedde dat hij me bedroog (en dat bleek later wel), maar ik bleef bij hem om dingen te laten werken. Tijdens die relatie ontmoette ik een heel aardige man, maar ik verwierp hem om bij de speler te blijven. Schroef dat! Ik had met de eikel dingen moeten beëindigen en een betere relatie niet mogen missen.

Ik had hun penisfoto's moeten dichtslaan. God, is er iets ergers dan proberen iemand via tekst te leren kennen en dan worden gebombardeerd met foto's van zijn rotzooi? Een paar spelers die ik had gedate, hadden een goed gesprek gevoerd door in zo'n sexting te springen voordat ze me vroegen of ik hun penisfoto's wilde zien. Eek. Ik wou dat ik had gereageerd met een smerige opmerking over hun foto's - ze zouden het volledig hebben verdiend en hopelijk niet zou hebben gedaan met andere vrouwen.

Ik had ze naar een professional moeten verwijzen. Sommige spelers die ik had gedateerd waren vol drama. Ze waren altijd kut en zeuren over het leven. Het was vermoeiend, maar ik probeerde de ondersteunende en geduldige vriendin te zijn. Eerlijk gezegd had ik de relatie moeten verdrijven voordat hun negativiteit me naar beneden trok. Ik had ze ook de naam moeten geven van een goede psycholoog die op zijn minst per uur zou worden betaald om naar al die zelfopgeloste rotzooi te luisteren!