Ik verhuisde met een man na slechts 1 maand & had er nooit spijt van

Ik ontmoette zijn ouders op de eerste date. Een maand later zijn we samen naar zijn universiteitsappartement verhuisd. We deelden een slaapkamer, een badkamer en een kast. We hebben gevochten, we hebben gelachen, we hebben elkaar geëxtrapoleerd, maar het belangrijkste is dat we hebben geduurd. Zes jaar later en nog steeds samenwonend (maar in een huis en niet in een klein, groezelig universiteitsappartement), heb ik er geen spijt van dat ik zo snel ben ingetrokken, en dit is waarom:

Ik leerde heel snel of dit wel of niet zou standhouden. Als je in het vuur gegooid wordt, leer je heel snel of de samenwerking al dan niet gaat werken. Het was ongelooflijk makkelijk om met hem samen te wonen, dus ik wist dat hij iemand was met wie ik kon leven. Dat is belangrijk.

We werden een team. We moesten leren samenwerken op alles, van het schoonmaken van het appartement tot het plannen van de badkamer en boodschappen doen. We moesten de slaaptijden bepalen en wanneer we alarmklokken moesten instellen. Nu is het eenvoudiger om onze routines te beheren, maar het was een belangrijke hechtingservaring.

We hebben geleerd hoe het leek om afhankelijk te worden. Dit klinkt raar, maar als je voor het eerst met iemand samenwoont, is het moeilijk om ze niet in elk onderdeel van je dag te laten opnemen. We werden op een ongezonde manier afhankelijk van elkaar, maar toen we het eenmaal wisten, konden we het veranderen. Ik ben blij dat dit in de beginjaren is gebeurd, omdat het de volgende jaren gemakkelijker maakte en we ons allebei meer op ons gemak voelden met het verkrijgen van enige onafhankelijkheid.

We leerden geld als paar beheren. Dit was het moeilijkste om te leren en we hebben het nog steeds niet uitgevonden. Als u samenwoont, deelt u rekeningen. We hebben elkaars koopgedrag geleerd en hoe we ze samen al vroeg kunnen beheren. Nogmaals, dit maakte de volgende jaren een beetje gemakkelijker omdat we samen grotere aankopen begonnen te doen.

We hebben geleerd wat elkaar boos maakt. Het maakt me kwaad als hij zijn ondergoed op de grond laat liggen. Het maakt hem kwaad als ik mijn make-up op de wastafel in de badkamer laat liggen. Dit wetende heeft ons in staat gesteld om onze gewoontes aan te passen. Maar we hebben in elk geval begrepen hoe we ermee moeten omgaan.

We hebben geleerd om elkaar snel alleen te laten. Het is belangrijk om je partner ruimte te geven als hij die nodig heeft. Dit zijn goede lessen om te leren, omdat het je veel nutteloze argumenten zal besparen.

We hebben geleerd hoe we daar voor elkaar kunnen zijn. Dit was handig om te leren in de vroegste stadia van onze relatie, want later in de relatie, toen er serieuze dingen gebeurden, wisten we hoe we de rots moesten zijn die we nodig hadden.

We zijn eerst vrienden geworden. Leven met iemand maakt die persoon meer dan alleen een significante ander. Wanneer de romantiek en de opwinding om iemand elk weekend te zien verdwijnen, is de nieuwheid om iemands hand vast te houden verdwenen en worden kussen reguliere in plaats van nerveuze eindes naar een nacht, alles wat overblijft is vriendschap. En sinds we vrienden werden voordat we werkelijk werd verliefd, we zijn dichterbij dan we ooit dachten dat we zouden kunnen zijn.

We hebben geleerd hoe te spelen. Spelen met je significante andere gebeurt meestal pas op een later moment in een relatie als de comfortniveaus dieper worden. Nou, als je met iemand samenwoont, ontwikkelt het comfort zich veel sneller. Daarom speel je eerder en vaker. En als je eerder en vaker speelt, is je relatie veel leuker.

Als laatste, maar absoluut niet als minste, leerden we seks te hebben. Ik bedoel niet het soort van leren van de basisvogels en de bijen. Ik bedoel, we hebben heel snel geleerd wat elkaar heeft aangevinkt, en we hebben geleerd wat het seksleven van elkaar vereist. Kortom, we vielen al vroeg in een zeer succesvolle seksuele routine die de seks de afgelopen zes jaar heeft gemaakt, nou ja, geweldig.