Al mijn BFF's hebben het gehad over daten en ik vind het een slecht idee

In de afgelopen paar maanden is het voor mij super duidelijk geworden dat veel van mijn BFF's dit hele datagedeelte helemaal beu zijn. Ze hebben de apps geprobeerd, ze hebben profielen verwijderd en opnieuw geschreven, ze hebben meer slechte datums gehad dan ze kunnen tellen en ze zijn eindelijk klaar met alles. Ik denk niet dat opgeven het antwoord is, vooral niet wanneer liefde net om de hoek zou kunnen zijn. Dit is wat ik wou dat ik mijn vrienden kon vertellen die het hebben opgegeven daten:

Je weet het nooit totdat je het probeert. Natuurlijk kun je achterover leunen en beweren dat je nooit iemand cool zult ontmoeten, omdat je dat tot nu toe nog niet hebt gedaan, maar het oude gezegde is waar: je weet eerlijk gezegd nooit wat er zal gebeuren totdat je het een kans hebt gegeven. Je volgende date kan zeker zuigen, maar je volgende slechte date kan je ook naar de beste date van je leven leiden ... en de laatste date die je ooit doet, want nu heb je een geweldige relatie.

Je doet niks anders. Je kunt zeggen dat je het te druk hebt met je werk en dat je de vrije tijd wilt hebben om je op jezelf te concentreren, maar laten we hier echt zijn - je wilt thuis blijven en Netflix kijken in plaats van op een andere waardeloze date te gaan. Niemand kan het je kwalijk nemen, maar als je op je achterste zit te kijken, zal meer tv je geen vriendje brengen. Je doet niet echt iets beters, dus je kunt net zo goed blijven daten.

Je hoeft niet 24/7 te daten. Niemand zei dat single zijn en daten betekende dat je zeven avonden per week op de eerste data moest gaan. Dat zou behoorlijk vermoeiend zijn ... en je zou waarschijnlijk niet eens realistisch zoveel data kunnen krijgen. Je kunt je eigen tempo bepalen, maar door jezelf volledig uit het spel te halen, wordt het alleen maar erger.

Je verdient liefde. Je bent geen rommelige verliezer die niet in staat is om van iemand te houden en van wie je wordt gehouden in ruil daarvoor. Je bent min of meer de beste en je verdient oprecht liefde. Je moet die droom niet opgeven, alleen maar omdat je in het verleden wat pech hebt gehad.

Je zit in dezelfde boot als elke andere alleenstaande meid (en kerel). Je bent niet uniek ... althans niet als het gaat om hoe je je voelt over het gaan op eerste dates. Je bevindt je in dezelfde situatie als iedereen die alleenstaand is, en dat geldt ook voor jongens. Is dat niet geruststellend? Rustig over het hele ding en blijf daten - jouw persoon (die een hekel heeft aan daten zoveel als jij) is absoluut daarbuiten.

Je bent helemaal nergens bang voor. Soms is het super gemakkelijk om medelijden met jezelf te hebben en na te denken over alle redenen waarom je uitvalt in bijenkorven. Bedenk of er echt iets legitiem is om je zorgen over te maken. Een eerste date is gewoon een kans om met iemand te praten, ze een beetje te leren kennen en te beslissen of je ze opnieuw wilt zien. Er gaat niets anders gebeuren.

Je lost niets op. Als je stopt met daten, is daten nog steeds slecht. Het is gewoon zoals het is. Je lost dat probleem niet echt op door een stap terug te doen en niemand te weigeren. Bovendien ontmoet je IRL niet, dus als je er bewust voor kiest om met daten te stoppen, ben je gegarandeerd alleen. En wat is het nut daarvan?

Misschien kies je gewoon de verkeerde jongens. Als je een "type" hebt, maar elke datum waarop je doorgaat eindigt in een ramp, misschien is het niet daten, maar het soort jongens waarmee je op date gaat. Misschien is de reden dat het niet werkt, omdat je je horizon een beetje moet verbreden en een vent moet geven die je normaal niet twee keer zou willen zien. Het kan gewoon alles veranderen.

Je zult daar uiteindelijk komen. Dat wil zeggen, als je jezelf daar buiten zet en optimistisch blijft over liefde. Het lijkt misschien alsof de juiste persoon je constant ontloopt, maar hij is daarbuiten en je moet er ook zijn als je hem ooit wilt vinden.