Werk blues 10 Redenen dat je baan je ziel droog zuigt

Je baas is een neerbuigende eikel. Niets beters dan een eikel laten vallen die op de een of andere manier in een leidinggevende positie terecht is gekomen die hij op geen enkele manier gekwalificeerd heeft om een ​​team van werknemers te managen. Wie vindt het niet leuk om op de juiste manier te worden voorgelezen om papieren te pakken of vijftien te worden gevraagd als je iets hebt voltooid dat je al twee weken geleden hebt ingeleverd?

Je krijgt niet wat je waard bent. Natuurlijk kun je de rekeningen betalen, maar daarna is er niet veel meer over. Als je jaar na jaar 40+ uur per week inlevert en er is geen teken van een verhoging in zicht, zul je zeker een beetje depressief worden. Wonen salaris naar looncheque is BS, en je bent meer waard.

Het werk dat je doet is saai als de hel. Ben je ooit echt in slaap gevallen aan je bureau? Als het antwoord "nee" is, gefeliciteerd, bent u beter dan de meesten. Als je baan zo alledaags is dat je het in je slaap zou kunnen doen, is het geen wonder dat je er elke dag tegen opziet om binnen te komen.

Het kantoor is als een speeltuin op de middelbare school. Alleen omdat je van school bent gegaan, wil nog niet zeggen dat de rotzooi waarmee je te maken kreeg, niet terugkomt om je te achtervolgen, zelfs niet tijdens je beroepsleven. Omdat je werk saai is, hebben mensen letterlijk niets beters te doen dan roddelen en drama veroorzaken, en er is geen ontkomen aan.

Facebook, Twitter en Gmail worden geblokkeerd op internet van het bedrijf. God verbied je om vijf minuten te stoppen met je saaie baan om je e-mail te checken of een artikel te lezen dat je beste vriend op haar Facebook-muur plaatste. Het bedrijf zou volledig instorten!

Je hebt maar een lunchpauze van 30 minuten. Het is als een Olympische race elke dag tijdens de lunch. Het halen naar de slasplaats om de hoek, in de rij wachten om te betalen en dan terug naar kantoor rennen om je lunch binnen 30 minuten af ​​te schermen, zou geen ding moeten zijn. Maar je baas kijkt als een havik naar de klok en begint op zijn horloge te tikken en "tsk tsk" klinkt als je een minuut te laat bent omdat hij een loser is, dus je kunt maar beter opschieten.

Niemand weet "dank u wel" te zeggen. Natuurlijk, een groter salaris zou de beste manier zijn voor uw bedrijf om waardering te tonen, maar in plaats daarvan zou een eenvoudige "dank" voldoende zijn. Houd je adem niet in - wat je collega's betreft, verdien je geen waardering omdat je doet waar je voor betaald wordt en dat is genoeg bedankt.

Er is geen ruimte voor groei. Je bent in dezelfde positie sinds je aangenomen bent en hoewel je hem na een paar maanden ontgroeid bent en sindsdien interesse hebt getoond om verder te gaan, zijn je pleidooien aan dovemansoren gericht. Ook al ben je meer dan capabel, de promoties hebben de neiging om naar de bruine neuzen te gaan die de ezel van de baas kussen telkens wanneer hij de kamer binnenkomt, en je kunt jezelf er niet toe brengen om zo zielig te zijn.

Je schoolopleiding wordt verspild. Vier jaar en $ 100.000 aan leningen voor studieleningen later, je maakt een kwart van dat jaar en overweeg een pizza te bestellen als traktatie. Natuurlijk, je kunt Oudgrieks lezen en het marxisme uitvoerig bespreken, maar dat zal je niet helpen op het werk, dus wat was het punt?

Je bent geboren om beroemd te zijn. Laten we eerlijk zijn - je bent beter dan deze middelmatigheid. Je zou een schrijver, schilder, actrice, muzikant of wat dan ook kunnen zijn geweest. De wereld mist jouw grootheid terwijl jij achter je bureau afvalt. Sucks, nietwaar?