Romance is Dead-Modern Dating Vermoord

Ik verlies alle vertrouwen in daten. Als ik had geweten dat het zo zou zijn, had ik meer moeite gedaan om de juiste man te grijpen toen ik jonger was! Alleenstaand zijn in de dertig in de wereld waarin we vandaag leven is ronduit ontmoedigend.

Niemand verbindt meer persoonlijk. Mensen lopen gewoon voorbij elkaar in hun kleine bubbels, bang om contact te maken en te verbinden. We lachen amper zelfs meer naar elkaar op straat, laat staan ​​dat we een echt gesprek voeren. Ik weet dat het niet normaal is, maar ik ben er zo aan gewend dat ik ook niet uitreik. Ik ben raar verlegen en sociaal ongemakkelijk geworden omdat ik niet weet hoe ik me moet gedragen.

Mensen zijn bang om elkaar te benaderen. Ik denk dat mannen bang zijn om griezelig over te komen als ze proberen om met een meisje te praten - misschien omdat veel meisjes aannemen dat alle jongens ZE eng zijn. Aan de andere kant heb ik geen geluk gehad als ik mannen benader. Of ze zijn niet geïnteresseerd of het bepaalt de verwachting vanaf dat moment dat ik al het werk zal doen. Het is best een probleem geweest dus ben ik gestopt. Niemand komt naar me toe, dus ik ben gewoon ... geen afspraakje.

Dating-apps hebben alles verschrikkelijk gemaakt. Het is moeilijk om iemand in de echte wereld te ontmoeten wanneer ieders gezichten in hun telefoon worden begraven terwijl ze over een stel vreemden vegen. Oh, de ironie! Ik heb geen succes gehad met dating-apps en ze maken me ellendig. Het is extra moeilijk om nu echt contact te maken met een man - hij heeft altijd andere opties letterlijk binnen handbereik. Iedereen is nog meer betrokken - fobisch.

Iedereen is altijd op zoek naar iets beters. Het is triest maar waar. In een wereld waar we allemaal meer op afstand zijn verbonden door technologie, maar nog minder verbonden dan ooit aan mensen om ons heen, lijkt het gras altijd groener. Het is moeilijk om iemand te dateren als je voelt dat die persoon over je schouder kijkt om te zien wie er nog meer in de buurt is. Nooit tevreden zijn is een recept voor rampen en spijt! Ik ben er zo moe van.

Er is een enorme storing in communicatievaardigheden. Mensen kunnen nauwelijks achterhalen hoe ze online moeten praten, laat staan ​​in persoon tegenover een echt mens. Het is vies. Iedereen is ongelooflijk lui geworden als het gaat om respectvolle, duidelijke en eerlijke communicatie. We hebben het nu meer dan ooit nodig, maar het is nergens te vinden. Ik kan niet met iemand uitgaan als ik die persoon niet kan krijgen om met me te praten. Het is zelfs niet leuk om te daten.

Mensen richten zich meer dan ooit op zichzelf. Ik zeg niet dat zelfliefde en zelfzorg slecht zijn. Ik zeg dat egoïsme en narcisme dat zijn. Het is één ding om een ​​carrière te ontwikkelen en je te richten op doelen, maar dat kan worden gedaan terwijl je dateert, als je in een gezonde en evenwichtige relatie bent. Het is deze opvatting dat je alleen liefde of succes kunt hebben dat me vermoordt. Het is helemaal niet waar. Mensen zijn lui geworden door moeite te doen, dus gebruiken ze hun carrière als excuus.

Het duurt langer om een ​​stabiel leven op te bouwen. Er is tegenwoordig veel onzekerheid en het kan moeilijk zijn om financieel stabiel te worden. Het lijkt absoluut langer te duren voor de meesten van ons. Wat ik niet krijg, is het idee dat er loopbaanzekerheid moet zijn voordat liefde in beeld komt. Dat is zeker helemaal niet romantisch. Ik denk niet dat er zoiets bestaat als "slechte timing" als twee mensen echt samen willen zijn. Het is gewoon een ander zwak excuus.

Niemand ontmoet meer organisch. Ik heb het gevoel dat alles eenvoudig was. Je zou iemand in je buurt ontmoeten of iemand die aan soortgelijke activiteiten als jij deelnam. Nu moet ik zoeken naar iemand die zelfs compatibel is, omdat iedereen die ik ontmoet, wordt aangenomen, homo of niet tegen me praat. Hoe ironisch is het dat ik online moet gaan om jongens te vinden die in mijn buurt wonen en hou van wat ik leuk vind? Het haalt alle romantiek uit alles.

Alles is te gecompliceerd. We hebben het zo gemaakt. Er kan geen romantiek zijn als er zoveel stress en zorgen en overdenken bij komt kijken, en het lijkt erop dat dat altijd het geval is. Het gaat er niet alleen om om voor elkaar te zorgen, met elkaar te willen zijn en ervoor te zorgen dat het werkt. Er is altijd een emotionele barrière, een excuus of een gebrek aan betrokkenheid. Ik ben op mijn hoede om te daten in deze wereld.

Mensen spelen te veel games. Ik hou van mijn leven recht door zee, eenvoudig en direct. Ik heb geen tijd voor leugens, problemen en complicaties. Ik verspil mijn tijd niet. Helaas voelt de datingwereld aan als een groot stom spel en ik ben er niet mee op de hoogte. Ik wil iemand die me echt terug wil, eenvoudig en duidelijk. Waarom is dat zo belachelijk moeilijk te vinden? Deze omgeving met vage lijnen en vage definities heeft romantiek gedood.

Niemand probeert zelfs zo hard. Het is zo waar. Daten, relaties en liefde vergen tijd en moeite. Ze vragen om verzorging, koestering en een diep verlangen om erin te blijven. Alles wat ik nu zie, is luiheid en een gebrek aan om wat dan ook. Als liefde te lastig of te moeilijk wordt, snaaien mensen en rennen ze weg. Ze zijn liever alleen of vinden iemand die nieuw is dan echt toegewijd is aan wat ze hebben. Het is deprimerend.

Het draait allemaal om gemak in plaats van romantiek. Schroef of twee mensen gelijk hebben voor elkaar. Schroef of die mensen hoop, dromen, ideeën en doelen delen. Het gaat meer om hoe dicht ze bij elkaar wonen, of hun schema's passen en of ze in elkaars leven kunnen leven zonder teveel verstoring of verandering te veroorzaken. Dat is niet romantisch! Het is ongelooflijk zwak. Liefde is niet altijd gemakkelijk, maar het zou de moeite waard moeten zijn.

Het voelt allemaal zo hopeloos dat het ontmoedigend wordt. Ik wil bijna niet meer lastig vallen. Waarom ga je op een andere date met een jongen die ik online heb ontmoet om te ontdekken dat we geen chemie hebben? Waarom gevoelens ontwikkelen voor een andere man die niet de emotionele of mentale volwassenheid heeft om bij mij te zijn? Ik geef het serieus op. Ik heb niet de energie voor deze datingswereld. Als je wilt weten waarom zovelen van ons geweldig sterke en geweldige vrouwen alleenstaand zijn, is dit de reden.