Ik begin te geloven dat ik in de verkeerde stad ben om de man te vinden die ik wil
Ik heb de afgelopen 11 jaar veel veranderd tijdens mijn verblijf in Los Angeles. Natuurlijk heb ik -11 jaar is lang! Nu ik ben gegroeid en heb uitgezocht wie ik echt ben als vrouw, weet ik niet zo zeker of ik hier zelfs nog kan daten.
Er zijn eigenlijk te veel opties. Ja, dat is iets. Mensen doen het eigenlijk niet goed met te veel opties - we kunnen nergens over beslissen, omdat het zo veel te verwerken is. Ik realiseer me dat ik misschien beter een man kan vinden in een kleinere stad waar meer mensen hetzelfde doen als ik.
Iedereen is erg gefocust op zijn eigen doelen. Ik snap het omdat ik in dezelfde boot zit. Wij millennials hebben veel te bedenken als het gaat om onze carrière, vooral degenen onder ons die creatieven zijn. De meeste van deze mensen zijn naar LA verhuisd om vermaak te krijgen en het kost veel tijd en energie om zelfs enigszins succesvol te worden. Wie heeft tijd voor relaties als ze bezig zijn om beroemd te worden??
Jongens zijn hier allemaal te arm tot nu toe. Dat is niet helemaal waar, maar eerlijk gezegd zijn de meeste kerels hier die contant geld hebben onaangenaam, de zogenaamde trustfundbaby's. Het zijn ofwel aardige kerels die het zich niet kunnen veroorloven om eens per week naar een duikbar te gaan of naar zwoele schokken die denken dat je ze iets schuldig bent omdat ze je eten hebben gekocht. Ik wil een lieve, normale man met een matig inkomen, alsjeblieft.
Hun schema's zijn overal. Dat is ook van mij, waardoor het dubbel moeilijk is om de tijd tot nu toe te vinden. Zelfs als we kunnen bedenken hoe we iets moeten coördineren, is het niet duurzaam op lange termijn. Het kost te veel tijd en energie, dus het zou heel speciaal moeten zijn voor mij om het te laten werken.
Iedereen is te wijd verspreid. Ik vind het geweldig dat er zoveel unieke buurten in Los Angeles zijn, maar tegelijkertijd maken het verkeer en de wildgroei het daten moeilijk. Ik zal zelfs niet proberen iemand te dateren buiten een straal van 10 kilometer. Als je hier niet woont, klinkt dat gek maar als je dat doet, begrijp je het helemaal. Ik moet ergens kleiner zijn met beter openbaar vervoer.
Ik ontmoet niemand organisch. Het is moeilijk om mannen hier te ontmoeten. We zitten de hele tijd in onze auto's. Er zijn niet veel gebieden die lopend vriendelijk zijn en ik drink of ga niet echt meer. Ik zou graag mannen willen ontmoeten met dezelfde interesses, maar ik vind het moeilijk om ze te vinden. Nogmaals, er is gewoon te veel stad!
De online datingscène is afschuwelijk. Het is zoals ik al eerder zei - te veel opties en mensen leven allemaal te ver uit elkaar. Ik heb mijn straal klein gesteld als ik op de apps zit, maar de waarheid is dat de meeste jongens die mijn interesses delen niet bij mij in de buurt wonen. Het probleem? Ik kan het me niet veroorloven om naar hun gebieden te verhuizen! Misschien moet ik gewoon ergens anders heen gaan.
Ik hou niet van materiële dingen en veel mensen hier zijn. Op de een of andere manier lijkt het voor sommige jongens een probleem dat ik niet oppervlakkig ben en niet geïnteresseerd in hun coole auto's, chique diners of nachten in de club. Ik haat eigenlijk al die dingen, dus ik moet ergens gaan wonen waar mensen geven om de natuur en de menselijke verbinding en naar buiten gaan ...
Er zijn te veel mensen en er is te veel verkeer. Het maakt me humeurig en hoe kan ik een goede man ontmoeten als ik in een slecht humeur ben? Ik probeer mijn tijd in het verkeer tot een minimum te beperken, maar het is moeilijk. Ik heb iets eenvoudiger, gelukkiger en minder stressvol nodig, zodat ik in de juiste stemming ben voor daten.
Ik verlang naar de natuur en een partner in avontuur. Ja, er is eigenlijk heel veel natuur rondom de stad. Het probleem is dat je een lange afstand moet rijden - opnieuw, in het verkeer - om er het meeste van te kunnen gebruiken. Het andere probleem is dat er over het algemeen veel te veel andere mensen in de buurt zijn. Ik wil in het achterland zijn, alleen ik en een geweldige man.
Er is geen gemeenschap hier. Er zijn kleine vakjes waarvan ik denk dat mensen een beetje meer verbinden maar zeker niet in mijn omgeving. Er zijn te veel mensen en iedereen heeft te veel te doen. Nu ik ouder ben, denk ik dat ik meer waarde hecht aan een band met een buurtgemeenschap - en ik denk dat het me zou helpen een goede kerel te ontmoeten.
Mensen zijn niet erg vriendelijk. Iedereen bestaat hier in zijn eigen kleine bubbel. Soms als ik hallo op straat zeg, kijken vreemden naar me alsof ik drie hoofden heb. Niet iedereen is zo, maar de meeste mensen gaan niet uit van een manier om een willekeurig verband en gesprek aan te gaan. Dit maakt het moeilijk om iemand te ontmoeten, vooral jongens.
Er is hier geen nadruk op gefundeerde prioriteiten. Ik praat niet over ouderwetse of conservatieve prioriteiten. Ik wil gewoon iemand vinden die om de twee minuten niet op zijn telefoon zit en naar het volgende stuk reet kijken terwijl we op date zijn. Het is deprimerend. Mannen geven hier om status en geld en dingen - of, aan de andere kant, jagen naar een onbereikbare droom die altijd voorrang op me zal hebben. Nee bedankt.
Mannen behandelen vrouwen alsof we wegwerpbaar zijn. Zoals met alles, zijn er uitzonderingen op de regel, maar ik word ouder en de goede mannen worden snel opgepikt. Veel van de jongens die hier nog over zijn, zijn nog steeds vrijgezel omdat ze dat willen zijn. Ze willen een goede tijd en ze willen hun opties open houden. Het is niet mijn jam.
Niemand hier wil zich binden. Ik begrijp het - waarom zou je het doen als je geen gezin wilt stichten? Ik ben de weirdo die een monogame relatie wil, maar geen kinderen. Ik ben me ervan bewust dat ik het moeilijker vind om dat te vinden, ongeacht waar ik woon. Toch zou ik graag uitgaan met iemand die me behandelt als meer dan het meisje met wie hij voorlopig bezig is.
Ik verveel me snel en deze jongens zijn basic AF. Het is waar. Ik zoek iets heel specifieks. Ik wil geen mannen die bier willen drinken en naar sport willen kijken, rondhangen op zwembadfeesten met dj's, of rond wiet roken en videogames spelen. Ik wil mannen die willen reizen, avontuur, buiten zijn en alles doen - en ik vind ze niet. Ik moet gaan leven in een stad die gericht is op de buitenlucht.
Het vinden van een compatibele kwaliteit is als het zoeken naar een eenhoorn. Ik geloof terecht dat ik misschien beter af ben in een kleiner zwembad met meer gelijkgestemde mensen. Ik ben hoe dan ook niet 'hot' genoeg voor Los Angeles, ook al ben ik fit en aantrekkelijk. Er zijn hier gewoon teveel jongens en er zijn zeker veel te veel die niet zijn wat ik wil. Ik moet mijn bergman gaan zoeken.
