Ik wil een relatie tot ik in één ben - dan wil ik gewoon mijn vrijheid terug

Je weet dat het zeggen "het gras is altijd groener aan de andere kant" Wel, het is absoluut voor mij. Als ik vrijgezel ben, verlang ik naar een relatie en als ik echt aan iemand gekoppeld ben, zou ik willen dat ik mijn vrijheid terug had. Wat is er mis met mij?

Ik wil gezelschap, maar ik hou ervan om alleen te zijn. Ik vind het leuk om iemand te hebben om te lachen om mijn grappen of commentaar als de outfit die ik draag er niet helemaal goed uitziet. Dat is een groot pluspunt van het hebben van een metgezel. Aan de andere kant, soms wil ik gewoon de rust en de eenzaamheid. Ik vind het leuk om enkele dagen alleen thuis te zijn, zodat ik alleen kan ontspannen zonder iemand in mijn ruimte te hebben.

Ik vind het leuk iemand te hebben om me verantwoordelijk te houden, maar ik hou er niet van om aan een korte lijn te zijn. Ik heb mijn momenten waar ik graag uitstellen of gewoon lui ben. Een van mijn favoriete onderdelen van een relatie, zelfs als ik het vaak ontken, is dat ik iemand heb die me eruit kan halen als ik mijn slechte gewoonten laat werken. Er zijn echter momenten waarop ik alleen zoveel kan nemen en als het zover komt dat ik constant micro-beheerd word, kan ik het niet aan en ik wil rebelleren.

Ik wil iemand naar Netflix en relaxen, maar ik wil geen waardeloze shows kijken. Natuurlijk hou ik van iemand om mee te snuffen terwijl we Orange Is The New Black kijken, maar als hij Lockdown wil inschakelen en ik ben niet in de stemming voor serieuzere gevangenisdrama, wil ik het kunnen buigen. Ik moet daar een compromis sluiten en meestal ben ik er helemaal voor, maar soms wil ik gewoon naar mijn meisjesachtige shows kijken en niet het gevoel hebben dat hij zich zal vervelen en vice versa..

Ik wil iemand rond mijn paar vrienden brengen, maar ik vind het leuk om single te zijn met mijn single vrienden. Veel van mijn vrienden zijn getrouwd of op zijn minst in een serieuze relatie en ik voel me vaak als een derde wiel bij hen tenzij ik ook met iemand ben. Ik heb ook een paar vrienden die de neiging hebben om vrijgezel te blijven en ik wil niet dat ze het derde wiel bij me zijn, dus het is zo veel gemakkelijker om dingen met ze te plannen als ik ook niet gehecht ben. Ik realiseer me dat ik zowel kan of ik bij iemand ben of niet, maar soms vind ik het minder ongemakkelijk als ik single ben.

Ik geniet ervan met heel veel familie rond de feestdagen te zijn, maar ik vind het niet leuk om te beslissen wat ik moet zien. Ik ben altijd al een grote familie geweest, dus wanneer ik met iemand ga daten, hou ik ervan mezelf onder te dompelen in mijn nieuwe jongensfamilie. Ik vind het leuk om via hen over hem te leren en te zien waar hij vandaan komt en ik vind het ook leuk om hem ook aan mijn mensen voor te stellen. Wanneer de feestdagen ronddraaien, overlappen activiteiten elkaar soms en is het moeilijk om te beslissen tussen welk gezin je wilt bezoeken en wanneer. Het kan natuurlijk worden aangepakt, maar dat doe ik liever niet.

Ik hou ervan iemand te kennen die zich zorgen maakt over waar ik ben maar soms wil ik impulsief zijn. Ik weet dat sommige mensen denken dat het smoort, maar meestal houd ik ervan wanneer mijn man zich altijd zorgen maakt over of ik veilig ben of niet, dat wil zeggen, totdat ik besluit dat ik niet meteen na het werk naar huis wil komen, Ik wil wat drinken met een paar vrienden. Ik kan dat in een relatie doen, maar ik moet ook rekening houden met mijn partner en zijn gevoelens. Sommige dagen wil ik gewoon kunnen doen wat ik wil, zonder vragen te stellen.

Ik wil hulp bij de dagelijkse klusjes, maar ik wil ook alles op mijn manier doen. Het is geweldig wetende dat ik niet de enige ben die de vuilnis opruimt of de was doet, maar ik heb heel specifieke manieren om dingen te doen die ze soms grenzen aan OCD. Ik weet dat ik rigide kan zijn en dat ik niet altijd de dingen op mijn manier kan doen als ik een serieuze relatie heb, maar het is heel moeilijk om af en toe het hoofd te bieden.

Ik heb het comfort en de veiligheid nodig, maar ik heb ook de maagklap nodig van iets nieuws en spannends. De helft van het plezier zit in de achtervolging, of zo hoor ik het. Ik worstel met het 'boven in de lucht'-gevoel als ik het niet heb, en als ik me dan stabiel voel, mis ik het verlangen en de onzekerheid. Het lijkt me dat er geen gelukkig medium is - ik wil constant het tegenovergestelde van wat ik heb. Ik moet nog een comfortabel evenwicht vinden en dat is iets dat ik heb gedragen van relatie tot relatie.

Ik vind het leuk om een ​​partner te hebben, maar ik vind het ook leuk om een ​​eigen identiteit te hebben. Het is zo gemakkelijk voor mij om mezelf te verliezen in de wereld van een andere persoon. "Ik" wordt "wij" zo moeiteloos dat ik het bijna niet merk totdat we te ver zijn. Ik laat mezelf gaan en spreek niet voor mijn eigen individuele behoeften. Natuurlijk, ik hou van het idee om een ​​persoon te hebben die constant mijn rug heeft en me ondersteunt, maar ik denk niet dat alles hetzelfde moet zijn. Soms moeten er tegengestelde meningen zijn. In plaats van altijd oog in oog te staan, hou ik ervan om een ​​aantal van mijn eigen meningen te houden en moet hij de zijne houden, zelfs als ze tegenpolen zijn. Het lijkt alsof ik in een relatie ben, ik kan die middenweg niet altijd vinden.