Gewichtstoename leerde me meer over zelfliefde dan afvallen ooit

Zoals veel vrouwen groeide ik op met het idee dat afvallen en dun zijn de ware sleutel tot geluk was. Toen ik op mijn zwaarste was, dacht ik dat als ik gewoon mager kon zijn, ik eindelijk weer van mezelf zou kunnen houden. Maar zelfs na het verliezen van 60 pond, had ik het nog steeds moeilijk met zelfliefde. Pas toen ik mijn lichaam accepteerde, vond ik dat ik vrede vond.

Ik heb geleerd mijn lichaam te waarderen voor wat het kan doen in plaats van hoe het eruit ziet. Toen ik me concentreerde op het verliezen van gewicht, was ik alleen gericht op calorieën in versus calorieën. Ik had absoluut geen zorgen over de kracht of algehele gezondheid van mijn lichaam, behalve hoeveel calorieën ik met cardio kon verbranden. Toen ik stopte met concentreren op het verliezen van kilo's of het afhouden van gewicht en in plaats daarvan me concentreerde op het comfortabel zijn in mijn eigen huid, maakte ik meer ruimte in mijn leven om me te concentreren op het cultiveren van de mogelijkheden van mijn lichaam. Ik vond het geweldig om te ontdekken dat ik eigenlijk super capabel ben! Mijn lichaam kan op allerlei manieren dansen, heffen, zwemmen, wandelen en bewegen, ongeacht de grootte ervan.

Het hielp me ondiepe mensen te vermijden en gezondere relaties op te zoeken. Toen ik superdun was, werd ik zeker beschouwd als je standaard Hot Girl. Daarom sliep ik altijd met en verkering met andere standaard Hot People, maar ik was altijd ontevreden omdat ze eigenlijk alleen maar in mij geïnteresseerd waren om hoe ik eruitzag. Gewichtstoename onthulde een aantal ongemakkelijke waarheden over de mensen in mijn leven en hoe oppervlakkig ze zouden kunnen zijn, maar het liet me ook zien welke mensen echt bij me wilden zijn voor de persoon die ik ben, niet voor mijn armpotentieel. Voor het eerst heb ik een echt gezonde relatie met een persoon die van me houdt voor alles wat ik ben.

Het hielp me om mijn eigen lichaamschokkend gedrag te erkennen. Het proces van afvallen voor mij was vol lichaamsschudding en negativiteit. Ik streefde constant naar een soort lichaam dat ik gewoon niet had, tegen mezelf dat ik niet goed genoeg was en dat ik minder moest eten en lijden om het ideale lichaam te bereiken. Toen ik eindelijk mezelf uit deze cyclus trok, besefte ik dat de lichaamsschudding die ik aan het doen was niet alleen wreed was voor mij, het was wreed voor alle andere vrouwen daar wiens lichaamssamenstelling ik beweer te ondersteunen en te waarderen. Het erkennen van deze hypocrisie hielp me om mijn eigen zelfliefde te centraliseren en mijn lichaam te accepteren zoals het is.

Ik heb geleerd om op een comfortabele manier verandering te omarmen. Je weet wat ze zeggen: verandering is de enige constante in ons leven. Dat kan angstaanjagend zijn, maar een goede manier om je comfortabel te voelen met deze waarheid is om te beginnen met het erkennen en accepteren van de veranderingen in ons lichaam. Toen ik meer op mijn gemak voelde met de natuurlijke veranderingen die in mijn lichaam zouden optreden, hielp het me comfortabeler te worden met verandering op andere gebieden van mijn leven, wat enorm geholpen heeft met mijn angst en me geholpen heeft om aanwezig en opmerkzaam te blijven..

Het hielp me om meer consistente zelfzorgmethoden toe te passen. Ik zal echt bij je zijn: in gewicht toenemen en er goed in zijn was niet altijd gemakkelijk. Op sommige dagen raakte ik echt overweldigd door negatieve gevoelens over mijn lichaam en glipte ik terug in de oude denkwijze dat ik veel gewicht moest verliezen om me goed te voelen over mezelf. Maar dit waren de tijden dat ik extra hard moest werken om zelfliefde te oefenen en mezelf eraan moest herinneren dat ik comfortabel moest zijn in mijn eigen proces. Deze ontberingen hebben me geholpen om consistente zelfzorgmethoden te ontwikkelen die ik tot op de dag van vandaag nog steeds heb.

Ik besefte dat het nummer op de schaal niets te maken had met mijn algehele geluk. Dik of dun, het was allemaal hetzelfde. Zelfs nadat ik mijn "streefgewicht" had bereikt, was ik nog steeds ongelukkig en miste ik mijn zelfrespect. Dat proces deed me beseffen dat het niet ging om hoeveel ik woog of niet woog, maar om mijn eigen vermogen om van mezelf te houden. Ik besefte dat ik nooit echt gelukkig zou zijn totdat ik eraan zou werken om mezelf te accepteren en lief te hebben voor wie ik ben, in plaats van hoeveel ik weeg. Laat me je vertellen dat het uiteindelijk super krachtig was om eindelijk een grote "f-you" naar de schaal voorgoed te zeggen.

Ik begon naar buiten te groeien in plaats van naar binnen te keren. Voor mij dun zijn betekende zo klein mogelijk worden. Ik dacht dat klein zijn ideaal was en dat ik toen ik groot was veel te veel ruimte in beslag nam. Pas toen ik begon aan te komen en comfortabel in mijn lichaam te worden, besefte ik dat mijn droom om klein te zijn slechts een droom was van ophouden te bestaan. Door op een gezonde manier gezond te worden, heb ik me comfortabeler kunnen voelen door mezelf authentiek uit te drukken en niet bang te zijn om ruimte te nemen.

Ik begon te trainen omdat ik ervan geniet, niet om calorieën te elimineren. Zoals ik eerder al zei, toen ik aan het afvallen was, was ik alleen gericht op het elimineren van calorieën, niet op het koesteren van mijn atletische vaardigheden. Toen ik stopte met concentreren op het verliezen van gewicht, heb ik echt de ware geneugten van sporten geleerd. Ik begon gewichten te heffen, te dansen, te zwemmen en fysieke activiteiten te doen waar ik van geniet, en het heeft me zelfs tot de gezondste die ik ooit ben geweest. En laten we eerlijk zijn: op een piepende loopband lopen en 30 minuten naar dezelfde muur staren om calorieën te verbranden is absoluut ellendig.

Ik begon me meer te concentreren op het cultiveren van andere delen van mezelf dan mijn uiterlijk. Misschien wel het belangrijkste resultaat van mijn gezonde gewichtstoename was dat ik eindelijk gestopt was met mijn uiterlijk boven alles te stellen en me begon te focussen op andere dingen, zoals succesvol worden, mijn creatieve bezigheden na gaan, meer in de natuur gaan, en gewoon in het algemeen van mijn leven genieten. Het is ongelofelijk wat er kan gebeuren als je eindelijk loslaat en je alleen concentreert op wat je in de spiegel ziet.