Ik ontmoette mijn online IRL perfecte match en het was een ramp
Mijn perfecte match op OKCupid was toevallig halverwege het land, maar het duurde niet lang voordat we de app hadden gedumpt voor sms'en, praten via de telefoon en Facetiming. Ik kon me niet voorstellen een betere combinatie te vinden en het gevoel leek wederzijds, maar het was zo bizar toen hij eindelijk naar me toe vloog om mij te bezoeken.
We hebben overal op afgestemd. Beiden geworteld in ons geloof, we hadden lange discussies over geweren, abortus, ras, seksualiteit en meer. Ik geloof dat we allebei eerlijk waren over waar we stonden en dat we elkaars gedachten en meningen respecteerden. Onze opvoeding had weinig gemeen, maar onze volwassen ervaringen en percepties hadden ons naar een plek gebracht waar we allemaal dezelfde dingen wilden.
We hebben alle belangrijke onderwerpen telefonisch behandeld en hadden niets om over te praten in persoon. Een paar uur nadat hij was binnengevlogen, zaten we onhandig tegenover elkaar op de food court in het winkelcentrum en moest ik gewoon de stilte doorbreken. Ik vroeg hem of er iets was dat hem verraste of anders in mij was. Hij zei dat 5'3 "lang niet zo kort was als hij zich had voorgesteld. Voer een ongemakkelijke lach in. En toen ik hem vroeg of er iets was dat hij wachtte om te bespreken tot we face-to-face waren, had hij niets.
We hadden onze tijd genomen. Ik geloof dat we ongeveer zes weken voordat hij op bezoek was geweest gepraat hadden, waarschijnlijk slechts drie voordat we hem hadden besproken bij het kopen van een kaartje. Maar dat was de enige toespraak die we hadden over gevoelens - "Ik wilde alleen maar zeggen dat ik echt in je geïnteresseerd ben en vroeg me af of je het leuk zou vinden om elkaar te ontmoeten." We hadden geen dierennamen voor elkaar, nooit gekruide dingen met een rondje telefoonseks, niets van dat alles. We bleven uit de buurt van de intimiteit en het was een verfrissende manier om te daten omdat ik snel val, zodra hij me babe noemt, ben ik verslaafd.
Er was geen duidelijke interesse, aantrekkingskracht of genegenheid. We begroetten elkaar niet met een knuffel, hielden elkaars hand vast terwijl we door de dierentuin liepen of lachten naar elkaar vanaf de andere kant van de tafel alsof we het echt leuk hadden. Sterker nog, het enige fysieke contact dat we zijn hele reis hadden was een ongemakkelijke kant-omhelzing toen ik hem bijna uit mijn auto op het vliegveld schopte.
We hebben bijna niets gedaan wat ik had gepland. Ik had mijn brein meer dan een week in de ban gedaan om leuke dingen voor ons te plannen. We hadden besloten dat hij zou kijken De laptop voor de eerste keer met mij en we zouden een bosbessen taart bakken - alles bij mijn ouders thuis, want hij stond erop dat mijn kamergenoten thuis zijn bij mij thuis. Niets van dat gebeurde. We gingen naar de dierentuin en verwierp elk ander idee dat ik had ondanks het feit dat we onze voorlopige route telefonisch hadden goedgekeurd. In plaats daarvan reed ik hem rond naar verschillende coffeeshops die hij op Instagram had gevonden.
Ik had hem waarschijnlijk naar huis kunnen brengen met al het rijden dat hij me liet doen. Stel je elke dag voor vijf dagen voor en eindig de nacht bij het benzinestation terwijl je je tank bijvult. Dit zou niet het ergste zijn van de wereld als je je date met een kus of meer had beëindigd, toch? Mijn stad is niet eens zo groot - hoe in hemelsnaam legde ik elke dag bijna 190 kilometer op mijn auto?
Hij wilde zijn tijd alleen doorbrengen. Ik reed de hele dag rond omdat hij duidelijk had gemaakt dat hij liever Netflix was en solo dan solo slenterde in plaats van met me rond te hangen. Hij zou zijn dag beginnen met het gratis ontbijt in zijn hotel, ik zou hem ophalen en we zouden iets doen voor de lunch en een ander Insta-waardig koffiekopje raken, en hij zou vragen om terug te gaan naar het hotel voor de rest van de dag. Ondertussen zat ik rondhangen bij het huis van mijn ouders en belde, wachtend op zijn tekst om me te vertellen dat hij honger had en wilde dat ik hem ophaalde voor het avondeten, waarna hij zou vragen naar huis te worden gebracht onmiddellijk omdat hij moe was en een lange dag had.
Hij had niet de hoffelijkheid om me te vertellen dat hij gewoon vrienden wilde worden. Ik kan precies het exacte moment bepalen waarop hij begon afstand te nemen. Hij startte vaak het gesprek over wie er zou verhuizen waar het zou lukken. Hij werkte thuis en had geen reden om naar kantoor te gaan, en ik begon net een carrière in marketing, dus het was logisch dat hij naar het Midwesten zou verhuizen. Maar toen ik naar voren bracht hoeveel hij van mijn geboortestad zou houden, denk ik dat het idee van toewijding hem op zijn kop zette en we nooit meer hetzelfde waren. Ik denk dat we echt van elkaars gezelschap zouden hebben genoten als we allebei hadden besloten vrienden te worden.
Hij zou stiekem weg eten. Hij zou zijn eten legitiem afslachten en dan naar het toilet verdwijnen. Ik voelde me overal zo gegeneerd en vroeg me af of wachtpersoneel kon vertellen dat mijn date niets met mij te maken wilde hebben. Ongeacht waar het toilet zich bevond ten opzichte van onze tafel, hij had deze perfecte timing waar hij op de een of andere manier op magische wijze zou verschijnen wanneer ik aan mijn laatste hapjes zou beginnen, en dan me haastte om mijn tas te pakken zodat we konden vertrekken.
Ik heb nog nooit van hem gehoord. Verrast? Ik was. Terwijl ik hem de kofferbak op het vliegveld gaf, bedankte hij me dat hij zo vrijgevig was met mijn tijd nadat hij me had verteld dat hij, als hij grote afstand zou gaan doen, er gewoon zeker van wilde zijn dat het goed was. Het moet hem nooit zijn opgevallen hoe egoïstisch en onachtzaam hij voor mij was geweest. Ik verwachtte dat hij dat in het vliegtuig had verwerkt en zich verontschuldigde zodra hij was geland, maar het is bijna twee jaar geleden dat hij waarschijnlijk met iemand anders koffiewinkels verkent - natuurlijk op zijn kosten natuurlijk.
