Ik verwacht toegang tot de telefoon van mijn partner en ik verontschuldig me er niet voor

Ik vertrouw 100% op mijn partner omdat we vanaf het begin open en eerlijk met elkaar zijn geweest. Die openheid houdt in dat ik op elk moment toegang heb tot de mobiele telefoon van mijn partner. Sommige mensen beoordelen me er misschien voor, maar hier is waarom ik het verwacht.

Ik begrijp waarom het gunstig is niet om alles te delen. Je moet vertrouwen hebben in een relatie, en veel mensen zouden beweren dat als je moet snuffelen, er natuurlijk een gebrek aan vertrouwen is. Ik begrijp het punt, maar ik denk niet dat het delen van telefoonwachtwoorden zo belangrijk is. Ik weet dat paren ook hun eigen leven en hun eigen vrienden nodig hebben en dat ze soms naar iemand anders moeten vragen over hun partners. Mijn partner en ik doen dit echter ook, dus we houden dat evenwicht in stand.

Ik denk niet dat er iets mis is met het niet delen van wachtwoorden voor mobiele telefoons. Voor de duidelijkheid, ik zeg niet dat mensen die het tegenovergestelde doen van wat ik doe op geen enkele manier fout zitten. Het kan absoluut onnodige stress op een relatie leggen, vooral wanneer een van de partners vindt dat snooping OK is en de andere niet. Ik denk dat elk paar uniek is, en wat werkt voor één relatie werkt mogelijk niet voor anderen. In ons geval is het wat voor ons werkt.

Naar mijn mening is er geen reden waarom ik geen toegang tot zijn telefoon zou moeten hebben. Ik zie niet in waarom het zo slecht is om telefoonwachtwoorden te delen. Het is niet alsof ik obsessief zijn telefoon check of hem beschuldig van valsspelen. Meestal gebruik ik het als hij rijdt en hij heeft me nodig om iemand een tekst of zo te sturen, en als ik dat doe, zie ik ook met wie hij nog meer heeft gesproken. Als hij niets te verbergen heeft, zou het hem niet moeten schelen als ik naar zijn telefoon kijk of niet.

In ruil daarvoor heeft hij ook toegang tot mijn telefoon wanneer hij maar wil. Het moet natuurlijk beide kanten op. Hij kan ook naar mijn telefoon kijken wanneer hij dat wil. Het is meestal om de mijne te gebruiken omdat hij de zijne of zoiets niet kan vinden. Hij checkt zelden op me omdat hij weet dat hij dat niet hoeft, maar hij kan het wel als hij de aandrang voelt. Ik heb geen reden om geheim te zijn. Er zijn veel voordelen aan het volledig open zijn op deze manier.

Het geeft me het gevoel dat ik hem zo goed ken. Ik krijg niet alleen te zien met wie hij praat en waar hij het over heeft, maar ik krijg ook te zien waar hij naar heeft gekeken. Het helpt zelfs om cadeau-ideeën te krijgen, bijvoorbeeld omdat we allemaal weten hoe moeilijk het is om voor mannen te winkelen. Over het algemeen heb ik het gevoel dat het delen van telefoons ons meer verbonden maakt omdat ik alles over hem weet, inclusief waar hij de laatste tijd in geïnteresseerd is geweest.

Het versterkt ons vertrouwen in elkaar voortdurend. We zouden elkaar zelfs zonder toegang tot elkaars mobiele telefoons vertrouwen, maar de openheid geeft ons troost, omdat we weten dat we geen reden hebben om elkaar niet te vertrouwen, omdat we elkaar kunnen controleren als we dat willen. Als een van ons ineens geheimzinnig werd over ons gebruik van de mobiele telefoon, zou het een enorme rode vlag zijn die meteen zou moeten worden aangepakt. Dit is echt gebeurd met een vriend van mij. Haar man begon willekeurig zijn telefoon van haar te houden en ze werd meteen achterdochtig. Blijkt dat hij haar bedroog.

Het helpt ons een open dialoog te houden over onze verwachtingen. We weten altijd met wie de ander heeft gesproken of met wie hij sms'de. Het feit dat we toegang hebben tot elkaars telefoons helpt het gesprek gaande te houden over wat we denken dat geschikt is of niet voor de andere persoon om te doen. Omdat we dit doen, vertellen we elkaar altijd waar we het over hebben gehad met onze vrienden, omdat het een gewoonte is geworden. Het is iets waar we ons voor binden.

Ik kijk zijn telefoon nu maar heel zelden na. Aan het begin van onze relatie zou ik af en toe zijn telefoon doornemen, wat mij gemoedsrust gaf (ik geef toe dat ik een beetje onzeker was). Als hij er een probleem mee had gehad, zou het anders zijn geweest en het zou een probleem zijn geworden. Het stoorde hem niet en hij was er echt begrip voor. En omdat hij altijd open is geweest over zijn mobiele telefoon, heb ik niet de behoefte om hem te controleren. Ik weet dat we op dezelfde pagina staan ​​over wat acceptabel is en wat niet en ik vertrouw hem volledig.

Hij heeft nog steeds zijn privacy. Ik hoef niet te weten waar hij elke seconde van de dag is, en hij mag doen wat hij wil, dus het gaat niet om controle of iets dergelijks. Hij heeft ook zijn vrije tijd en gaat uit met vrienden en ik controleer hem niet. En nogmaals, het gaat in beide richtingen. Misschien klink ik als een psycho voor sommige mensen, maar zo is het niet. Het is toegestaan ​​om elkaars telefoons te checken, wat voor ons werkt en het is positief voor onze relatie.