Mijn BFF en ik waren op hetzelfde moment single en het was het beste ooit

Ik ben nu in een serieuze relatie en mijn beste vriend staat op het punt om te trouwen, maar er was een periode waarin we beiden alleenstaand waren en het was serieus een van de beste tijden in ons leven. Dit is waarom het zo leuk was:

We waren elkaars constante vleugelsvrouwen. Alleenstaand zijn en proberen te vermengen is voor mij heel moeilijk, vooral het deel waar ik coherent met het andere geslacht moet kunnen spreken en flirtily allemaal op hetzelfde moment. Mijn beste vriend was mijn grootste fan tijdens de ongemakkelijke enkele dagen waarop ik super schattig zou zijn om naar een bar te gaan om potentiële nieuwe jongens te ontmoeten en dan niet weet wat ik moest zeggen of hoe ik het moest zeggen - en ik deed hetzelfde voor haar.

We hebben zoveel meer rondgehangen dan nu. We waren altijd samen en het was geweldig. We waren niet met iemand aan het daten, dus we hadden zoveel meer tijd over om gewoon wat rond te hangen en plezier te maken. Het is verbazingwekkend hoeveel tijd je hebt als je single bent, vooral omdat je niet bezig bent met het opnemen van een vriend in je leven. We planden onze eigen kleine dates en ik keek altijd uit naar onze avonturen.

De meeste van onze dronken nachten eindigden met ons hysterisch lachend op de vloer van haar slaapkamer. Omdat de meeste van onze avonden resulteerden in ons dronken worden en samen naar huis gingen in plaats van met een man, hadden we eigenlijk de beste tijd. We bleven laat op, aten veel pizza en kakelden onze weg terug naar huis in de rug van een Uber. Ik weet dat ik helemaal klink alsof ik een montage in een goedkope vrouwelijke forward-com vertel, maar mijn leven met haar toen voelde eigenlijk zo. Onze nachten waren deze superleuke, luchtige, leuke tijden. We zouden een paar foto's nemen, naar een bar gaan, hopen iemand te ontmoeten en anders dansen we de nacht gewoon weg totdat onze voeten het niet meer aankunnen..

We zouden het beste bij elkaar kunnen komen. We liepen allebei samen door de lastige eenfase. We waren beiden ook in dezelfde tijd uit relatief lange-termijnrelaties gekomen, dus de onzekerheden die we voelden over single zijn en het gevoel hebben dat we geen tijd tot nu toe konden vinden of dat we de juiste jongens tot nu toe niet konden vinden resoneerde met ons beiden. We leunden op elkaar en stimuleerden elkaar elke keer dat we ons een beetje onzeker voelden.

We steunden elkaar toen onze exen weer met elkaar gingen daten. Allebei onze exen begonnen opnieuw te daten voordat we het deden. Zij en ik hebben onze omstandigheden anders verwerkt. Ze had contact met haar ex en dat was ik echt niet, maar we hebben elkaar erdoorheen gekregen. Ze was mijn eerste verdedigingslinie tegen het verdriet en de jaloezie die ik voelde elke keer als mijn ex een nieuwe foto plaatste met zijn nieuwe vriendin en vice versa. Als een van ons beiden een relatie had, weet ik niet zeker hoe we dit allemaal hadden bereikt. Het doet me geloven dat we bedoeld waren om alleenstaand te zijn, zodat we elkaar konden helpen.

We waren altijd bereid om de hele nacht door te feesten. Het was zo leuk! Er was geen vraag over of we gingen feesten in een weekend. Vrijdagavonden waren onze tijd om te schitteren. Het feest was altijd aan de gang. Als iemand die voor 23.00 uur naar bed gaat. elke nacht als ik het nu kan helpen, kijk ik heel liefdevol op die avonden terug.

Wanneer ik wijn moest drinken en over mijn leven klaagde, was zij daar. Ik heb vaak over mijn leven gekekst. Ik was vrijgezel, ik was soms eenzaam, ik kwam over mijn ex heen, ik probeerde mijn volgende carrièrestap te vinden ... eigenlijk was ik soms een beetje verdwaald. Maar ze pakte me op. Ze bracht me wijn, ze luisterde geduldig naar me teef en ze gaf me het advies dat ik nodig had om alles te horen.

Hoewel we snakten naar mannelijk gezelschap, begonnen we een beetje met elkaar uit te gaan. In sommige opzichten waren we elkaars stand-ins voor de relaties die we op dat moment niet hadden. Ik weet dat dat een beetje ongezond klinkt, maar ik denk dat het op dat moment heel goed voor ons was. Als gevolg van meer tijd samen doorbrengen, hebben we elkaar opgenomen in onze dagelijkse en wekelijkse routines. We werden onafscheidelijker dan ooit. We hadden geen romantische relatie, maar op dat moment was ze de emotionele persoon die me het meest nabij was. Uiteindelijk hebben we nieuwe romantische relaties gekregen en hebben daardoor minder tijd samen doorgebracht, maar het maakt de tijd die we deelden niet minder waardevol of belangrijker dan elke romantische relatie die ik ooit heb gehad..

Uiteindelijk werden we sterkere vrienden. Onze vriendschap is in deze periode zo sterk geworden en we zijn nu echt onbreekbaar. We zijn samen uitgegroeid tot felle, zelfverzekerde vrouwen. We hadden plezier. We hebben het leven met volle teugen beleefd en we hebben gedaan wat we moesten doen om onze vroege jaren twintig samen te overleven. Ik zal het nooit vergeten en ben eeuwig dankbaar.