Ik heb een Pothead gedaand en ik zou dat nooit meer doen

Toen ik voor het eerst met mijn pothead begon te daten, dacht ik dat hij de coolste was die ik ooit heb ontmoet. Hij was supergemakkelijk, zo grappig en een knaller om in de buurt te zijn. Toen besefte ik dat zijn leven vrijwel volledig draaide om wiet en hij was letterlijk 24/7 high, die vrij snel oud werd. Hier is waarom ik nooit een kerel zou kunnen dat nog regelmatig vuurt:

De wiet was altijd belangrijker dan ik. Als we weg waren en hij nog een slag nodig had, geloof je dat we onze plannen kort zouden maken, zodat hij thuis zou komen bij zijn waterpijp. Het was altijd het eerste dat hij deed nadat hij wakker werd, nog voordat hij zich omdraaide om mij goedemorgen te zeggen. Als ik terugkijk op onze relatie, kan ik niet ontkennen dat hij zeker meer van Mary Jane hield dan ik.

Ik voelde me alsof ik hem niet echt kende omdat hij altijd high was. Ik heb hem amper gezien toen hij niet high was, en toen ik dat deed, zag ik een enorm verschil. Hij zou super chagrijnig en ongeduldig zijn en geïrriteerd raken over elk klein dingetje dat ik deed. Het was raar om te denken dat ik niet eens wist wie mijn vriend was zonder de sluier van marihuana over zijn persoonlijkheid.

Hij praatte er de hele tijd over. Onze gesprekken eindigden op de een of andere manier altijd in de pot. Of het nu het verschil is tussen vapen en roken of het percentage THC in Sativa-soorten, dat probeerde ik in het begin te schelen, maar ik kreeg er uiteindelijk genoeg van om te horen wat de voordelen zijn van cannabinoïden. Krijg een leven, gast.

Ik had het gevoel dat hij me veroordeelde omdat hij niet kil was. De reden waarom ik deze kerel leuk vond, was omdat hij zo makkelijk in de omgang was. Hij zou ja zeggen tegen alles wat ik zei, het maakte hem niet uit of ik te laat was en altijd voor wat dan ook. Ik hield aanvankelijk van zijn relaxte houding, maar het deed me nogal nadenken over hoe onaangenaam ik eigenlijk was en ik kon vertellen dat hij dat ook dacht.

Hij had een hekel aan me dat ik niet hoefde high te worden om te kalmeren. Eén ding dat mij bij het verbreken verbaasde, was dat hij jaloers was dat ik geen onkruid nodig had en dacht dat ik daarom te goed voor hem was. Hij gebruikte marihuana om zichzelf te mediceren en ik dacht niet dat daar iets mis mee was, maar dat deed hij blijkbaar en hij dacht dat ik erop keek.

Hij had nooit geld. Ik was altijd verbaasd dat hij nooit geld had, ook al woonde hij bij zijn ouders. Ik kwam er al snel achter dat hij al zijn geld aan wiet besteedde en een van de redenen waarom hij uit elkaar wilde gaan, was dat hij me niet kon "veroorloven". Ik heb hem nooit gevraagd dingen voor me te kopen, maar hij had niet eens genoeg geld om normale datingsites te doen, zoals uit eten gaan, dus het begon irritant te worden.

Hij had nooit zin om iets spannends te doen. Stoners houden ervan om gewoon te zitten en naar de muur te staren en dat is precies wat we meestal deden. Als ik iets wilde doen dat te maken had met beweging, zou hij het nooit willen doen. Hij wilde altijd 'vegetarisch' zijn en ja, soms ook, maar het is belangrijk om nieuwe dingen uit te proberen als een paar. We hebben altijd alleen rondgehangen bij hem thuis en werden hoog. Niet echt mijn idee van plezier.

Ik voelde altijd de druk om high te worden, ook al wilde ik dat niet. Ik ben niet echt een roker. Ik rookte alleen maar op feestjes of wanneer mijn vrienden me er onder druk zouden zetten. Soms is het leuk voor me, maar soms word ik er paranoïde van, dus ik ben altijd heel voorzichtig met hoeveel ik rook en met wie. Mijn ex zou altijd "suggereren" dat ik een paar toeren zou nemen, zelfs als ik dat niet wilde. Ik zou het altijd doen om hem gelukkig te maken.

Hij rook altijd als wiet. In eerste instantie hield ik van de geur, maar toen begon het oud te worden. Ik wilde zijn huis niet altijd ruiken zoals ik in waterpoelen zwom. Ik zweer dat de stank nog steeds niet uit mijn kleren is.

We kwamen hierdoor altijd in de problemen. Of het nu is dat hij niet in de bar mocht omdat hij onkruid in zijn tas had of niet in staat was om uit te gaan voor Valentijnsdag omdat hij zijn laatste geld op een extra zeldzame soort blies, onze relatie werd altijd beïnvloed door zijn gewoonte en ik was tegen het einde ervan behoorlijk ziek worden. Ugh, nooit meer.