Stop met mij te vertellen dat ik geen make-up hoef te dragen

Het is gebruikt als een compliment en als een belediging voor mij; mijn gebruik van gevleugelde eyeliner en rode lippenstift is voor sommige mensen ogenschijnlijk erg interessant. Of het nu een goedbedoeld maar lichtjes achteraf compliment is ("Je hebt geen make-up nodig! Je bent daar te mooi voor") of als een zwaai gegooid ("Ik draag tenminste geen pond make-up!" ), het lijkt alsof veel mensen zich echt zorgen maken over de lijnen en kleuren die ik op mijn gezicht teken. Zelfs de #nomakeup-selfie is een beetje een maatschappelijk fenomeen geworden. Het is alsof we geloven dat omdat een vrouw geen make-up draagt, ze op de een of andere manier beter / heter is en dat elke vrouw die make-up "nodig heeft" is een zelfbewuste vuilnisbelt is. Uiteraard is dat niet het geval en daarom:

Het is een persoonlijke keuze. Mijn lipkleur heeft geen effect op je leven. Geen.

Het maakt me niet minder feministe. Je hoeft geen Birkenstock-sandalen te dragen en overal bra-less te zijn om feministe te worden (hoewel daar niets mis mee is, als je dat wel doet.) Je hebt het recht om te kijken hoe je je het prettigst voelt; inclusief super fem.

Het maakt me niet nep. Welke kleur ik kies om mijn oogleden te schilderen heeft geen invloed op hoe "echt" ik ben als een persoon.

Het aanbrengen van make-up kan een ware kunstvorm zijn. Heb je ooit een visagist gezien die haar ding deed op een filmset? Of gedoe om een ​​bruid er op haar huwelijksdag zo goed mogelijk uit te laten zien? Make-upartiesten bezitten een echt, waar kunstenaarschap. Als gezichten hun doeken zijn, dan hebben ze Claude Monet de HEL eruit.

Het doet me goed voelen. Er is iets aan een geschoren, zwarte vleugel op mijn ooglid waardoor ik me krachtig voel. Neem dat niet bij mij weg.

Het betekent niet dat ik mezelf niet bij bewustzijn ben. Alleen omdat ik liever make-up draag, wil nog niet zeggen dat ik mezelf haat daaronder.

Make-up is een uitbreiding van mijn mode-keuzes en mijn mode-keuzes zijn een verlengstuk van mezelf. Net als ik een rode polkadot-jurk uitkies, kies ik een bijpassende rode lip-vlek om mijn outfit af te maken. Ik ben wie ik ben en ik wil dat de buitenkant overeenkomt met de binnenkant.

Het is zo leuk om make-up op te doen. Experimenteren met verschillende kleuren en tinten en vloeistoffen en poeders is eigenlijk heel plezierig.

Ik zie graag hoeveel verschillende manieren ik mezelf kan laten lijken. Ik kan van punkbiker chic naar 1950's filmster gaan, gewoon met een paar penseelstreken.

Ik draag geen make-up voor je. Ik draag make-up voor mezelf en mij alleen. Niemand zal dicteren wat ik wel of niet op mijn gezicht draag.