Ik weet niet waarom ik niet eerder microdating heb geprobeerd - het is een game-wisselaar

Ik ben onlangs begonnen met microdating en het was geweldig. Het bestaat eigenlijk uit super korte, super low-stakes dates met een reeks mensen die ik online ontmoet. Het is goedkoop, eenvoudig, weinig stress en als er iets uit komt, dan is het cool - zo niet, ik heb het toch leuk.

Het is net alsof ik alleen maar daten voor de zaak en ik voel me zo vrij. Micro-datering is perfect voor iemand zoals ik die ervan houdt om een ​​voet in en een voet uit hun relaties te houden. Ik ga uit met mensen, niet omdat ik ze zo leuk vind, maar omdat ik ze wil uittesten. Met microdating zijn de inzetten nog nooit zo laag geweest.

Ik spaar tijd en geld. Ik besteed veel minder geld aan microdating dan wanneer ik iemand serieus zou daten. Ten eerste zijn de data meestal kort, dus meestal is het gewoon een kopje koffie of een korte wandeling in het park. In de begintijd van online daten, zou ik meestal geen helften moeten maken op een datum, maar jongens lijken het de laatste tijd te verwachten, misschien omdat ze denken dat ze masochistisch zijn als ze het meisje niet laten betalen. Wat dan ook. Het maakt niet uit want door een tijdslimiet op mijn datums te stellen, verlaag ik ook de prijs en voor mij is dat een geniale openbaring.

Jongens doen het, dus ik zou het ook moeten kunnen doen. Ik heb het gevoel dat jongens berucht zijn voor micro-dating - ze brengen een seconde met een meisje door en verwachten meteen een beloning. Ik verwacht geen enkele seksuele gunst bij de mensen met wie ik aan het daten ben, zoals sommige jongens doen, maar ik ben ik hou van het hele "neem het of laat het" ding. Het is gewoon een snelle ontmoeting en als er vonken vliegen, geweldig. Zo niet, NEXT.

Het was geweldig voor mijn zelfvertrouwen. Ik heb de afgelopen maand ongeveer 20 datums bezocht. Ik vlieg gewoon door deze gasten en het was verrassend goed voor mijn zelfvertrouwen, hoewel het weliswaar moeilijk is om te coördineren wanneer ze me allemaal tegelijk sms'en. Ik weet tenminste dat ik opties heb, en dat is een geruststellend iets om over na te denken.

Het inspireert me om nee te zeggen. Ik dacht altijd dat als iemand me vroeg om weer uit te gaan, ik waarschijnlijk wel ja zou zeggen, want wat als ik iemand niet beter zou ontmoeten? Nou, probeer vijf korte datums per week en je zult snel zien hoe onwaar dat is. Er zijn zoveel jongens en nu weet ik dat het helemaal goed is om er eentje af te zetten als ik het niet voel, want er zal altijd een andere man zijn die net om de hoek is.

Ik heb het gevoel dat ik al deze potentiële vriendjes heb om uit te kiezen. Afwisseling is goed, vooral op het gebied van dating. Voordat ik met microdating begon, keek ik naar de twee of drie jongens die ik amper leuk vond op OkCupid en zuchtte omdat ik dacht dat ik nooit de perfecte man zou vinden. Nu ik daadwerkelijk actie onderneem en uit ga met een man die mij vraagt, ben ik super verrast geweest om te ontdekken dat ze vaak totaal anders zijn dan hun profiel en soms veel koeler dan ik me ooit zou kunnen voorstellen. Toekomstige vriendjesmogelijkheden zijn volledig open gegaan.

Het is mogelijk dat ik dit doe uit angst voor toewijding, maar wat maakt het uit? Ik weet wat je denkt: gebruikt dit meisje dit micro-datingsysteem alleen maar als excuus om zich niet aan iemand te binden? Daarop zeg ik, nou ja en nee. Ik voel me beter als ik weet dat ik opties heb en ja, ik haat het idee om in de val te lopen, maar het is meer alsof ik bang ben gevangen te raken met de verkeerde persoon. Trap me met de perfecte man en ik vind het helemaal goed.

Als iets echt klikt, stop ik. Ik zei tegen mezelf dat als ik een kerel tegenkom in mijn micedating-marathon waardoor ik me nog nooit eerder heb gevoeld, dan zal ik verder gaan. Ik zou de MD-levensstijl absoluut opgeven voor liefde.

Het voelt bijna zakelijk aan. Het is raar, maar sinds ik al deze dates heb gedaan, ben ik vrij nonchalant geworden over de hele situatie en het voelt meer alsof we elkaar ontmoeten om een ​​creatief werkproject te bespreken dan een echte datum. Het is niet ongemakkelijk of stressvol omdat ik het niet weken van tevoren aan het bouwen ben. Het voelt best goed.

Ik vind het leuk om mijn eigen leven te hebben zonder mezelf te verliezen in iemand anders. Wat mij het meest enthousiast maakte over deze nieuwe manier van daten, is het feit dat ik mezelf niet toesta laser-gefocust te worden op de taak om een ​​vriend te vinden. Ik weet in het achterhoofd dat zolang ik microdatering blijf, ik uiteindelijk iemand zal vinden. Daarom kan ik nu alle ruimte in mijn frontale kwab opslaan voor belangrijkere dingen.