10 delen van één leven waar je het niet erg vindt om op te geven

Het is bijna 2016, en inmiddels weten we dat het prima is om single te zijn. Het is helemaal goed om ervan te genieten, in feite. Maar soms krijg je dat eenzame gevoel en begin je te verlangen naar iemand om je leven mee te delen. Die kleine stem in je hoofd die zegt dat je nooit iemand zult tegenkomen die je klikt, begint super hard te worden en moeilijk te negeren. Er zijn zeker delen van single zijn die je niet erg vindt om op te geven als je eenmaal in een toegewijde relatie bent. Als je al een tijdje alleenstaand bent, zul je waarschijnlijk blij zijn als het volgende niet meer van toepassing is:

Wanneer je vrienden bezig zijn, zodat je niets te doen hebt. Hoezeer we ook van onze BFF's houden, we kunnen niet elke avond met ze omgaan. We hebben allemaal onze eigen levens en plannen. Als je vrijgezel bent, ga je vaak alleen 's avonds op je bank zitten. Het maakt niet uit hoe vaak je sociaal probeert te zijn, soms is er letterlijk niemand om mee uit te gaan. Je vrienden zijn bezig met hun vriendjes of gaan op (hopelijk goede) eerste dates of werken laat. Als je een eigen BF had, zou je altijd iemand hebben om mee om te gaan.

Super verveeld zijn op een feestje. Feesten zijn nooit zo leuk als we denken dat ze zullen zijn. Als je vrijgezel bent en niemand kent op het feest, veel geluk dat iemand meer dan vijf minuten met je praat. Als je een belangrijke andere had om mee te nemen, zou je een veel betere tijd hebben. Is dat te veel gevraagd?

Je eeuwige frustraties met de datingswereld. Je bent op alle dating-apps en websites. Je hebt iedereen die je kent gevraagd of ze je kunnen helpen. Je hebt speeddaten geprobeerd en zelfs alleen maar glimlachend naar vreemden in de metro (maar dat maakt dat je er behoorlijk griezelig uitziet). Je bent behoorlijk gefrustreerd van dit hele datingsysteem en je kunt niet wachten om eindelijk weer verliefd te worden, zodat je niet nog een andere vreselijke eerste date hoeft te doorstaan. Je bent zo enthousiast voor dat moment dat je misschien zelfs een feestje geeft (en ervoor zorgt dat mensen er echt tijdens praten).

Vraagt ​​u zich af wanneer u eindelijk uw persoon zult ontmoeten. Je weet dat je hem uiteindelijk zult ontmoeten, maar je vraagt ​​je af waarom het lijkt alsof het voor altijd en eeuwig duurt. Natuurlijk, als je deze tijd hebt om je op jezelf te concentreren, word je een geweldig vriendinnetje, maar je bent nog steeds moe van het spelen van de wachtende game.

Het gevoel dat je leven nog niet is begonnen. Natuurlijk is dit niet waar. Je bent een gelukkig persoon die echt haar leven leidt en elke dag het beste uit jezelf haalt. Kortom, je doet alle dingen die wenskaarten je vertellen. Maar je hebt nog steeds het gevoel dat je wilt dat iemand van je houdt, zodat je verhaal eindelijk compleet kan zijn. Dit kan behoorlijk waardeloos aanvoelen op de nachten dat je echt vreselijke eerste dates ervaart, maar het is ook je # 1 motivatie om jezelf daar buiten te houden.

Jezelf haten voor je Facebook-jaloezie. Je kent het type: je oude collegeklasgenoot plaatst wat goedkope engagementfoto's in een veld met bloemen, die vriend-van-een-vriend bruist opeens een ring aan die vinger, iedereen die je kent lijkt officieel In A Relationship te zijn. Je kunt proberen cool te zijn, maar je kunt je niet rot voelen over jezelf nadat je bent onderworpen aan al het opscheppen op deze sociale media.

Je verzameling met slechte datanummers loslaten. Je zou nu een roman van 500 pagina's over je datingervaringen kunnen schrijven. Je hebt het punt bereikt waar het niet eens leuk is om verhalen uit te wisselen met je beste vrienden. Je wilt gewoon doorgaan en echte liefde ervaren, geen valse connecties.

De verjaardag en vakantie-eenzaamheid. Ugh. Dit is het ergste. Natuurlijk krijg je op een willekeurig punt twijgjes van eenzaamheid als je het enige leven leeft, maar het lijkt acuter en duidelijker wanneer je een verjaardagstaartkaars uitblaast en er niemand naast je staat. En natuurlijk zorgt Kerstmis ervoor dat je een vriendje wilt (waarschijnlijk dankzij al die slechte TV-films). Je kunt niet wachten tot je deze momenten en mijlpalen kunt delen met iemand waar je om geeft.

De druk om de hele tijd gelukkig te zijn. Omdat alleenstaand zijn tegenwoordig geen probleem is en omdat we allemaal hebben vastgesteld dat het langer duurt om blijvende liefde te vinden, is er veel maatschappelijke druk om 100 procent cool te zijn met je enige situatie. Dit is een goede zaak, een soort van. Uiteindelijk kan het beginnen naar je te grillen omdat je wilt dat het goed is om toe te geven dat je liefde wilt.

Die eeuwige besluitvormingsstrijd. Moet je een flat kopen of in je kleine appartement blijven tot je bij iemand kunt intrekken? Ga je voor een afstudeerprogramma waar je altijd van hebt gedroomd of thuisblijft in de hoop je mannetje te vinden? We maken op regelmatige basis zoveel keuzes en als je single bent, is het nog moeilijker. Je gaat natuurlijk doen wat goed voor je is, maar je wilt jezelf ook openlaten voor het geval je de liefde van je leven morgen zult ontmoeten. Er zijn vreemdere dingen gebeurd, goed?