Ik weet niet wat ik doe met mijn leven en daar ben ik cool mee
Bij elke gezinsfunctie, elke vakantie en elke reünie met mijn middelbare schoolvrienden, word ik altijd dezelfde gevreesde vraag gesteld zonder falen: "Dus, wat zijn je plannen voor de toekomst?" Mijn gebruikelijke reactie is om me een weg door een onhandig gemompel te banen beantwoord en verander snel van onderwerp, maar nu leg ik het recht vast en zeg ik het voor eens en altijd: ik heb absoluut geen idee waar mijn leven naartoe gaat en dat is precies hoe ik het vind. Dit is waarom:
Het plezier zit in de reis. Te vaak heb ik gezien dat mijn vrienden zo verdwaald raken in het drama van het proberen om hun toekomstplannen te plannen dat ze vergeten te genieten van de reis. Als je er echt over nadenkt, is de reis het beste deel. Wat zou het leuk zijn als we ons hele leven voor ons hadden neergelegd? Het zou saaie AF zijn.
Ik hou van verrassingen. Verrassingen zijn mijn jam. Ik hou ervan om verrast te worden en ik ben dol op het doen van het verrassende. Het is bekend dat ik maanden bezig ben met het plannen van een verrassingsfeestje of reis voor een vriend. Ik vind het zo leuk om iets heerlijks met je te doen wanneer je het het minst verwacht. Omdat ik niet elke dag mensen tegen me kan laten springen vanachter bomen, laat ik het leven het verrassende doen. Over drie maanden woon ik misschien op een ander continent - wie weet?
Ik ben hoe dan ook te rusteloos. Ik heb altijd een rusteloze ziel gehad. Dat bracht mij ertoe om mijn spullen in te pakken en naar de universiteit te gaan, en later naar Europa en Australië. Het idee om me voor de rest van mijn leven op één plek en op één baan te vestigen, doet me zweten. Ik wil niet vastgezet worden, en waarom zou ik dat moeten zijn? Zolang ik voor mezelf kan zorgen, waarom heb ik 24/7 plannen nodig??
Wanneer alles mogelijk is, kan van alles gebeuren. Natuurlijk, ik zou een baan bij een bedrijf kunnen aannemen en van plan zijn om daar de komende 40 jaar of zo te werken, maar waar is het plezier in dat? Het zou veilig zijn, ja, maar het zou niet leuk zijn. Wanneer je het universum het stuur laat, is alles mogelijk, wat betekent dat alles (en ik bedoel iets) kan gebeuren. Ik zou elke dag comfort en veiligheid ruilen voor avontuur.
Ik maak onzekerheid mijn teef. Ik heb altijd gezegd dat onzekerheid mijn vrijheid is. Terwijl de meeste mensen in de buurt zijn, sta ik erop. Onzekerheid zorgt voor het onverwachte. Zelfs al is het zo klein als een vriend tegen het lijf lopen die je in tijden niet hebt gezien of die je tegenkomt in een klein koffiehuis in de muur, het maakt het leven de moeite waard.
Ik weet dat ik er ooit zal komen ... ooit. Kijk, ik ben niet alleen maar bezig met wachten tot er iets geweldigs is dat me kan vinden. Ik werk mijn kont af, net als iedereen - ik doe het gewoon een beetje anders. Als je het mij vraagt, is daar niets mis mee. Het heeft geen zin om in de toekomst massaal naar iets te haasten als ik niet eens weet wat ik wil dat dat ding is. Ik ben goed zoals ik ben.
In de tussentijd geniet ik van het uitzicht. Terwijl ik aan mijn doelen werk, weet ik nog dat ik geniet van waar ik ben. Als we altijd vooruit kijken, zullen we nooit genieten van het heden. Er zal altijd iets anders zijn dat je wilt bereiken, en dat is helemaal goed zolang je onderweg nog plezier hebt.
Het leven is te kort om zich te vervelen. Het leven is kort en we weten het allemaal, dus wil je het echt besteden aan het wachten op het weekend en op de angst voor de maandagen? Ik wil elke dag voor mij opwindend zijn. Ik wil verliefd worden op mijn leven. Dit is mijn manier om dat te doen.
Ik doe het voor de herinneringen. Op een dag zullen we allemaal oud en grijs zijn. Ik kan 100% garanderen dat je niet zult denken aan die late nachten op kantoor. Je zult nadenken over je familie, je vrienden en de avonturen die je had. Ik weet alleen maar dat ik niet oud wil worden en vol zal zijn van spijt.
Ik wil niet stoppen met leven voordat ik sterf. Ik wil mijn hele leven niet doorbrengen met weten wat er voor me ligt. Dat is slechts een recept voor een ramp. Mijn grootste angst is het gevoel dat ik gestopt ben met leven voordat ik zelfs sterf. Dus in plaats daarvan kies ik ervoor om elke dag ten volle te leven. Als dat betekent dat ik niet weet waar mijn leven naartoe gaat, ben ik daar goed mee.