Jezelf op de eerste plaats zetten is niet egoïstisch - het is slim

Er is veel druk op ons om zelfopofferend te zijn in relaties, op het werk en in het leven in het algemeen. Het is normaal om boven en buiten te willen gaan voor mensen en dingen waar je om geeft, maar op een gegeven moment moet je jezelf op de eerste plaats stellen. Egoïstisch zijn is geen slechte zaak, het is eigenlijk een van de slimste en gezondste dingen die je voor jezelf kunt doen.

Jij bent de enige die je nooit zal verlaten. Je bent geen slecht persoon omdat je eerst aan jezelf wilt werken. Relaties - romantisch of anderszins - komen en gaan immers. De enige persoon die je gegarandeerd nooit in het stof zal laten, is jij. Je leeft elke dag bij jezelf, dus waarom zou je niet je eerste prioriteit moeten zijn?

Niemand anders zal het werk voor je doen. Je moet de tijd nemen om je leven vorm te geven volgens je eigen doelen en dromen, want dat is wat volwassen zijn betekent. Je kunt je tijd niet aan anderen geven en hopen dat je onbaatzuchtigheid of puur geluk op de een of andere manier zal betekenen dat alles uiteindelijk goed komt. Dat is gewoon geen realistische afweging en het is niet iets dat van u mag worden verwacht. Als je iets wilt, werk er dan voor en maak je geen zorgen of iemand anders aan boord is.

Het is goed om doelen te hebben. Iets hebben (of meerdere dingen) die het waard is om te streven, is nooit iets om je voor te schamen. Hoewel je duidelijk geen egocentrische persoon bent zonder zorg voor de wereld om je heen, ben je ook niet echt zo egoïstisch dat je je kont kapot maakt om de dingen te bereiken die belangrijk voor je zijn. Het is wat je een vervuld, goed afgerond individu maakt, en dat is wat je als vriend / partner veel interessanter zal maken.

Het kan onbaatzuchtig zijn om zelfzuchtig te zijn. Je wordt een betere jij om op een dag een beter persoon te zijn voor degenen die je in de wereld tegenkomt. Als je in staat bent het gelukkige, gezonde, tevreden zelf te zijn waarvan je droomt om te worden, kun je de mensen om je heen in je beste kunnen helpen. Je moet de lange blik nemen en het beschouwen als een reis in plaats van een stop.

Soms heb je het nodig. Stel dat je dezelfde promotie als een werkmaatje van je hebt. Wat is technisch egoïstisch in deze situatie? Is het verkeerd van je om je hoed in de ring te steken voor iets waar je hard voor hebt gewerkt, gewoon omdat je weet dat je vriend het ook probeert? Soms moet je je richten op het veranderen van het idee van "egoïsme" in de mindset om jezelf voorrang te geven.

Je kunt niemand anders helpen tenzij je jezelf helpt. Ken je het hele "zet je zuurstofmasker op de eerste" ding? Het is overal van toepassing. Je kunt nooit een goede vriend, partner of vriendin zijn als je niet voor jezelf zorgt. Dat is een essentieel onderdeel van het proces en je kunt het niet negeren om de behoeften van andere mensen te laten rennen. Dat is gewoon een pad dat je uitgeput achterlaat en niets in je relaties kan bijdragen.

Je hebt maar zo veel middelen. Het kost veel om je eigen leven te leiden. Je weet dit, omdat je het nu meteen doet. Je moet voorrang geven aan wat een absolute behoefte is en wat een tijdje opzij kan worden gezet. Dit kan betekenen dat je een stap terug doet omdat je zo betrokken bent bij het leven van een geliefde terwijl je voor jezelf zorgt. Het is misschien moeilijk om te doen op het moment, maar als je eenmaal weer op het goede spoor bent, kun je wat meer van jezelf geven. Maar voorlopig moet je een beetje delegeren.

Er moet een balans zijn. Het is mogelijk om in één richting zo hard te leunen dat je uiteindelijk in zelfzuchtig gebied zou veranderen, maar je moet niet laten voorkomen dat de angst ervoor zorgt dat je jezelf voorop stelt. Je kunt erop rekenen dat je zo nu en dan incheckt en zeker weet dat je de mensen waar je om geeft nog steeds het soort liefde geeft dat je zou willen dat ze van je krijgen. Als je voelt dat je van de koers raakt, kun je altijd hergroeperen.

Je zult niet altijd zoveel tijd aan je door kunnen brengen. Er zal een tijd komen dat je jezelf niet voor het eerst in de dagelijkse sleur kunt plaatsen. Misschien is het een veeleisend werkproject, een partner die ziek wordt of een kind krijgt. Hel, zelfs de verantwoordelijkheid van een nieuwe pup betekent dat je niet zo zelfgericht kunt zijn als vroeger. Je mag nu zelfzuchtig zijn omdat je leven de ruimte ervoor heeft. Het is prima om te profiteren van deze tijd, hoe dan ook.

De dubbele standaard is gek. Wat kwalificeert als 'egoïstisch' kan sterk afhangen van de omstandigheid, maar het lijkt ook iets te zijn dat afhankelijk van geslacht lijkt te veranderen. Mannen worden nooit als 'egoïstisch' beschouwd om zich te concentreren op hun loopbaan. Ze worden gevierd omdat ze een hoge prestatie leveren. Aan de andere kant hebben vrouwen te maken met veel negatieve stereotypen om precies hetzelfde te doen. Je bent geen koude, harteloze trut omdat je de drive hebt om jezelf te verbeteren. Over de mentale wegversperring van die dubbele standaard heen kan echter moeilijk zijn.