10 Tekenen dat je een onveilige bijlagestijl zou kunnen hebben
Onveilige hechtingsstijl bestaat voornamelijk uit angst. Het maakt je doodsbang voor allerlei dingen, zoals verlating, niet aardig vinden, enz. En het spreekt vanzelf dat dit veel problemen kan veroorzaken in relaties. Hier zijn enkele tekenen van dat je het misschien hebt.
Je worstelt met communicatie. Vanwege angst en onzekerheid, kun je moeilijk communiceren met een partner. Meestal vecht je om eerlijk en rechtlijnig te zijn, omdat je jezelf dan buiten jezelf plaatst om gekwetst te worden. In plaats daarvan verwacht je dat je partner je gedachten leest zonder dat je iets hoeft te zeggen.
Je vergelijkt je relatie met andere relaties. Je relatie voldoet zelden aan de hoge verwachtingen die je hebt voor liefde. Je blijft altijd meer willen, dus vergelijk je je relatie met andere relaties. Je kijkt naar andere mensen en denkt dat ze het beter hebben dan jij. In werkelijkheid heb je geen idee hoe hun leven eruit ziet, maar stel je je het best mogelijke scenario voor. Het is gewoon niet realistisch.
Je bent egoïstisch als het gaat om behoeften. Een relatie gaat over een compromis - je moet geven om te krijgen. Je hebt hier moeite mee omdat je altijd eerst je behoeften wilt stellen. Misschien heb je een partner neergezet die niet voor zichzelf spreekt, zodat je ermee wegkomt. Hoe dan ook, u hebt veel onderhoud nodig als het erom gaat aan uw behoeften te voldoen. Je eist veel te veel.
Je vervalst vertrouwen als je echt weinig tot geen hebt. Je weet dat het belangrijk is om vertrouwen te hebben in een relatie, maar je mist het helemaal. Als gevolg van het willen lijken alsof je alles bij elkaar hebt, ben je soms over de top met je schijnbare zelfvertrouwen. Maar binnen val je uit elkaar met onzekerheid. Veel partners kunnen dwars door je façade heen kijken, waardoor je je nog slechter voelt.
Je speelt hersenspelletjes. Je bent onzeker, dus je speelt spelletjes om de boel op te hitsen. Je vermijdt opzettelijk om je partner een tijdje terug te sms'en of je handelt op een passief-agressieve manier. Je doet dit omdat je niet het gevoel hebt dat ze genoeg aandacht aan je besteden of dat je je gewoon verveelt. Mindgames zijn jouw specialiteit en het duwt absoluut de geliefden in je leven weg.
Je doet serieus naar conclusies springen. Wanneer je partner iets zegt, ga je gang en vul je de lege plekken in. Je denkt dat je weet wat ze elke keer bedoelen, zelfs als het helemaal onduidelijk is. Als ze sms'en dat je iets vraagt, mag je aannemen dat ze kwaad op je zijn als je de toon niet over tekst kunt lezen. Dit patroon van springen naar conclusies vergiftigt je relatie omdat je in essentie iets aanneemt van een partner en de realiteit negeert.
Je raakt geobsedeerd door je partner. Waar de meeste mensen gevoelens voor iemand ontwikkelen, ontwikkel je een obsessie. Je denkt de hele tijd aan je partner. Misschien denk je dat ze je kunnen redden of repareren. In zekere zin zie je ze als bovenmenselijk. Deze obsessie is ongezond en hindert je dagelijkse activiteiten. U kunt bijvoorbeeld op het werk afstand nemen van uw werk en niet opletten, zodat u meer fouten maakt.
Je denkt altijd aan doemscenario's. Omdat angst je drijft, zijn er altijd scenario's rondzwervend in je hoofd over wat er mis zou kunnen gaan. Je denkt aan het ergst mogelijke dat zou kunnen gebeuren, zoals je partner die doodgaat op weg naar huis van zijn werk of de constante angst voor verlating. Dit soort denken drijft je gek, maar het voelt alsof je er niets aan kan doen.
Je bent doodsbang voor ontrouw. Omdat je zoveel angst hebt en je het ergste aanneemt, is ontrouw iets waar je je constant zorgen over maakt. Het is erg moeilijk voor je om te vertrouwen dat een andere persoon je niet zo zou pijn doen. Soms, als resultaat van je angst, ga je uit en vals je jezelf om te voorkomen dat je gekwetst wordt of bel je je partner wanneer ze echt niets gedaan hebben.
Je bent ambivalent over commitment. Je klampt je vaak vast aan een partner, of je hebt zoveel angst dat je je niet kunt indenken dat je dicht bij hen komt. Je zit zelden ergens in het midden, het zijn meestal deze extremen. Het vastklampen geeft je een onverzadigbaar honger en het wegduwen maakt dat je je wanhopig alleen voelt, maar je weet niet wat je anders moet doen.