Alle mijn vrienden gaan trouwen en alles waar ik om geef is mijn droombaan
Ik zou graag eens willen trouwen, natuurlijk, maar ik heb mijn hele leven om me te vestigen. Ik ben nu op de leeftijd waar het lijkt alsof al mijn vrienden de knoop doorhakken, maar daar ben ik nog lang niet klaar voor. Mijn belangrijkste prioriteit is het landen van mijn droombaan.
Ik kan gelukkig zijn in mijn relatie zonder de titel. Zolang mijn vriendje mijn vriendje is, heb ik geen reden om aan zijn toewijding aan mij te twijfelen. Ik weet dat hij van me houdt en ik hou van hem; wat heb ik nog meer nodig? Natuurlijk zou het leuk kunnen zijn om mijn significante andere "manlief" te bellen, maar dat betekent niet dat ik me zou moeten haasten. Alle goede dingen kosten immers tijd.
Ik heb te hard gewerkt om het huwelijk af te leiden van mijn doelen. Nu ik de universiteit ga afmaken, heb ik nog meer druk om te slagen. Ik heb mijn billen op school uitgeput en ben klaar om eindelijk iets te doen waar ik echt van geniet. Als ik nu zou gaan trouwen, hoef ik alleen maar te denken aan huwelijksuitnodigingen, het vinden van een locatie en het kopen van de perfecte jurk. Ik heb hier nu geen tijd voor.
Bruiloften zijn duur. Begrotingen zijn groot voor mij - ik ben in de twintig en de rekeningen stapelen zich snel op. Als ik ga trouwen, wil ik dat alles perfect is ... en als je zo kieskeurig bent als ik, wordt perfect duur. Dat is waarom ik zal wachten tot ik een salaris heb dat al mijn wensen en behoeften aankan. Bovendien kan ik meer van mijn bruiloft genieten, wetende dat ik geen maandenlang ramen noodles ga eten om het goed te maken.
Als hij "The One" is, zal hij op me wachten. Naar mijn mening zijn mensen die het huwelijk ingaan onzeker en willen de 'man en vrouw'-titels omdat ze denken dat het de relatie op de een of andere manier stolt, maar dat is niet hoe het huwelijk zou moeten zijn. Ik wil trouwen omdat ik er klaar voor ben, niet omdat ik bang ben dat mijn relatie zal eindigen als ik deze tweede keer niet goed doe.
De wereld stopt niet voor iedereen. Ik sta op het punt te studeren en het is heel belangrijk dat ik zo snel mogelijk mijn voet tussen de deur krijg. Elk jaar zijn er nieuwe afgestudeerden die de paar beschikbare banen van mij stelen, dus hoe eerder ik na mijn droomcarrière ga, hoe makkelijker het zal zijn om het op te sluiten.
Hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het wordt om in te breken in welke branche dan ook. Als je 30 bent en enorme gaten in je cv hebt, gaan werkgevers je potentieel in vraag stellen. Je bent misschien de slimste persoon ter wereld, maar als je geen ervaring hebt om die intelligentie te ondersteunen, ben je gewoon een ander papier in de stapel.
Het geeft me tijd om mijn relatie te versterken. Elke verjaardag die mijn vriend en ik vieren, maakt me steeds enthousiaster om hem op een dag mijn man te noemen. De anticipatie houdt mij op de been. Ik weet dat als ik hard zal blijven werken en achter mijn doelen aan zal gaan, alles vanzelf op zijn plaats zal vallen.
De juiste tijd zal komen. Ik ben een groot voorstander van het lot, vooral als het gaat om belangrijke mijlpalen zoals trouwen. Als ik me te gestresst voel om zelfs maar mijn appartement schoon te maken, wie moet dan zeggen dat ik bereid ben om zich voor de rest van mijn leven aan iemand te committeren? Natuurlijk kan ik me mijn vriend en ik samen zo lang voorstellen, maar ik moet eerst goed op orde zijn voordat ik dat serieus over onze toekomst denk.