Hoe gezelliger ik in dating kom, hoe meer waanzinnig iedereen eruit ziet
Ik zeg niet dat ik alles weet wat er te weten valt over daten, verre van dat! Ik wil alleen maar zeggen dat ik jarenlang een erg rommelig datingsysteem heb gehad en nu is het veel beter beheersbaar. Ik kijk rond en zie mensen die handelen op dezelfde schadelijke manieren die ik al zo lang doe en het breekt mijn hart. Waarom is iedereen zo gek?
Waar is de vriendelijkheid en zorg voor elkaar? De grootste factor die mij verbijstert is dat het een heleboel vriendelijkheid lijkt en dat zorg ontbreekt in de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Ze reageren op hun boosheid, geven elkaar de schuld en vergeten wat er echt toe doet. Aan het einde van de dag is het belangrijkste hoe we elkaar behandelen, en dit sleutelstuk ontbreekt te vaak in interacties.
Het lijkt erop dat veel mensen games spelen op een bepaald niveau. Ik heb vrienden horen zeggen dat je mensen gewoon moet laten wachten of alleen dingen op bepaalde manieren moet doen om een uitkomst te krijgen die ze leuk vinden. Het klinkt als een totale chaos. Wanneer zijn we van mens zijn uitgegroeid tot elkaars pionnen in deze game die we dating noemen??
Er is zoveel gedachten lezen. Technologie kan hier deels verantwoordelijk voor zijn, maar het lijkt alsof veel mensen verhalen verzinnen waarom hun partner doet wat ze doen. Er is alleen zoveel dat je kunt opzoeken van Instagram, maar ik heb een vriend die obsessief controleert wat haar partner leuk vindt, alsof het iets gaat vertellen. Wat is er gebeurd met alleen maar praten over onze angsten en onzekerheden in plaats van het creëren van fictie?
Mensen hebben verwachtingen dat ze nooit communiceren met hun partner. Ik had gisteravond een vriendin die erg overstuur was omdat ze dacht dat haar en haar partner exclusief waren. Ik vroeg of ze de exclusiviteitspraat hadden en ze zei nee. Ik bedoel, ik heb begrepen dat ik geen exclusieve relatie met iemand heb tot we dat expliciet zeggen. Er zijn geen aannames omdat twee mensen op totaal verschillende pagina's zouden kunnen staan, maar ik zie dezelfde miscommunicatie keer op keer.
Snuffelen in het spul van een partner is een aanwijzing om hen niet te vertrouwen. Een fundamentele bouwsteen van een relatie is vertrouwen. Het leert iemand kennen en begint ze te vertrouwen. Als iemand zijn partner niet vertrouwt, is al het andere over de relatie wankel. Dit is bewezen als mensen gaan snuffelen door de telefoon of bezittingen van hun partner. Als iemand bij een persoon is die ze vertrouwen, durven ze dit niet doen, dus waarom zou je iemand zijn die ze niet vertrouwen? Het nodig zijn om door bezittingen te gaan om je op je gemak te voelen, is totale gekte en onnodig.
Het is gemakkelijk om verliefd te worden op het idee van een persoon. Geef de schuld aan Disney-films om iedereen zover te krijgen dat ze in een dramatisch gevoel van liefde geloven. Mensen denken dat het vuurwerk gaat worden en een sprookjesachtige droom wanneer ze eindelijk 'The One' tegenkomen. Als gevolg daarvan zijn mensen meer gericht op het idee van een persoon dan de persoon zelf. Er is een focus op hoe perfect deze persoon is, en wanneer de partner iets doet dat aangeeft dat hij een mens is, blaast hij de top van de hele fantasie.
De angst om alleen te zijn, lijkt mensen in middelmatige relaties te houden. Ik ben tien jaar bezig geweest om alleen te zijn, dus ik begrijp volledig wat er zo beangstigend aan is. Het idee om alleen te zijn lijkt voor veel mensen het ergste in de wereld. Ze vermijden het ten koste van alles. Als gevolg daarvan blijven ze in relaties die niet eens goed bij elkaar passen. Ze zijn op zijn best middelmatig of ze zijn totaal giftig. Het is zielig.
Het lijkt alsof niemand zichzelf wil bekijken.Springen van relatie naar relatie is een eenvoudige manier om de focus op een ander persoon te houden. Het is veel gemakkelijker om je te concentreren op een andere persoon dan op onszelf. Het punt is dat relaties zowel het beste als het slechtste in een persoon naar voren brengen. Uiteindelijk moet je naar jezelf kijken, anders blijven relaties onsuccesvol terwijl je je afvraagt waarom.
Veel mensen rechtvaardigen rebounds. Lange tijd zag ik niets verkeerds met rebounds. Ik zei dat ik en de ander alleen aan onze behoeften voldeden. Wat maakt het uit als we elkaar gebruiken? Nadat ik een stap achteruit deed, zag ik dat iemand vaak gewond raakt als er een rebound plaatsvindt. Het is niet altijd zo schoon van een ervaring als het hoort te zijn. Aan het eind van de dag gebruiken rebounds het lichaam en de emoties van iemand anders als een krabpaal om te proberen de restanten van de voormalige geliefde weg te klauwen.
Ik kan schadelijk gedrag zien, want dat is alles wat ik al lang wist. Kijk, ik werp niet alleen schaduw en zeg dat ik heiliger ben dan jij. Ik wil alleen maar zeggen dat ik zoveel over mezelf en mijn patronen heb geleerd dat ze nu gemakkelijk bij anderen te herkennen zijn. Elk aspect waarover ik heb gesproken, is iets dat ik zelf heb gedaan. Ik ben alleen maar aan het nadenken over hoe krankzinnig veel van dit gedrag is. Het is eigenlijk pijnlijk om het nu in de wereld te zien.
