The Smarter And Wiser You Are, The More Dating Sucks

Daten is een van de moeilijkste dingen ter wereld, en dat komt vooral omdat het vinden van een partner zoveel meer inhoudt dan alleen chemie en wederzijdse aantrekkingskracht. Ik ben weggegaan van de heetste gasten omdat ik diep van binnen wist dat ze niet goed voor me waren. Op dit moment ben ik er vrij zeker van dat mijn dating-leven een stuk eenvoudiger zou zijn als ik lagere normen zou hanteren. Dit is waarom:

Ik zou niet aan de toekomst denken. Ik ben geen gek iemand die mijn bruiloft fotografeert als ik een goede eerste date heb. Ik wil graag nadenken over mijn toekomst en waar iemand in zou passen. Mijn datingsite zou best geweldig zijn als ik hier niet over na hoefde te denken, omdat ik op dit moment gewoon plezier zou hebben en een partner zou kunnen vinden.

Ik zou de carrièresituatie van een man negeren. Als het me niet kon schelen hoe een man zo buiten zijn goede uiterlijk was, zou ik niet hoeven nadenken over wat hij doet om zijn brood te verdienen. Zijn baan zou totaal irrelevant zijn ... wat behoorlijk bevrijdend zou zijn. Het is niet zo dat ik super kieskeurig ben over iemands carrièrekeuze - ik wil gewoon bij iemand zijn die net zo gemotiveerd is als ik. Als ik oppervlakkig was, kon ik die druk wegnemen.

Ik zou mezelf een serieuze tijd besparen. Ik hoef niet één keer per week een uur te besteden aan het lezen van online datingsprofielen. Ik zou alleen berichten sturen aan jongens op basis van hun profielfoto's en kon alles negeren wat ze over zichzelf hadden geschreven. Dit zou niet de beste matches opleveren ... wat het hele punt zou zijn. Als ze schattig waren, zou dat genoeg zijn om ervoor te zorgen dat ik met hen uit wilde gaan.

Ik zou rode vlaggen kunnen vergeten. Het ergste van dating? Wanneer ik een coole nieuwe kerel ontmoet ... en dan verschijnen de rode vlaggen, schijnbaar uit het niets. Ik rek mijn hersens in een poging te bedenken welke situaties ik aankan en van welke ik weg moet lopen. Als ik een oppervlakkig persoon was, dan waren rode vlaggen verleden tijd en kon ik voluit vooruit met een nieuwe man, wat er ook gebeurde.

Ik zou voor heel andere kerels gaan. Natuurlijk, ik geef erom hoe iemand eruit ziet, want fysieke aantrekkingskracht is een soort van ding. Ik begrijp ook dat een man soms niet de beste eerste indruk maakt en dat het meer tijd kost om samen wat chemie op te bouwen. Dat betekent dat ik date jongens die het totaal tegenovergestelde zijn van bros en jocks. Niet mijn stijl. Als ik oppervlakkig was, zouden dat mijn typen zijn en misschien dat mijn relaties veel sneller zouden beginnen.

Ik zou nooit mijn BFF's sms'en voor een datingadvies. Waarom zou ik moeten? Ik zou aantrekkelijke jongens dateren en ik zou niet willen benadrukken dat ik een sms'je zou sturen of een van zijn berichten zou decoderen. Ik zou niet zoveel aan elke nieuwe datingsituatie denken als nu, en dat zou echt heel welkom zijn.

Ik zou bijna van relaties genieten. Op dit moment is dat een contradictio in terminis, maar het zou niet zo zijn als ik een oppervlakkige AF-persoon was. Ik zou in staat zijn om mijn brein af te zetten en te genieten van uitgaan met een coole nieuwe kerel in plaats van me af te vragen wanneer hij me eindelijk zijn vriendin gaat noemen. Ik zou hem blijven zien, zelfs als het duidelijk wordt dat hij de intentie heeft om me die titel ooit te geven. En ik zou er niet boos om zijn.

Ik zou mijn dealbreakers vergeten. Daten is vermoeiend omdat ik een idee heb van met wie ik wil zijn ... en wie ik niet. Hoewel dit dingen zou moeten vereenvoudigen, is het tegenovergestelde meestal waar. Ik ben het beu om alles en iedereen te analyseren en uit te zoeken wie er voor mij geschikt is. Het zou geweldig zijn om enthousiast over iemand te worden om onduidelijke redenen.

Ik zou een opwindender liefdesleven hebben. Ik probeer positief te blijven, maar het heeft geen zin om er woorden over te vertellen: mijn liefdesleven kan saaie AF zijn. Het is meestal een reeks eerste datums en verwarrende situaties. Ondiep zijn zou het vuur kunnen opvoeren en dat zou geen slechte zaak zijn.

Ik zou stoppen met benadrukken over het vinden van The One. Noem me naïef of noem me een hopeloze romanticus ... of gewoon een optimistisch persoon. Ik ben waarschijnlijk een mix van alle drie. Ik zou graag stoppen met benadrukken over mijn enige status en wanneer ik iemand ga zoeken. Als ik oppervlakkig was, zou mijn daten heel eenvoudig zijn, omdat ik nooit zou zweten dat ik nog steeds solo rol. Ik zou genieten van het proces van daten en dat zou dat zijn.