Mijn ondergoed is altijd nat voor alle verkeerde redenen

De sexy lijn "ben je nat?" Heeft een geheel nieuwe betekenis sinds mijn blaas verzwakte en mijn ontlading bijna 's nachts dikker werd. Ja, mijn ondergoed is nat, maar het is niet omdat ik geil ben!

Het heeft die sexting-tactiek voor altijd verpest. Sexting is in de beste tijden super lastig, dus als een man me ooit vraagt ​​of ik nat ben, kan ik niet anders dan lachen! Het maakt de situatie erger, overigens lachend, niestend en zelfs hoestend worden allemaal vergezeld door een stroompje of op z'n best een druppeltje beneden. "Nat zijn" is helemaal geen sexy ding meer voor mij en het is meestal een teken dat de man het niet aankan echt nat mij. Achteraf gezien is het een geweldige manier om jongens weg te halen die niet gelijk hebben. Zilveren voeringen.

Het is nog erger in de zomer. Het warme weer verergert gewoon mijn natte ondergoedsituatie, zweet toevoegend aan de mix van alles. Ik kan tenminste tegen mezelf zeggen dat andere meisjes waarschijnlijk ook vochtig ondergoed hebben, ook al zijn hun problemen seizoensgebonden. Het maakt het ook acceptabeler voor mij om overdag mijn ondergoed te veranderen in de zomer, zelfs mijn vriend doet dat. In de winter verberg ik mijn veranderingen een beetje meer.

Het begon toen ik merkte dat al mijn zwarte ondergoed oranje was geworden. Mijn zwakke blaas kwam voor het eerst onder mijn aandacht toen ik merkte dat alle kruisjes op mijn zwarte leren bandjes er oranje vlekken op hadden rechtstreeks uit de wasmachine. Na een vrij expliciete Google, ontdekte ik dat het de ammoniak in mijn plas en ontlading was die mijn ondergoed verbleekte! Goed om te weten - als ik ooit een zwart oranje kledingstuk moet verven, heb ik blijkbaar een natuurlijke bron!

Ik dacht dat dit iets was dat zou gebeuren toen ik ouder was. Zoals, veel ouder. Ik had absoluut niet verwacht dat ik dit zou ervaren aan het einde van de twintig, misschien begin jaren tachtig, meer! Ik voel me hier heel eenzaam in de situatie en dat ik een verpleeghuis moet bezoeken om iemand te vinden die zich kan verhouden. Het is best gênant, maar het leven is te kort om me zorgen te maken over iets dat zo onbetekenend is, denk ik.

Realistisch gezien heb ik drie paar ondergoed per dag nodig. Dat is veel kleding wassen in ondergoed alleen voor een week. Ik zou aandelen in waspoeder moeten gaan kopen en misschien zal ik wat beloningen oogsten voor mijn blaasproblemen. Ik was dol op commando gaan voordat dit allemaal begon, maar dat is absoluut geen optie meer tenzij ik in staat ben om een ​​sijpelend nat kruis op trend en in de mode te maken. Ik denk dat alles mogelijk is.

Ik ben nooit klaar voor een spontane sexy tijd. Het is iets waar ik constant aan moet denken. Als ik voel dat de stemming wankelt in de richting van een impulsieve vluggertje, ga ik altijd voor een snelle verandering van ondergoed voor het geval dat. Mijn moeder heeft me altijd geleerd om een ​​nieuw ondergoed te dragen voor het geval ik door een bus werd aangereden, en hoewel ik niet zeker weet of ze zo handig zijn geworden terwijl ik op de weg ben geslagen, is die praktijk al lang voorbij mij goed voor mijn nu steeds verzwakkende blaas.

Ik voel me heel alleen in deze plakkerige situatie. Afgezien van een groepje oma's, begin ik het gevoel te krijgen dat ik de enige in mijn leeftijdsgroep ben die hier last van heeft. Het zou geweldig zijn als ik maar een andere persoon kon vinden om erom te lachen, we zouden allebei samen moeten plassen. Ik heb er nog nooit met mijn arts over gesproken, maar internet zegt me dat het een legitiem probleem is waar andere mensen ook last van hebben ... gewoon niet iemand die ik ken!

Als het nu slecht is, gaat het slechter worden? Mijn grootste angst is dat het erger zal worden en ik zal incontinent zijn tegen 30! Luiers voor volwassenen zijn zeker niet sexy en het is niet de manier waarop ik me mijn leven voorstelde. Mijn irrationele brein vertelt me ​​dat dit iets is dat ik echt zou moeten overwegen, maar mijn rationele brein herinnert me eraan dat ik waarschijnlijk een dramakoningin ben.

Het versterken van mijn bekkenbodem is niet iets waar ik tijd voor heb, om eerlijk te zijn. Ik weet dat Kegels discreet is en niemand zou het zelfs merken, maar serieus, wie heeft daar tijd voor? Zelfs alleen proberen te onthouden om ze te doen is genoeg om uitputtend voor me te zijn. Ze maken me ook een beetje raar. Ze doen geen pijn, maar het is zeker geen comfortabel gevoel. Ik kan ongeveer vijf Kegels spelen voordat ik me verveel en gewoon opga. Het zijn luiers en inlegkruisjes nu helemaal voor mij!