Mijn vriend voegt toe aan mijn leven, maar hij is niet mijn alles - en dat is hoe het zou moeten zijn

Ik zie het voortdurend - mensen raken in relaties en maken hun andere helft tot het centrum van hun universum. Natuurlijk snap ik het - ze zijn verliefd en hun partner betekent alles voor hen. Toch is er leven buiten elke relatie, of in ieder geval zou moeten zijn. Dit is waarom mijn man nooit mijn alles zal zijn.

Ik ben een onafhankelijke vrouw met mijn eigen leven. Ik heb geen vent nodig! Begrijp me niet verkeerd, het is geweldig om iemand in mijn leven te hebben die om me geeft en het beste voor me wil, maar ik kan het prima redden zonder een, heel erg bedankt. Ik heb het tenslotte in het verleden ontelbare keren gedaan, dus ik weet dat ik perfect in staat ben. Als je naar de statistieken kijkt, heb ik technisch gezien het grootste deel van mijn leven alleen doorgebracht en dat heb ik goed gedaan!

Ik heb geleerd van fouten in het verleden. Als je eenmaal een relatie hebt gehad waarbij je je vriendje alles hebt gemaakt, doe je het niet meer. Het zal waarschijnlijk op het einde vreselijk mis zijn gegaan - nou, het deed het voor mij! Ik maakte hem mijn enige focus, het viel allemaal uit elkaar, en ik draaide me op een dag om en vroeg me af waar mijn vrienden in godsnaam naartoe gingen. Het blijkt dat ze het beu zijn om altijd de beste te zijn voor mijn vriend. Gelukkig vergaven ze me, maar toch - les geleerd.

Ik heb de leiding over mijn eigen geluk. Zodra je op je andere helft gaat vertrouwen om je gelukkig te maken, begint het probleem. Natuurlijk, het is prachtig als ze die kleine dingen doen waarvan zij weten dat ze je een glimlach toebrengen, maar geloof me, het is gevaarlijk om er alleen op te vertrouwen voor je geluk. Zoals ik steeds zeg, heb ik dit eerder gedaan en het was niet cool! Ik legde in wezen veel te veel druk op mijn andere helft en had verwachtingen die veel te hoog waren, dus er was geen manier om hem in de hel elke dag te ontmoeten. Dan zou ik boos op hem worden, hem de schuld geven van mijn ongeluk, en het zou in veel, vele argumenten resulteren! Moraal van het verhaal? Gal moet haar glimlachen op haar eigen gezicht.

Ik moet me soms ook op mezelf concentreren. Ik ben nog steeds zo jong met een overvloed aan dingen die ik in mijn leven wil doen, dus waarom zou ik dat compromis sluiten voor een kerel? Ik zou het niet moeten doen. Mijn huidige vriend accepteert alles wat ik wil doen, ondersteunt me en laat me gewoon doorgaan. Het is zo belangrijk om tijd voor jezelf en tijd voor je andere helft te hebben. Ik hou zoveel van mezelf als, zo niet meer dan, mijn vriend

Ik wil tijd vrijmaken voor de andere mensen in mijn leven. Je geliefden kunnen zich verwaarloosd voelen als je een relatie hebt, dus het is belangrijk om dat niet te laten gebeuren. Natuurlijk, ik geef prioriteit aan mijn vriend, maar ik geef ook prioriteit aan de andere speciale mensen in mijn leven. Ik zorg ervoor dat ik mijn tijd goed beheers, dus ik heb het juiste evenwicht. Soms, als mens zijnde, zou ik dat evenwicht kunnen verknoeien, maar als ik mijn verleden ken, zal een geliefde me er altijd op aanspreken.

Ik weiger om een ​​ranger te zijn in fase vijf. Laten we eerlijk zijn - we zijn er allemaal geweest. We hadden allemaal een relatie waarbij we constant in de zak van de ander zaten. We hebben ze niet uit het oog verloren, we hebben ze met vragen gebombardeerd en we waren over het algemeen gewoon erg onaangenaam. Nee? Alleen ik dan. Ik weet niets over jou, maar ik wil niet iemand zijn die haar vriendje nooit laat ademen.

Ik wil hem niet wegsturen. Als je uiteindelijk een ranger van fase vijf wordt, is het dag en dag vriendje en hallo één leven lang. Het is natuurlijk prettig dat je vriend zich geliefd voelt, maar laten we de arme man niet overrompelen. Te behoeftig zijn is niet bepaald een aantrekkelijke kwaliteit. Trouwens, dames - we hebben echt geen mannen nodig, we willen ze gewoon. Het is belangrijk om het verschil te kunnen zien.

Ik heb ademruimte nodig. Geen van beide partijen wil verstikt zijn in een relatie. Als een introvert, zeker, ik ben graag in de buurt van mensen, maar ik hou er ook van om alleen te zijn. In mijn ervaring is het hebben van zelfzorgtijd van groot belang om een ​​relatie succesvol te maken.

Mijn carrière betekent veel voor mij. Natuurlijk is mijn relatie belangrijk voor mij, maar mijn carrière ook. Het is absoluut noodzakelijk om het evenwicht te herstellen met je vriend en geliefden, maar het is ook noodzakelijk om een ​​goede balans tussen werk en privé te krijgen. Werk geeft ons een doel in het leven - het geeft ons een reden om elke ochtend uit bed te komen. Naast een vriend, geliefden en onszelf, moeten we op de een of andere manier ook leren hoe we jongleren met werk. Oef. Is het niet leuk om een ​​duizendjarige vrouw te zijn??

Het is misschien te veel te snel. Veel mensen lijken tegenwoordig relaties te haasten. Ze zien elkaar elke dag na een date met een maand, komen na zes maanden samen en gaan binnen het jaar trouwen. Elk voor hun eigen en dat alles, maar serieus, wat is de haast? We hebben ons hele leven om al dat spul te doen. De sleutel is om je partner te leren kennen - ik bedoel, werkelijk leer ze kennen - en zorg dat ze de juiste zijn voor jou. De relatie zal waarschijnlijk zo langer duren. En vergeet niet om jou te blijven doen. Je relatie en je leven als geheel zullen er beter voor zijn.