10 strijdt om een meisje te zijn dat te veel voelt
Je beschouwt jezelf als een volwassen samengestelde vrouw, maar je bent ook nog steeds een mens - en een emotionele. Helaas gaat die intensiteit van het gevoel niet altijd goed samen met jongens waarmee je aan het daten bent en je bent bij meer dan één gelegenheid 'te emotioneel' gebrandmerkt. Het is rot, maar dat is nog maar het begin van je worstelingen.
Het dragen van je hart op je mouw betekent veel pijn doen. Wanneer je iets voor een man voelt, moet je het uitdrukken - je weet geen andere manier om te zijn. Immers, als hij jou niet zoals hij kent, dan heb je misschien nooit een echte kans bij hem. Sommige jongens zijn echter niet zo van de effusieve emoting en zelfs als ze je leuk vinden, willen ze niet echt zitten praten. Als je zo openhartig over de jouwe bent, laat je soms jongens wegjagen en laat je je hart gebroken.
Je volgt je hart, niet je hoofd. Zo'n logica kan je in ernstige problemen brengen, althans in je daten. De seconde dat je een vonk voelt, leg je er al je vertrouwen in en de persoon met wie je het voelt, zelfs als je het net hebt ontmoet. In plaats van te luisteren naar je hoofd of zelfs je gevoel dat hij slechte nieuwsberen is, negeer je de rode vlaggen en val je toch voor hem. Als één ding zeker is, is het volgen van je hart de beste manier om het kapot te krijgen.
Je geeft een beetje te veel. Wie wist dat dat zelfs mogelijk was? Als je van iemand houdt, houd je van hen met je hele hart. Als het op liefde aankomt, doe je niets halfweg - je bent er helemaal in of je bent helemaal niet in omdat je geen andere manier weet om het te doen. Het is alles of niets, en sommige mannen kunnen dat gewoon niet aan. Je houdt te veel van ze, en op een of andere manier is dat een slechte zaak.
Je emoties hebben de neiging om je een beetje dramatisch te maken. Je kan gewoon niet anders dan reageren (of overdrijven) wanneer je iets voelt. Als je gelukkig bent, ben je extatisch. Als je verdrietig bent, ben je er kapot van. Je voelt elke emotie ten volle en dat is niet bepaald een gemakkelijke kwaliteit om mee om te gaan voor jezelf of voor de jongens waarmee je bent. Oh Oh.
Je bent buitengewoon empathisch. Dat betekent dat wanneer anderen pijn voelen, je pijn voelt. Je huilt om het gebroken hart van je bestie en je schakelt de waterwerken in elke keer als je de misbruikte dieren op die liefdadigheids infomercial ziet. Dit is over het algemeen een goede zaak, maar het betekent vaak dat je een beetje te hard probeert het gedrag van mensen te begrijpen, zelfs wanneer de meest voor de hand liggende verklaring is dat de persoon die je analyseert een douchebag is.
Mensen maken zich zorgen dat je onstabiel bent. Omdat je met een klap kunt huilen, maken mensen zich zorgen dat er mentaal of emotioneel iets verkeerd met je is. Ze zeggen dit op een grapje, maar je weet dat er een zekere waarheid achter zit.
Het duurt een eeuwigheid om over een breuk heen te komen. Je weet niet hoe mensen gewoon verder gaan. Je hebt nog nooit een rebound in je leven gehad, want je zou net huilen bij een willekeurige vent aan de bar. Je dacht dat je voor altijd bij je ex zou zijn en je weet niet hoe je moet accepteren dat het een droom was die nooit zal uitkomen. Je wilt hem overwinnen, maar je weet niet eens waar je moet beginnen. Wat je ook doet, je mag hem niet vergeten. Hij zal altijd een stukje van je hart hebben.
Je neemt de afwijzing persoonlijk. Hoe kon je niet? Als iemand je teleurstelt, is dat omdat hij niet in je geïnteresseerd is omdat je een fout hebt gemaakt, niet omdat hij niet geïnteresseerd is in afspraakjes in het algemeen. Dat klinkt behoorlijk persoonlijk en daarom neem je zijn afwijzing ter harte. Hij denkt niet dat je goed genoeg voor hem bent en je eigen twijfel aan jezelf laat je zijn desinteresse niet overwinnen, dus je blijft achter met een totale nederlaag.
Het komt zelden voor dat je een klein gevecht hebt. In plaats daarvan verandert elk argument in een grote uitbarsting omdat je je emoties de beste laat voelen. Je wilt niet exploderen, maar je kunt er niets aan doen. Elk gevecht voelt als het einde van de wereld omdat je naar de slechtste conclusie springt. Een gevecht betekent niet dat een relatie voorbij is, maar je kunt je niet ongerust maken dat het zo zou kunnen zijn.
Je bent doodsbang om verliefd te worden. Toch verlang je wanhopig naar genegenheid. Verliefd worden betekent hartaandoening riskeren en het heeft je bijna in het verleden vernietigd. Je hield van het gevoel verliefd te zijn, maar je haatte het gevoel dat het eindigde. Je hart weet niet of het die pijn opnieuw zou kunnen doormaken, maar tegelijkertijd wil het niets meer in het leven dan ware liefde. Je hart staat op gespannen voet met jezelf en je wacht gewoon om te zien welke helft het wint.