Onafhankelijkheid is een groot ding, maar ik denk dat ik het een beetje moet opsmukken

Ik ben er trots op dat ik volledig zelfvoorzienend ben en in staat om een ​​ongelooflijk leven te leiden, maar ik ben er onlangs mee eens geworden dat mijn hoge niveau van onafhankelijkheid misschien niet mijn grootste troef is..

Elke man die ik ooit heb ontmoet, heeft toegegeven dat hij door mij is 'geïntimideerd'. Geeuw! Ik probeer mensen niet bang te maken, maar blijkbaar is mijn zelfvertrouwen een beetje te veel voor de meeste mannen. Het is een bekend feit dat jongens over het algemeen bang worden gemaakt door vrouwen die hun waarde kennen, en ik heb geen schaamte om mijn waarde te erkennen, ongeacht hoe het andere mensen voelt. Ik heb mannen niet nodig om me aantrekkelijk te vinden om te kunnen functioneren.

Mensen kijken altijd naar me om advies en het is vermoeiend. Zelfs mijn moeder vraagt ​​om mijn inbreng in dingen, wat vleiend is, maar serieus jongens, ik ben lang niet zo bij elkaar als iedereen denkt en ik heb niet de energie om altijd het go-to-meisje te zijn voor parels van wijsheid. Zelfs als ik dat deed, heb ik niet het antwoord op alles, of zelfs de meeste dingen. Ik ben goed in het runnen van mijn eigen leven, maar dat maakt me niet uniek goed uitgerust om de problemen van de wereld op te lossen.

Iedereen neemt altijd aan dat ik altijd helemaal in orde ben. De meeste mensen denken dat omdat ik een behoorlijk stabiel leven leid, mijn geest vol zit met regenbogen en vlinders en zorgvuldig opgebouwde spreadsheets 24/7. Hoewel ik net zo veel van eenhoorns en vreugde hou als de volgende persoon, zijn mijn hersenen soms een puinhoop en ben ik niet altijd in orde. Het zou geweldig zijn als mensen dat af en toe zouden begrijpen.

Ik ben vergeten hoe kwetsbaarheid te tonen. Omdat ik altijd zo eigenzinnig en zelfredzaam ben geweest, wil ik niet echt zwakte tonen en is het een slechte gewoonte geworden. Ik ben vervallen in de rol van luisteraar en de persoon die iedereen denkt is onverwoestbaar. Niemand lijkt me te geloven als ik zeg dat ik me soms ongelooflijk kwetsbaar voel.

Er zijn grote nadelen aan het behandelen van daten als een bijzaak. Er is een reden dat dating zo tijdrovend is en als je niet genoeg geeft om het goed te doen, zul je ontdekken waarom. Als je dating als even belangrijk beschouwt voor de manier waarop je een deurklink draait, ben je vast van plan om je avonden door te brengen in het lastige gezelschap van Sarah-from-HR's-ex-brother of die vent op Tinder die klonk helemaal cool toen je afgelopen september drie minuten een bericht stuurde, maar het blijkt een kalende midlife-crisis te zijn met wat gekke emotionele bagage. Due diligence wordt geadviseerd, maar helaas, ik neem zelden advies op de datingafdeling.

Soms wil ik gewoon in iemands armen huilen, weet je? De hele tijd alleen en verantwoordelijk zijn is geweldig, maar het kost wel wat. Het maakt niet uit hoe graag ik onafhankelijk ben, soms wil ik alleen maar in iemands armen gewikkeld zijn en de wereld een tijdje laten verdwijnen. Niemand kan 100% van de tijd een krachtpilaar zijn, hoe erg ze ook zijn.

Daten is niet mijn prioriteit, maar soms wens ik dat dat zo was. Ik hou ervan om single te zijn. Ik kan slapen aan elke kant van het bed dat ik wil, laat opblijven zonder me er schuldig over te voelen, en boek reizen in een opwelling wanneer mijn werkschema dit toelaat. Toch zullen er altijd momenten zijn waarop ik ergens wil hebben als ik thuiskom of een specifiek moment deel met, en in die tijd heb ik er spijt van dat ik solo ben.

Alle jongens die ik date, zeggen dat het onmogelijk is om dicht bij me te komen. Wanneer ik er in slaag om iemand te vinden die voor meer dan een paar weken de moeite waard is om te daten, word ik vaak verteld dat ik een gesloten boek ben. Hoe gek ik ook ben over de persoon met wie ik ben, ik zal geen compromis sluiten over mijn eigen persoon zijn en mijn eigen ding doen, en dat leidt er altijd toe dat ze zich vervreemd en ongewenst voelen.

Een vrije geest zijn is niet zo bevrijdend als het klinkt. Onafhankelijkheid kan uitputtend zijn. Ik doe het zo goed alleen dat ik waarschijnlijk beter geschikt ben voor een eenmalig leven, maar als je alles zelf doet, ben je na een tijdje uitgeput. Hoewel ik er van hou om naar buiten te gaan en mijn eigen ding te doen zonder het effect op iemand anders te hoeven overwegen, klinkt het soms leuk om een ​​echte partner te hebben.

Ik ben klaar om wortel te schieten, maar een deel van mij kan niet nalaten volledig onafhankelijk te zijn. Ik hou van mijn eigen vrijheid en autonomie sinds ik de universiteit heb verlaten, en hoewel ik kan voelen dat ik klaar ben om iemand te vinden om mee te settelen, sterven oude gewoonten hard. Het is zover gekomen dat als iemand later vraagt ​​wat ik later doe, ik er automatisch van uitga dat hij mijn leven probeert te beheersen door mijn schema te onthouden en dienovereenkomstig te infiltreren. Dus ja, ik heb de onafhankelijkheid misschien wat ver weg genomen.