Wat ik heb geleerd van weglopen van liefde

Toegegeven, ik was doodsbang voor de liefde na mijn uiteenvallen van mijn waanzinnige ex. Als dat is waar liefde over ging, dan wilde ik er nooit meer een deel van. Toen ik mijn huidige vriend ontmoette, wist hij dat hij bij me wilde zijn, hoe hard ik ook van hem wegliep - en ik liep zeker weg. Uiteindelijk vestigde ik me, maar hier is wat ik heb geleerd in een poging om aan liefde te ontsnappen:

Lopen van liefde zal je alleen maar verdrietig en alleen laten. Je voelt je misschien volbracht en uitgeput, maar het brengt je niet echt overal. Je ziet dezelfde dingen voor mijlen en verandert nooit je perspectief. Bovendien wordt het echt snel heel oud.

Het is oneerlijk tegenover de kerel van wie je wegrent. Ik zal nooit echt begrijpen waarom hij heeft gewacht en gevochten om me weer compleet te maken, maar ik heb geleerd dat ongeacht zijn redenen, ik had moeten ophouden zo egoïstisch en bang te zijn en met hem te werken en niet tegen hem.

Het kan in kleine doses goed voor je zijn. Voor altijd van liefde weglopen is een vreselijk plan, maar als je er een tijdje van weggaat, kun je jezelf vinden en uitvinden waar je zo bang voor bent in de eerste plaats.

Het betekent niet dat je niet geliefd bent. Alleen omdat je het niet wilt toegeven of confronteren betekent niet dat iemand niet van je houdt. Alle liefde is niet hetzelfde of we zouden allemaal eindigen met de eerste persoon met wie we uitgingen. Vertrouw me als ik zeg dat je kan en zal bemind worden.

Weglopen van problemen lost echt niets op. Ik weet dat we dit allemaal weten, maar het is anders als je het zelf leert. Hardlopen helpt niet.

Uiteindelijk heb je geen stoom meer. Constant hardlopen is vermoeiend en uiteindelijk kan je het gewoon niet meer. Als je al lang aan het rennen bent, heb je misschien een lange weg terug naar de plek waar je eerder was. Neem de schilderachtige route, zoek uit en kijk niet om.

Liefde zal altijd wachten. Ik kan niet beloven dat die gast dat wel zal doen. Ik denk dat ik geluk heb gehad met mijn situatie, maar ik weet dat zelfs hij een breekpunt heeft, en als ik veel verder had gerend, had hij misschien niet gewacht. Echter, liefde zou er uiteindelijk met iemand zijn geweest, ongeacht hoe lang het me duurde.

Misschien vergeet je in de eerste plaats waar je naartoe rent. Als je lang genoeg rent, vergeet je soms waar je vandaan komt en ga je gewoon verder uit gewoonte, of omdat je bang bent wat er kan gebeuren als je stopt.

Het is allemaal een cirkel, dus je verspilt je tijd. Realistisch gezien rijd je in een gigantische cirkel die je altijd weer terugbrengt naar waar je bent begonnen, dus het is beter om alleen maar aan te pakken waar je bang voor bent, het niet je eigen leven te laten leiden en daar weg te komen. Je bent de moeite waard in jezelf!