9 Onhandige realiteiten om naar een bruiloft te gaan
Trouwseizoen is weer op ons, en terwijl de paren van de wereld een opwelling van opwinding voelen, zijn onze alleenstaande dames zijn bang voor. Ondanks alleenstaande bruidsjonkers, openstaande tralies (hopelijk) en prachtige jurken, kan een heks een echte teef zijn als je naar een bruiloft gaat. Dit is waarom:
Nog lang en gelukkig wordt je in je gezicht geduwd. Oké, dus dat is niet wat de bruid en bruidegom proberen te doen. Ze hebben je niet alleen uitgenodigd om je slecht te laten voelen over jezelf, maar hoe dan ook, dat doe je nog steeds. Nogmaals zie je een perfect paar elkaar vinden terwijl je alleen je vrije drank zuigt. heerlijk!
Iedereen wil weten waarom je nog steeds vrijgezel bent. Waarom heeft dit een verklaring nodig? Het idee dat je gewoon nog niet de juiste persoon hebt ontmoet, lijkt nooit genoeg te zijn. Ze gaan er automatisch van uit dat het jouw schuld is en toch vinden ze het nog steeds perfect acceptabel om in principe aan een complete vreemdeling te vragen: "Wat is er mis met jou?"
Jongens verwachten dat je jezelf erop stort. Kunnen ze het niet gewoon rusten? Natuurlijk, het is rot om te weten dat iemand anders "The One" ooit heeft gevonden als je voor altijd single bent, maar dat betekent niet dat je bereid bent naar huis te gaan met zomaar iemand. Je enige status maakt je niet gemakkelijk, dus iemand kan je de jongens wijzen?
Zelfs als gast zijn bruiloften duur. Je wilt er ongelooflijk geweldig uitzien. Het is niet dat uiterlijk alles is, maar als je emotioneel over jezelf neerdaalt, is het goed jezelf fysiek op te fleuren. De perfecte jurk, make-up en haar is niet goedkoop, vooral als je op een enkel meisjesbudget leeft. Om nog maar te zwijgen over het feit dat je moet betalen voor een cadeau en een taxi om je dronken reet thuis te krijgen.
Alleen moeten zitten. Loser feestje van een - of tenminste dat is hoe het voelt. Alsof je terug bent op de middelbare school met niemand om bij de lunch te zitten. Je hebt geen buddy voor de ceremonie en bij de receptie ben je ofwel het vreemde wiel van een groep vreemdelingen of geplaatst bij andere zielige single-zielen zoals jij. Aan het einde van de nacht voel je je verbonden met de tafel en tel je de minuten af naar een acceptabele tijd om naar huis te gaan.
Iedereen kent elkaar. Als je naar een bruiloft gaat, voelt het altijd alsof je de enige bent die er alleen is. Iedereen kent elkaar en je voelt je meer dan een beetje buitengesloten. Ze dansen in groepen en je zit alleen kreupel van sociale angst. Het is zo zevende klas, maar je kruist je vingers, iemand komt naar je toe en praat tegen je.
Je voelt je alsof je stinkt naar wanhoop, ongeacht wat je doet. Het zijn niet alleen de jongens die denken dat je depressieve status als alleenstaande meid je gemakkelijk zal maken - het is de eenzaamheid. Je bent helemaal alleen in de kerk, aan je tafel, de bar en de dansvloer. Het voelt alsof iedereen medelijden heeft met het meisje dat geen plus-één kon vinden. Je denkt je misschien wel helemaal in je hoofd, maar dat maakt het niet minder eenzaam.
Er is een totale dubbele standaard. Als een vrouw naar een bruiloft gaat, heb je medelijden met het altijd alleenstaande meisje. Als een man solo gaat, is hij gewoon het sterke vrijgezeltype. Waarom heb je alleen medelijden met alleenstaande vrouwen? Alsof het leven van een vrouw wordt afgemeten aan haar relatiestatus. Je weet dat dat niet waar is, maar je weet ook dat je anderen heel zielig vindt, terwijl hij wordt geprezen omdat hij "de man" is.
Je hebt echt een drankje nodig. Tussen alle herinneringen aan het feit dat je alleen bent en de nieuwsgierige gasten die je lastig vallen over waarom je precies single bent, heeft vriendin een drankje nodig ... of zeven. Je kruist je vingers voor een open bar, omdat deze bruiloft misschien een zwaargewicht is voor je eenzame ziel, maar het hoeft niet ook je portemonnee te verzwaren. Hoe graag je ook wilt klotsen, je wilt ook niet het dronken en slordige meisje zijn. Dus je loopt de grens tussen soberheid en totaal verspild, terwijl je zou willen dat je de laatste was.
