Ik heb een man nodig die veel meer in mij is dan dat ik in hem ben

Verliefd worden is de eerste paar keer een geweldige ervaring, maar na een tijdje is het meer angstverwekkend dan opwindend, vooral als ik weet dat het vaker wel dan niet niet goed eindigt. Ik geniet nog steeds echt van de high die ik krijg als ik tegenwoordig voor iemand val, maar ik wil niet langer de persoon zijn die van meer houdt. Dit is waarom:

Ben daar geweest, heb dat gedaan, heb de T-shirt. Ik heb in de loop der jaren veel relaties gehad en op dit punt is de nieuwigheid eraf. Ik heb nu meer realistische verwachtingen van liefde, omdat ik weet dat het niet zo groot, eeuwig of uniek is als films of romans het laten zijn. Ik heb te veel van die eerste opwinding voorzien en het werd uiteindelijk niet beantwoord - althans niet op het niveau dat het moest zijn om stand te houden. Hierdoor sta ik mezelf nog toe om de dingen te voelen die ik van nature voor een man voel, maar ik ben een keer te vaak in de buurt geweest om all-in te gaan - ik wil dat HIM dat doet, voor één keer.

De grootste hoogte komt van het feit dat hij weet dat hij in mij is. Ik ben op een leeftijd dat ik geen gevoelens kan hebben voor iemand die er geen heeft voor mij. Als ik zie dat er geen sprake is van reciprociteit, verlies ik interesse. Dat betekent niet dat ik de aandacht van een man trek als ik zelf geen gevoelens voor hem heb, maar als ik weet dat hij mijn type is, heb ik hem nodig om me twee keer zoveel na te jagen als ik hem om me geïnteresseerd te houden. Als hij spelletjes wil spelen, dagenlang wil verdwijnen of mijn teksten wil negeren, zal ik niet proberen excuses voor hem te maken. Hij is gewoon niet geïnteresseerd, dus ik ook niet.

Ik heb geen energie voor iets dat bestaat in een fantasieland. Ik heb het gewoon niet in mij om 100 procent voor iemand te staan ​​als hij alleen bereid is om me 50 procent terug te geven. Het vereist zoveel van mijn mentale en emotionele reserves en eerlijk gezegd, ik heb betere dingen te maken met mijn tijd en energie. Ik weet inmiddels dat het weggeven van mijn hart aan een man die zich niet op dezelfde manier voelt, gepaard gaat met een prijs. Het klinkt misschien een beetje flauw, maar ik bewaar mijn liefde voor iemand die het echt verdient.

Ik ken mijn waarde en ik wil dat hij het ook weet. Ik weet dat ik veel te geven heb, maar als de man met wie ik aan het daten ben niet kan zien hoe goed ik ben, waarom zou ik dan gevoelens voor hem hebben? Uiteraard ben ik niet perfect en heb ik zeker mijn eigenaardigheden en onvolkomenheden, maar dat betekent niet dat ik geen serieuze vangst ben. Het wordt tijd dat ik begin met jongens die dat vanaf het begin erkennen en waarderen.

Ik heb iemand nodig die mijn gebruikelijke rol een keer speelt. Ik ben een hopeloze romanticus en een alles of niets soort gal. Tot nu toe kon ik KINDA niet als iemand leuk vinden - ik viel of viel hard voor hem. Geen wonder dat ik voor de verkeerde jongens bleef vallen, alleen om op een dag te beseffen dat de gevoelens niet wederzijds waren zoals ik me had voorgesteld. Laten we eerlijk zijn - er is altijd één persoon in elke relatie die meer gevoelens heeft dan de ander. Ik wil niet langer dat die persoon mij is.

Ik kan mannen gemakkelijker doorzien dan vroeger. Ik zet niemand meer op een voetstuk. Een kerel is misschien slim, charmant en sexy AF, maar dat betekent niet dat hij perfect is of dat hij beter is dan ik. Als ik veel verschillende soorten jongens heb gedateerd, betekent dit dat ik nu de rode vlaggetjes kan zien, maar het betekent ook dat ik dingen als basale vriendelijkheid, nederigheid en vrijgevigheid heb leren waarderen. Iemand die deze kwaliteiten niet heeft, is niet goed genoeg voor mij.

Hoe ouder ik word, hoe meer emotionele behoeften ik heb. Toen ik jonger was, voelde het geweldig om halsoverkop voor een kerel euforisch te worden. Tegenwoordig heb ik meer nodig dan een storm van hormonen om me geïnteresseerd en vervuld te houden. Ik moet zien en voelen dat een man volledig en volledig gek op me is en dat hij bereid is om het werk in te zetten om een ​​echte relatie met mij te hebben. Anders, wat is het punt? Casual is niet mijn ding.

Het is verbazingwekkend intens te beminnen en dat verdien ik.  Het is een ongelooflijk gevoel echt door iemand geliefd te zijn. Ik wil bij een man zijn die er voor me wil zijn, voor me zorgen als ik ziek thuis ben, bloemen voor me kopen als ik beneden ben, of me alleen maar verrassen als ik een glimlach op mijn gezicht zie. Ik wil me geliefd en veilig voelen, en niet mijn maag is veranderd, omdat iemand die ik dacht te zien me heeft ghosted.