Ik ben blij met mijn vriend, maar ik kan het niet helpen, maar vraag me af of er iemand beter is
Ik ben het soort meisje dat altijd denkt dat het gras groener is aan de andere kant, vooral als het gaat om relaties. Ik hou van mijn vriend, echt waar, maar soms droom ik van een leven met iemand anders.
Hij is niet perfect. Deze man van mij is geweldig. Hij is geduldig, vriendelijk, gevoelig voor mijn emoties en zou nooit iets doen om me pijn te doen. Ik sta op als ik naar zijn gezicht kijk. Er zijn echter kleine dingen die me soms irk en ik weet niet zeker of dat is gewoon de manier waarop liefde is of dat er iemand is die een perfecte 10 in alle categorieën kan zijn. Hij is niet perfect en ik betrap mezelf altijd op de vraag of er iemand anders is die er is.
Iedereen zegt dat ik buiten zijn klasse ben. Het zorgt er niet voor dat ik minder van hem hou, maar als we in het openbaar zijn, weet ik dat mensen denken dat ik aantrekkelijker ben. Verdorie, ik ben er vrij zeker van dat hij het ook denkt. Ik ben niet iemand die mensen beoordeelt op uiterlijke verschijningen - sterker nog, ik predik regelmatig dat het is wat er aan de binnenkant is dat telt. Ik betrap mezelf er soms echter wel op dat ik een tweede blik werp op de hete gast die voorbij komt, en misschien komt dat omdat ik zo'n vent eigenlijk verdien. Gewoon een beetje stof tot nadenken.
Ik ben gelukkig, maar ik zou gelukkiger kunnen zijn. Ja, mijn vriend maakt me blij ... maar wat weet ik van geluk? Wat als ik gelukkiger zou kunnen zijn en ik het gewoon niet weet? Ik bedoel, ik wil niet alleen "tevreden" zijn met mijn vriendje - ik wil extatisch zijn. Ik wil over de maan zijn. Ik wil overeind komen, kan niet praten, kan niet in LIEFDE slapen met hem. Misschien ben ik met de verkeerde persoon ...
Het vooruitzicht om iemand nieuw te daten maakt me meer opgewonden dan mijn vriendje op lange termijn te daten. Ik ben helemaal voor de nieuwigheid, vooral als het gaat om relaties. Is het verkeerd dat ik super opgewonden zou zijn om op date te gaan met een willekeurige vreemdeling? Misschien zelfs meer opgewonden dan ik zou zijn als mijn vriendje voorstelde? Ik weet niet of dit komt omdat ik met de verkeerde persoon ben of omdat ik alleen bedoeld ben om single te zijn ...
Ik weet nog niet echt wat ik wil in een partner. Misschien is mijn behoefte om met andere jongens de mogelijkheden te verkennen, omdat ik dat niet doe weten zeker wat voor een vent ik zelfs leuk vind! Mijn vriend is leuk en grappig en schattig en prima - maar ik denk niet dat ik de gelegenheid heb gehad om mijn voorkeuren in een man echt te leren kennen. Ik wil het hele menu proberen, niet alleen krijgen wat de laagste prijs heeft.
Ik ben bang dat ik mijn zielsverwant zal missen. Ja, ik geloof in zielsverwanten, en zo nu en dan praat ik met een man (die niet mijn vriend is) en denk: "Verdomme, ik maak echt contact met je, ik wou dat ik hier echt op kon reageren". Ik weet gewoon dat er een perfecte match voor me is en iets diep vanbinnen vertelt me dat het niet mijn huidige vriend is.
De lente komt eraan.De lente is het seizoen van liefde. Bloemen beginnen te ontkiemen, we beginnen meer huid te laten zien en de zon komt naar buiten om ons te inspireren om weer lief te hebben. Ik hou ervan om in de winter een solide partner te hebben om mee te knuffelen, maar voor mij gaat alles over mogelijkheden en nieuwheid - kun je een meisje de schuld geven van het dromen van een nieuwe start?
Ik ben een grote idealist als het gaat om relaties. Ik heb een alles of niets soort van houding als het gaat om relaties. Als het niet 100 procent perfect is, dan doe ik het niet goed. Mijn gedachten beginnen meteen te denken aan alle jongens met wie ik zou kunnen zijn, die me waarschijnlijk niet gekwetst, boos, verdrietig of wat dan ook de emotie zou hebben gegeven die hij me heeft doen voelen. Voor mij moet liefde perfect zijn - en dat gebeurt zelden met mijn huidige partner.
Het is niet schadelijk om alleen maar te kijken. Ik doe niets verkeerd door gewoon het denken over het zijn met andere jongens, zolang ik er niet naar handel. Het is allemaal maar een mogelijkheid. Aan het eind van de dag wil ik gewoon bij de juiste persoon zijn, en ik ben niet zo naïef om te denken dat het de persoon moet zijn met wie ik op dit moment samen ben.
Als ik echt gelukkig was in mijn relatie, dan zou ik me niet afvragen, zou ik dat doen? Het feit dat ik zelfs overweeg om samen met andere mensen naast mijn vriend te zijn, is een duidelijk teken dat ik niet zo blij ben als ik in mijn huidige relatie kan zijn. Misschien is het een goede zaak dat ik niet verblind word door liefde. Als er iets is, houd ik mijn kansen om de perfecte partner te vinden die veel hoger is.
