Ik ontmoette The One maar hij is 7 jaar jonger dan ik
Ik ben altijd open geweest voor alles wat het universum voor mij heeft, en daarom ben ik met allerlei soorten mensen uitgegaan van allerlei soorten achtergronden. Deze ervaringen hebben me geleerd om mensen te accepteren voor wie ze zijn en om flexibel te zijn, maar een relatie met een man die zeven jaar jonger is dan ik, heeft me tot het uiterste gedreven.
Hij handelt zijn leeftijd. Mijn vriend is 25 en hij gedraagt zich zo. Daar is niets mis mee, behalve dat ik 32 ben. De extra jaren die ik heb, hebben me volwassener gemaakt. Ik wil hem niet dwingen iets te worden dat hij niet is, maar ik wil ook geen afspraak maken met iemand wiens volwassenheidsniveau niet hetzelfde is als het mijne. Het probleem is dat er zoveel geweldige dingen over hem zijn. Hij tikt zoveel vakjes maar ik vrees dat zijn gebrek aan volwassenheid een probleem zal worden. Al het gepraat over vrouwen die met jongere jongens zijn uitgegaan en verbrand zijn, maakt alleen maar meer zorgen over waar deze relatie naartoe gaat.
Ik kan zien dat hij begint te veranderen op basis van wat ik tegen hem zeg. Ik denk dat groeien en een beter persoon worden in elke relatie goed is, maar ik maak me zorgen dat mijn vriend zichzelf vormt tot mijn ideale man. De laatste paar maanden is hij gestopt met uitgaan en veel stomme dingen met zijn vrienden doen. Ik wil hem niet dwingen iets te worden dat hij niet is. Ik wil dat hij een goede partner voor me is maar ook de zijne eigen persoon.
Ik heb het gevoel dat ik hem van zijn jeugd beroof. Ik had al mijn plezier in mijn twintiger jaren en ik heb nog steeds plezier nu ik het een ander soort plezier zal zijn. Mijn vriend blijft me vertellen dat hij het niet erg vindt om wat sneller op te groeien, maar ik maak me zorgen dat hij niet de dingen zal ervaren waarvan hij zou moeten terugkomen om ons te achtervolgen. Ik wil niet omgaan met een man die een midlifecrisis heeft omdat hij geen plezier had in de twintig.
Zijn familie vindt me niet leuk. Ik moet vermelden dat ik zijn familie maar twee keer heb ontmoet, maar de sfeer die ik krijg van hen is dat ze onze relatie niet goedkeuren. Zijn zuster maakte zelfs een openhartige opmerking over hoeveel hij is veranderd en vroeg hem of het door mij was. Ik wil geen spanning creëren in zijn familie of trouwen in een gezin waar niemand me leuk vindt.
Ik weet niet of hij er klaar voor is om vader te worden. Als een vrouw van een bepaalde leeftijd, voel ik dat mijn biologische klok tikt. Zoveel van mijn vrienden die maar een paar jaar ouder zijn dan ik hebben vruchtbaarheidsproblemen. Ik wil niet te lang wachten en dezelfde gevolgen ondervinden. Het enige probleem is dat ik niet weet dat mijn vriendje klaar is voor kinderen en ik wil hem niet dwingen te zijn.
Ik vraag me af of er altijd een rijpheidskloof tussen ons zal zijn. Ja, mijn vriend heeft het afgelopen jaar veel opgroeien gedaan, maar hij zal altijd zeven jaar achter mij blijven. Terwijl ik me probeer in te werken in junior management, begint hij net in de bedrijfswereld. Zoveel van wie ik ben en de volwassenheid die ik heb, komt voort uit mijn levenservaringen. Ik ben bang dat na verloop van tijd ik het gevoel zal hebben dat hij een stap achter me is. Ik ben bang dat ik altijd het gevoel zal krijgen dat hij niet mijn gelijke is, wat verschrikkelijk klinkt, maar het is waar.
Mensen verwarren hem altijd voor mijn jongere broer. Ik weet dat de mening van andere mensen er niet toe doet, maar het voelt raar als we in een restaurant gaan en iemand neemt aan dat we familie van elkaar zijn. Ik wil dat iedereen die ik tegenkom begrijpt dat hij mijn man is, niet zijn wenkbrauwen optrekt als ik zeg dat deze jong uitziende 25-jarige man mijn vriend is.
Mijn vrienden en familie twijfelen eraan of hij bij mij blijft. Iets wat we allemaal weten over jonge mannen is dat ze de neiging hebben schilferig te zijn. Ik zou graag willen zeggen dat de gedachte dat mijn vriend me verlaat nog nooit bij me opgekomen is, maar dat zou een leugen zijn. Toen ik 25 was, wist ik niet wat ik wilde. Hoe kon hij? En als hij dat doet, hoe zeker kan ik zijn dat hij in 10 jaar hetzelfde zal willen?
Ik maak me zorgen dat we elkaar zullen kwalijk nemen. De realiteit van onze situatie is dat we ons op verschillende plaatsen in ons leven bevinden. Als we op mijn tempo gaan trouwen en kinderen krijgen, maak ik me zorgen dat mijn vriendje het kwalijk neemt dat hij al vroeg in een meer volwassen levensstijl is beland. Als we daarentegen in zijn tempo gaan, maak ik me zorgen dat ik hem zal kwalijk nemen als ik om een of andere reden geen kind kan krijgen. Ik merk dat ik verscheurd ben zoals ik nog nooit ben geweest. Ik ben er vrij zeker van dat mijn vriend "The One" is, ik wou dat we dezelfde leeftijd hadden.
