Mijn ex en ik probeerden een gezamenlijk Facebook-account te hebben en het verwoestte onze relatie
Mijn ex en ik waren al vijf maanden aan het daten en we hadden al verschillende belangrijke relatiemijlpalen bereikt. Ik had een sleutel naar zijn plek die ik soms gebruikte en we hadden elkaar verteld dat we van elkaar hielden, dus toen hij voorstelde een gezamenlijk Facebook-account te maken, vond ik het een geweldig idee dat ons alleen maar dichterbij zou brengen. Fout!
Het zag er vreemd uit voor onze vrienden. Waarom zouden we in vredesnaam samen moeten werken en één account gebruiken om contact op te nemen met onze vrienden en familie? Ze waren in de war en ik weet zeker dat we er stom uit zagen. Een van mijn naaste vrienden vroeg me of alles in orde was tussen mijn vriend en ik. Dat had het eerste waarschuwingssignaal moeten zijn.
Het voelde gewoon raar. Elke keer dat ik iets op Facebook wilde plaatsen, moest ik dit doen vanuit het gezamenlijke account. Het werd raar omdat mijn BF wilde dat we alles samen deden vanuit dat account - elke foto die we hebben geüpload en elke status die we hebben bijgewerkt, moest een gezamenlijke actie zijn, een die we samen deden. WTF? We waren bijna aan elkaar geboeid!
ik ben mezelf verloren. Ik kon niet alleen een ruimte hebben die de mijne was en de mijne alleen. Ik moest alles wat Facebook met hem te maken had delen. Ik was niet langer Giulia, ik was Giulia en Billy. Iedereen begon naar die naam te verwijzen en het was misselijkmakend.
Het leek erop dat we ons verborgen of overcompenseerden voor iets. Je weet wel, als een affaire of een andere ontrouw. Ik bedoel, waarom zouden we anders zo proberen om er super verbonden en verliefd uit te zien? Ik weet zeker dat onze volgers hetzelfde dachten, vooral toen ze al onze gezellige vakantiekiekjes zagen. Ik besefte al snel wat mijn vriendin bedoelde toen ze vroeg of mijn BF en ik in orde waren.
We probeerden perfect te zijn. Soms kunnen sociale media met je hoofd knoeien, waardoor je wilt overkomen als absoluut perfect voor al je vrienden en volgers. Ik denk dat dat is wat er met ons gebeurde. We gaven te veel om hoe de wereld ons zag, maar we waren niet echt gericht op de kwaliteit van onze relatie.
We waren "fake connecting." We waren aan het verbinden op Facebook, maar wanneer hadden we het laatst echt contact met elkaar in het echte leven? Ik had altijd gedacht dat onze relatie solide was, maar nu ik er echt naar keek, wist ik het niet zo zeker. We waren zo gewend om samen te zijn dat ik niet weet of we echt gelijk hadden voor elkaar. Het duurde toen we ons slechte Facebook-account zagen om te beseffen dat we misschien niet echt zo geweldig waren als we dachten (of we wilden gezien worden als zijnde).
Het deed me beseffen dat ik te veel had gecompromitteerd. Ik merkte dat we gemakkelijk een gezamenlijk Facebook-account konden hebben omdat we allemaal dezelfde vrienden hadden. Waar waren al mijn eigen vrienden? Wanneer was ik het contact met zoveel mensen kwijtgeraakt? Door een gezamenlijk account te maken met mijn vriend zag ik dat ik veel had opgeofferd voor deze relatie, en het maakte me verschrikkelijk.
Het veroorzaakte veel gevechten. Ik wilde niet dat mijn vriend mijn privéberichten doorleest aan vrienden met wie ik dichterbij was dan hij. Ik bedoel, het was niet alsof ik iets verstopte - ik wilde gewoon wat verdomde privacy! Maar nee, het kwam over op hem alsof ik stiekem was. Verdorie.
Ik voelde me claustrofobisch. Na een tijdje begon ik op te merken dat we te dichtbij waren - niet alleen op sociale media, maar ook in het echte leven. We hebben alles samen gedaan en soms verveelde hij me. Ik was heel veel bezorgd om hem heen en door ons gezamenlijke Facebook-account voelde ik me nog nerveuzer. WTF gebeurde?
Het was tijd om het te verwijderen. Ik vertelde mijn vriend dat ik niet van alle negatieve dingen hield die plaatsvonden sinds we onze krachten bundelden op Facebook. Ik probeerde uit te leggen dat ik meer van mijn eigen leven wilde hebben in plaats van het gevoel te hebben dat ik mijn identiteit verloor door bij hem te zijn.
Hij deed het slecht. Ik denk dat hij dacht dat ik zei dat ik niet meer bij hem wilde zijn, maar dat was niet het geval. Ik moest gewoon mijn eigen leven in de relatie hebben: mijn eigen vrienden, mijn ruimte en enkele dingen die persoonlijk waren, zoals een bankrekening en een privébadkamer. Ik vind dat sociale media onderdeel moeten zijn van die lijst!
We konden geen compromis sluiten. Hoewel we teruggingen naar onze afzonderlijke Facebook-accounts (godzijdank), konden we elkaar halverwege deze problemen gewoon niet ontmoeten. Mijn BF leek de hele tijd super bij me te willen zijn en ik voelde me alsof ik werd gewurgd. Ik wou dat hij een beetje achteruit ging, maar hij kreeg niet dat een beetje ademruimte nodig was. Het hoefde niet te breken. Hoewel we nog een maand bij elkaar bleven, was het duidelijk dat we de relaties heel anders benaderden. Het zou niet werken dat we op de lange termijn samen zouden zijn, dus we moesten ook onze offline relatie verwijderen.
