Screw The Haters - I Love Bragging About My Relationship On Social Media

Het lijkt alsof iedereen een hekel heeft aan paren die regelmatig hun liefde voor elkaar op sociale media verklaren, en ik ben weliswaar deel van een van die barfwaardige paren. Ja, ik heb gehoord dat de "psychologie" achter deze impuls die beweert dat mijn relatie eigenlijk niet zo veilig is, zeer waarschijnlijk ongelukkig is, maar ik ben het daar absoluut niet mee eens. Ik weet dat sommige mensen denken dat het 'uncool' is of een teken van onderliggende problemen, maar ik ben eerlijk gezegd DGAF. Ik plaats mijn relatie op sociale media en ik verontschuldig me om deze eenvoudige redenen niet:

Ik was lange tijd single AF en ik ben echt blij dat ik eindelijk verliefd ben. Het kostte me veel tijd om de man te vinden die me zalig gelukkig maakt. In de afgelopen paar jaar hebben mijn vrienden op sociale media getuige geweest van mijn single-girl tongen, moppen en memes en hebben ze gelachen en me onderweg ontstemd. Het voelt voor mij alleen maar natuurlijk dat nu ik TEN SLOTTE een geweldige kerel heb gevonden om mijn leven mee door te brengen, ik kan genieten en in mijn gloed kan zinken als ik daar zin in heb. Ik kuste alle kikkers en verdiende de relatie sociale mediakaart.

Ik heb veel van mijn vrienden gezien en gesteund om dezelfde dingen te doen. Door de jaren heen heb ik talloze liefdesverklaringen gezien tussen andere paren ... en niet alleen voor de grotere mijlpaalevenementen. Ik ben getuige geweest van elke vakantie, elke verjaardag en meer nachten met verrassingsavonden dan je je kunt voorstellen. Vergeef me als ik het gevoel heb dat het mijn beurt is om nu een beetje op te scheppen.

Weet je hoeveel verlovings-, jubileum- en trouwberichten ik heb gezien? Ik herinner me een tijdje dat er geen week voorbij zou gaan zonder dat iemand verloofd was en er een schouwspel van maakte op sociale media. Ik herinner me dat ik bij mezelf dacht: "Wanneer is het eindelijk mijn beurt?" Misschien komt mijn beurt en ik documenteer gewoon de mooie momenten en deel ze met de mensen waar ik om geef onderweg. Waarom moet het iets meer betekenen? Wat is er met de onophoudelijke noodzaak om mensen naar beneden te halen met BS-onderzoekstudies?

Baby foto's. Babyfoto's overal. Het spijt me, maar ik heb meer babyfoto's gezien op sociale media dan een agenda-opname van Anne Geddes, en als ik schattige kleine mensen in hun vervelend moment moet zien, dan zal ik wat ik maar wil over mijn relatie zonder zich zorgen te maken over hoe het andere mensen voelt. Ik deel gewoon mijn geluk zoals ieder ander.

Ik geniet ervan mijn liefde en positiviteit met mijn vrienden te delen. Toen ik begon met het plaatsen van foto's van mijn vriend en mij en het schrijven van schattige kleine bijschriften en statussen ter ere van hem, zal ik eerlijk zijn: ik voelde me een beetje raar. Niet omdat ik niet echt gelukkig was of omdat ik me een nepgemeente voelde, maar omdat ik me zorgen maakte over wat andere mensen zouden denken. Toen dacht ik: waarom zou ik me rot voelen over wat mensen denken? Ik ga niet vermijden wat me gelukkig maakt, alleen maar om de meningen en gevoelens van anderen te sussen.

Sociale media kunnen AF deprimeren. Noem me gek, maar ik zie liever leuke foto's van koppels en baby's dan sommige andere dingen die mijn nieuwsfeed tegenkomen. Het is geen verrassing dat sociale media vaak deprimerend zijn met de gruwelijke verhalen en beelden van moorden en dierenmishandeling, de krankzinnige politieke scheidslijn en haat die links, rechts en midden in de wereld spuwt. Is mijn happy en lovey-dovey relatie zo slecht? Ik denk het niet.

Ik ken echtparen die zelden posten die zich ellendig voelen, zodat de logica van de psychologie gebrekkig is. Het psychologisch onderzoek daar beweert dat stellen die zelden of helemaal niet posteren de gelukkigste zijn, maar ik wil verschillen. Ik ken veel paren die zelden posten omdat hun relatie zo ellendig is en ze zwemmen in non-stop gekibbel en negativiteit dat ze niets echt gelukkig en opbeurend hebben om te delen.

Ik deel ook andere delen van mijn leven. Ik deel niet alleen slappe berichten over mijn vriendje - ik heb ook andere dingen aan de hand in mijn leven. Ik beschouw mezelf als een goed afgeronde persoon die andere interesses heeft buiten mijn relatie, en ik aarzel niet om mijn andere interesses ook te delen. Ik denk dat ik gewoon heel actief ben op sociale media.

Het kan me echt niet schelen wie ik irriteer. Ik zou een rot kunnen geven over wat mensen denken over mijn relatie op sociale media, of ik kan gewoon mijn leven leiden zoals ik dat wil, en ik kies het laatste. Verliefd zijn en trots zijn op mij is helemaal niet "uncool". Ik denk zelfs dat onze samenleving veel meer kan delen in liefde en geluk. Zelfs als het op sociale media is.