De nare voeten van mijn vriend gaan ons laten uiteenvallen

Ik weet dat het alleen maar teennagels zijn, maar het gebrek aan zelfzorg van mijn vriend is hier de verborgen kwestie. Trouwens, dat zijn ze echt dat slecht - we hebben het hier over echte roofvogelklauwen.

Mijn knuffelvriend heeft nu scherpe wapens. Ik ben dol op knuffelen in bed, op de bank, waar het ook echt mogelijk is. Het is echter heel moeilijk om van een intiem moment te genieten wanneer ik constant wordt geschraapt en gestoken door de wapens die hij op zijn tenen heeft gekweekt. Ze zijn echt scherp en er is zelfs bekend dat ze bloed putten wanneer ze tegen mijn benen in bed kruipen! Ik ben zo klaar. Ik heb geen vriend nodig die wordt geleverd met een maandelijkse tetanus-opname.

Bovendien zien ze er walgelijk uit. Natuurlijk doen ze dat. Niemand kan de lange teennageluitstraling eraf halen. Zelfs Jott Lawrence niet. Hij houdt tenminste zijn roofvogelklauwen schoon, het kan nog erger zijn! Ik hoop alleen maar dat deze slechte gewoonte niet naar zijn vingernagels vertaalt, dat zou me gewoon over de rand sturen.

Ik ben helemaal voor het onderhoud van voeten. Ik geef mezelf elke maand een volledige pedicure thuis. Voeten zijn niet het mooiste lichaamsdeel in het algemeen, dus ik wil dat de mijne er zo goed mogelijk uit ziet. Ik schraap alle dode huid af, trim en vorm mijn nagels en eindig met een paar lagen gelpolish, in Franse stijl. Ik doe het religieus. Meestal voor mij, maar ook voor hem. Ik wil niet dat hij te maken krijgt met mijn harde huid en hem ongewenste peeling geeft telkens als ik intiem wil zijn. Dus waarom maakt hij zo weinig uit? Zijn voeten zijn ook behaard met korstjes op de bodem. Ze lijken klaar om muizen op te pikken in plaats van zachtjes tegen mijn been te borstelen.

Ik krijg het gevoel dat hij er niet om geeft hoe hij eruit ziet. Het is een dunne lijn tussen comfort en zelfvoldaanheid. Ik ben bang dat hij naar de laatste kant is overgestoken, omdat we ons in dat deel van onze relatie bevinden, waar we meestal in het zweet leven en overvloedige hoeveelheden walgelijk lekker junkfood eten zonder angst voor het oordeel. Het is nog steeds belangrijk om een ​​deel van de tijd moeite te doen. Kom op, kerel, trek jezelf bij elkaar.

Wat raar is, is dat hij zich inspant op andere gebieden van zijn uiterlijk. Het voelt uit zijn karakter omdat hij trots is op elk ander aspect van zijn uiterlijk. Hij is erg kieskeurig over de kleding die hij draagt, welke kapper zijn haar knipt en hij plukt zelfs zijn unibrow. Het is alsof hij alleen maar geeft om hoe hij eruit ziet voor andere mensen en wanneer hij gekleed is. Zodra de kleren loslaten en ik en hij hem zijn, worden de teennagels en het achterhaar losgelaten. Lucky me.

Na een tijdje scheurt hij gewoon de overhangende nagels af. Ik zeur hem over het feit dat hij zijn teennagels vrijwel constant snijdt. Hij weet dat hij het moet doen, maar vindt op de een of andere manier nooit de tijd. Vorige maand had hij een wake-up call toen hij daadwerkelijk een gat in een gloednieuw paar sokken stopte. Maar in plaats van de klippers eruit te halen, besloot hij dat de snelste verwijderingsmethode gewoon was om ze eraf te halen. Nu zijn zijn nagels korter (nog steeds behoorlijk lang volgens de gebruikelijke teennagels), maar ze zijn allemaal aan de randen gerafeld en zelfs gevaarlijker dan toen ze net lang waren.

Hij laat zijn gescheurde nagelbotjes op de vloer liggen! Zijn "effectieve" rippingtechniek houdt ook in dat je de doodlopende weg helemaal over het appartement laat. Hij pakt ze nooit op om in de prullenbak te gooien en hij lijkt altijd zijn verzorgingen uit te voeren de dag dat ik net stofzuig. Ik doe alle schoonmaak in het huis, dus het voelt heel respectloos hoewel ik weet dat hij niet echt weet dat ik die dag twee uur grondig heb schoongemaakt.

Het is bijna een sandaalseizoen. Ja, het is nog steeds technisch lente, maar de zomer is net om de hoek. Als hij van plan is slippers te dragen en in het openbaar met me uit te zijn, moet er iets veranderen! Misschien zal het kennen van zijn tootsies in het warmere weer uitkomen, wat hem de kick geeft om zijn tenen in vorm te krijgen. Het werkte niet vorig jaar, maar ik hou nog steeds mijn vingers en netjes getrimd teennagels gekruist.

Ik begrijp niet waarom het hem niet stoort! Hij lijkt helemaal niet gefaseerd door zijn grove teennagels, de gaten in zijn sokken of zelfs het feit dat hij goed weet dat ik hem haat. Hij is ook een grote fan van voetwrijvingen en denkt er niets van mij te vragen zijn klauwen te masseren. Ik kan het niet helpen, maar denk dat als hij andersom was, hij nergens dichtbij zou komen. Ondertussen trek ik nog steeds de massageolie eruit en vind ik de innerlijke kracht om de zijne te aaien. Misschien is het tijd om hem zijn eigen medicijn te laten proeven. Kon ik maar mezelf ertoe brengen om mijn eigen teennagels te laten groeien tot zelfs de helft van de zijne.