Waarom vestigen zoveel geweldige vrouwen zich voor vreselijke jongens?

Hoe vaak heb je jezelf afgevraagd waarom je geweldige vriend met een totaal gaat? Hoe vaak heb je dat jezelf gedateerde serieuze verliezers? Waarschijnlijk meer dan je op één hand kunt rekenen (of allebei, om eerlijk te zijn). Dus waarom is dit zo gewoon bij geweldige vrouwen?

We zijn onzeker en onderschatten onze eigen grootheid. Waarom is het zoveel gemakkelijker om de positieve eigenschappen van andere mensen te zien dan om ze in onszelf te zien? We kunnen ons afvragen waarom onze mooie, eigenzinnige, interessante vriend genoegen neemt met het daten van jongens die het minder verdienen dan dat ze het verdienen, maar hoe vaak vragen we diezelfde vraag over onszelf? We dateren vaak jongens die zuigen omdat we niet noodzakelijk geloven dat we beter verdienen.

We maken er een gewoonte van. Zodra we verliezers beginnen te daten, kan het moeilijk zijn om die cyclus te doorbreken, ongeacht hoe geweldig je bent. Jongens die weten dat we ver uit de competitie zijn, zullen vaak dingen zeggen om ons zelfbeeld laag te houden en ons doen geloven dat we het verdienen om te daten met mensen die zo verschrikkelijk zijn als zij, zelfs als dat niet verder van de waarheid zou kunnen zijn. Het is een vicieuze cirkel en we laten het gebeuren.

We weten niet hoe we moeten eisen wat we verdienen. Omdat we soms worstelen met een gebrek aan vertrouwen, kan het moeilijk zijn om jongens te benaderen die daadwerkelijk aan onze normen voldoen. We zijn zo gewend aan het accepteren van welke stukjes we ook worden gegooid dat veeleisender gewoon niet vanzelfsprekend is. Hoe meer vertrouwen we hebben, hoe gemakkelijker het is om uit deze sleur te komen.

We hebben het gevoel dat we om de een of andere reden geen geluk verdienen. Dit kan komen door een negatieve ervaring in ons verleden, een fout die we hebben gemaakt of een beslissing die we betreuren. Hoe dan ook, we straffen onszelf en denken dat we het verdienen om ongelukkig te zijn of dat we onszelf moeten prijzen dat we niet ongelukkig zijn. Het is tijd om onszelf te vergeven en ons te realiseren dat we goede mensen zijn die goede dingen verdienen.

Onze vertrouwenskwesties leiden ons naar jongens waarvan we weten dat ze ons in de steek zullen laten omdat we een hekel hebben aan verrassingen. Omdat we een keer te vaak door jongens zijn genaaid, soms zijn we aangetrokken tot giftige soorten waarvan we weten dat ze ons alleen nog maar teleurstellen omdat we liever weten waar we mee te maken hebben dan onze hoop te krijgen met een potentieel goede kerel . Nogmaals, dit is vaak een self-fulfilling prophecy en moeilijk om te ontsnappen.

We denken dat we onszelf moeten veranderen als we 'De Ene' willen ontmoeten. Een van onze grootste onzekerheden is ons uiterlijk, en we hebben het gevoel dat we gewicht moeten verliezen, ons haar moeten veranderen, onze neus moeten repareren of wat dan ook, om de "perfecte" vrouw te zijn als we een fatsoenlijke kerel willen hebben. Wat we vaak niet onthouden, is dat de juiste persoon net als wij van ons zal houden en dat het veranderen van onszelf onnodig en reductief is.

We zitten vast in een levensloop, dus we dateren jongens op ons niveau. Natuurlijk lijkt het erop dat we het goed doen voor onszelf in onze carrière of dat we allerlei doelen bereiken vanuit een extern perspectief, maar als we weten dat we het eigenlijk NIET aan het doden zijn, zijn we meer geneigd om te daten vreselijke jongens om te voorkomen dat we alle dingen confronteren die we onder het tapijt poetsen. In plaats van aan onszelf te werken en onszelf te verbeteren, dateren we jongens die ons niet schuldig zullen laten voelen voor het negeren van die cruciale dingen.

We missen iets anders in het leven en gebruiken jongens als pleister. Soms is een nieuwe kerel (hoe vreselijk hij ook is) de perfecte afleiding of een tijdelijke pleister wanneer er iets anders in ons leven ontbreekt. Misschien lopen onze carrières niet helemaal volgens plan of zijn we niet gelukkig met iets anders in het leven, maar wat het ook is, die leegte zou de reden kunnen zijn dat we genoegen nemen met een verliezer, zelfs als we een ongelooflijke kerel verdienen. Hopelijk zullen we binnenkort het licht zien.